tearsnatural
merhabalar,o kadar içim sıkıldı ki yardıma ve tavsiyeye ihtiyacım var. durumumu anlatayım biraz uzun olacak ama. özel bir üniversitede okuyorum. isteyerek girmedim, puanım şehir dışına yetiyordu ailem de bir daha sınava girmemi, veya şehir dışına gitmemi istemedi.bölüm istediğim bölümdü, zaten tek t
merhabalar,
o kadar içim sıkıldı ki yardıma ve tavsiyeye ihtiyacım var. durumumu anlatayım biraz uzun olacak ama. özel bir üniversitede okuyorum. isteyerek girmedim, puanım şehir dışına yetiyordu ailem de bir daha sınava girmemi, veya şehir dışına gitmemi istemedi.bölüm istediğim bölümdü, zaten tek tercih yapmıştım. ilk seneler okula hiç alışamadım, iyi bir anadolu lisesinden mezunum, özel okul ortamına hiç ama hiç uyum sağlayamadım. sudan çıkmış balığa döndüm resmen. bunun parayla falan ilgisi de yoktu ailemin durumu son derece iyi. ilk sene ve ikinci sene resmen hiç okula gitmedim desem yeridir, tüm derslerden kaldım, ama okula gitmediğim ve sınavlara girmediğim için. üçüncü sene de buna benzer şekilde gitti. atılmayacak kadar iki uc dersi falan geceyim bari dedim. bu arada össye girmeyi düşündüm ama olmayacaktı, ya okuldan atılacaktım ki bunu babama asla söyleyemezdim. annem kötü gittiğini biliyordu ama babam hiç bir şeyden habersizdi. neyse 4. sene ilk dönem dondurdum okulu, ikinci dönem artık çıkış yolu olmadığını ve gitmem gerektiğini anladım en sonunda. şu an 5. senem bitmiş durumda ve ben okula gitmeye başladığım zamandan beri onur öğrencisi oldum. dönem ortalamalarım hep 3ün üzerindeydi. hocalarla aram inanılmaz iyi oldu, bir kaç insanla muhabbete başladım, hatta bütün derslerde aranan sima oldum, öğrenciler de dahil olmak üzere herkes ne kadar iyi olduğumu söylemeye başladılar. oha süpersin, ingilizcen harika, yurtdışından mı geldin (tabi tanımadıkları için, okula hiç gitmediğim için), öyle ki 1.60larda gezen ortalamam iki dönemde 2.65 oldu. ve ortalamam 2.65 dediğimde herkes şaşırır oldu, aaa inanmıyorum daha yüksek sanıyodum ben senin ortalamanı diye. neyse aklım başıma geç geldi kısacası. seneye haziranda mezun olacağım, toplamda 5.5 sene olmuş olacak ama resmen 2.5 senede bitiriyorum gibi bir şey.
olayın diğer kısmı ise şöyle, kendimi inanılmaz mal hissediyorum. en başından beri yaptığım salaklıklara inanamıyorum, arkadaşlarım gecen sene bir kısmı da -hazırlık okuyanlar, ki ben hazırlığı da atlamıştım- bu sene mezun oluyorlar. benimki seneye kaldı. master yapmak istiyorum ama mümkünse bir devlet okulunda, hatta iyi bir yerde. alese deneme amaçlı girdim bu sene 76 aldım ama hiç çalışmamıştım. hedefim ise 90 ve olursa daha üstü, gerçi 100 alsam bile master'a kabul alabileceğimi düşünmüyorum ve bu ihtimal beni iyice sinir sahibi yapıyor. derece ile mezun olabileceğim bir okulda yıllanmış durumdayım salakça sebepler yüzünden. okula gitmediğim zamanlarda ne yaptığım ise tam bi saçmalık, içki saçma sapan ilişkiler falan işte. resmen çökmüş hissediyorum şu an, tatil tam zamanında geldi diyeceğim ama yaz okulunda ders alıyorum.
şimdi gelelim en önemli kısma, babam bu sene mezun olacağımı sanıyor. yaz okulunun sonunda yani. ona okulda master düşündüğümü söyledim, ki bir sene daha para ödenecek diye. annem biliyor bu arada. bu konuda sorun olacağını sanmıyorum ama seneye üzerimde daha büyük bir yük olacak ve ortalamamı en azından 3e kadar yukseltmem gerek. bu da beni çok rahatsız ediyor, yani yalan söylemiş olmak ama inanın başka çare yok, çünkü en başından beri olayların ters gittiğini hiç anlatmadım babama. ve sağlık sorunları var. tüm umudum master için iyi bir yerlere kabul almakta, para sorun değil en pahalı okulu bile karşılayabilecek durumumuz var ama ben bunu istemiyorum.ve en önemlisi gercekten akademik kariyer yapmak istiyorum. yazmayı ve okumayı ve bölümümü inanılmaz sevdiğime kanaat getirdim. seneye de kabul alırsam eğer daha iyi bir yere kabul aldığımı ve değiştireceğimi söyleyeceğim babama. ama önemli olan motive olabilmem, aptal aptal facebookta millet mezun olmuş diye fotograflara bakmamam lazım. ve soylediğim yalanı kendime yedirebilmem. bu konuda en büyük engel ales diye düşünüyorum, sosyal bir bölümdeyim ve matematikte pratiğim az. yani yapıyorum ama uzun zaman alıyor. zaten bu mayıstakinde de yetiştirememiştim.önümde iki şans daha var ales için. toefldan 112 puanım var. geçerli henüz.
şimdi soracaklarım, ne yapmalıyım?
ales için taktikler? (ders falan mı alsam diyorum)
kendi kendimi nasıl motive edebilirim?
en önemlisi master için ne önerirsiniz? yani boş hayallere kapılmayayım hiç bir devlet okulu beni almaz mı? zaten o zaman tamamen vazgeçeceğim bu master fikrinden.
buraya kadar okuyabilenlere teşekkürler.
ps: bir süre üstte kalırsa sevinirim. cidden ihtiyacım var.
o kadar içim sıkıldı ki yardıma ve tavsiyeye ihtiyacım var. durumumu anlatayım biraz uzun olacak ama. özel bir üniversitede okuyorum. isteyerek girmedim, puanım şehir dışına yetiyordu ailem de bir daha sınava girmemi, veya şehir dışına gitmemi istemedi.bölüm istediğim bölümdü, zaten tek tercih yapmıştım. ilk seneler okula hiç alışamadım, iyi bir anadolu lisesinden mezunum, özel okul ortamına hiç ama hiç uyum sağlayamadım. sudan çıkmış balığa döndüm resmen. bunun parayla falan ilgisi de yoktu ailemin durumu son derece iyi. ilk sene ve ikinci sene resmen hiç okula gitmedim desem yeridir, tüm derslerden kaldım, ama okula gitmediğim ve sınavlara girmediğim için. üçüncü sene de buna benzer şekilde gitti. atılmayacak kadar iki uc dersi falan geceyim bari dedim. bu arada össye girmeyi düşündüm ama olmayacaktı, ya okuldan atılacaktım ki bunu babama asla söyleyemezdim. annem kötü gittiğini biliyordu ama babam hiç bir şeyden habersizdi. neyse 4. sene ilk dönem dondurdum okulu, ikinci dönem artık çıkış yolu olmadığını ve gitmem gerektiğini anladım en sonunda. şu an 5. senem bitmiş durumda ve ben okula gitmeye başladığım zamandan beri onur öğrencisi oldum. dönem ortalamalarım hep 3ün üzerindeydi. hocalarla aram inanılmaz iyi oldu, bir kaç insanla muhabbete başladım, hatta bütün derslerde aranan sima oldum, öğrenciler de dahil olmak üzere herkes ne kadar iyi olduğumu söylemeye başladılar. oha süpersin, ingilizcen harika, yurtdışından mı geldin (tabi tanımadıkları için, okula hiç gitmediğim için), öyle ki 1.60larda gezen ortalamam iki dönemde 2.65 oldu. ve ortalamam 2.65 dediğimde herkes şaşırır oldu, aaa inanmıyorum daha yüksek sanıyodum ben senin ortalamanı diye. neyse aklım başıma geç geldi kısacası. seneye haziranda mezun olacağım, toplamda 5.5 sene olmuş olacak ama resmen 2.5 senede bitiriyorum gibi bir şey.
olayın diğer kısmı ise şöyle, kendimi inanılmaz mal hissediyorum. en başından beri yaptığım salaklıklara inanamıyorum, arkadaşlarım gecen sene bir kısmı da -hazırlık okuyanlar, ki ben hazırlığı da atlamıştım- bu sene mezun oluyorlar. benimki seneye kaldı. master yapmak istiyorum ama mümkünse bir devlet okulunda, hatta iyi bir yerde. alese deneme amaçlı girdim bu sene 76 aldım ama hiç çalışmamıştım. hedefim ise 90 ve olursa daha üstü, gerçi 100 alsam bile master'a kabul alabileceğimi düşünmüyorum ve bu ihtimal beni iyice sinir sahibi yapıyor. derece ile mezun olabileceğim bir okulda yıllanmış durumdayım salakça sebepler yüzünden. okula gitmediğim zamanlarda ne yaptığım ise tam bi saçmalık, içki saçma sapan ilişkiler falan işte. resmen çökmüş hissediyorum şu an, tatil tam zamanında geldi diyeceğim ama yaz okulunda ders alıyorum.
şimdi gelelim en önemli kısma, babam bu sene mezun olacağımı sanıyor. yaz okulunun sonunda yani. ona okulda master düşündüğümü söyledim, ki bir sene daha para ödenecek diye. annem biliyor bu arada. bu konuda sorun olacağını sanmıyorum ama seneye üzerimde daha büyük bir yük olacak ve ortalamamı en azından 3e kadar yukseltmem gerek. bu da beni çok rahatsız ediyor, yani yalan söylemiş olmak ama inanın başka çare yok, çünkü en başından beri olayların ters gittiğini hiç anlatmadım babama. ve sağlık sorunları var. tüm umudum master için iyi bir yerlere kabul almakta, para sorun değil en pahalı okulu bile karşılayabilecek durumumuz var ama ben bunu istemiyorum.ve en önemlisi gercekten akademik kariyer yapmak istiyorum. yazmayı ve okumayı ve bölümümü inanılmaz sevdiğime kanaat getirdim. seneye de kabul alırsam eğer daha iyi bir yere kabul aldığımı ve değiştireceğimi söyleyeceğim babama. ama önemli olan motive olabilmem, aptal aptal facebookta millet mezun olmuş diye fotograflara bakmamam lazım. ve soylediğim yalanı kendime yedirebilmem. bu konuda en büyük engel ales diye düşünüyorum, sosyal bir bölümdeyim ve matematikte pratiğim az. yani yapıyorum ama uzun zaman alıyor. zaten bu mayıstakinde de yetiştirememiştim.önümde iki şans daha var ales için. toefldan 112 puanım var. geçerli henüz.
şimdi soracaklarım, ne yapmalıyım?
ales için taktikler? (ders falan mı alsam diyorum)
kendi kendimi nasıl motive edebilirim?
en önemlisi master için ne önerirsiniz? yani boş hayallere kapılmayayım hiç bir devlet okulu beni almaz mı? zaten o zaman tamamen vazgeçeceğim bu master fikrinden.
buraya kadar okuyabilenlere teşekkürler.
ps: bir süre üstte kalırsa sevinirim. cidden ihtiyacım var.
0
her okulun kabul kriterleri denkleminde ağırlıklar hem kağıt üzerinde hem de enformel olarak farklıdır. Bazıları için ALESten barajı geçsen yeter hesaplamaya bile katıp katmadıklarını bilmezsin, bazısına ise kesin olarak yüzde elli etkiler.
ALES'i ders alacak kadar çok önemseme bence o yüzden, her okulda ortak olan bir kriter varsa o da ordaki hocaların özellikle mülakattakilerin seni ne kadar tanığıdır. Bazı pek yetersiz kişilerin hocalarla arası iyi olduğu için kabul edilmesi çok bölümlere kabul aldığını gördüm.
Ama genel olarak yüksek lisans bölümlerinin birçoğuna kabul edilmek dışardan göründüğü kadar zor değil. Birçok bölüme başvuru çok azdır daha az sayıda bölüme de ciddi bir elemeyle girilir. Bunu da daha çok bölümün ünü belirler. Bazı çok gerzek ve ipe sapa gelmez bölümler kolayca çok ünlü olabilirler.
Dediğim gibi, yüksek lisans çok önemli bir mesele değil, büyüttüğün kadar birşey yok. Kendi başarının nicelik değerlendirilmelerine biraz fazla takılmışsın gibi.
ALES'i ders alacak kadar çok önemseme bence o yüzden, her okulda ortak olan bir kriter varsa o da ordaki hocaların özellikle mülakattakilerin seni ne kadar tanığıdır. Bazı pek yetersiz kişilerin hocalarla arası iyi olduğu için kabul edilmesi çok bölümlere kabul aldığını gördüm.
Ama genel olarak yüksek lisans bölümlerinin birçoğuna kabul edilmek dışardan göründüğü kadar zor değil. Birçok bölüme başvuru çok azdır daha az sayıda bölüme de ciddi bir elemeyle girilir. Bunu da daha çok bölümün ünü belirler. Bazı çok gerzek ve ipe sapa gelmez bölümler kolayca çok ünlü olabilirler.
Dediğim gibi, yüksek lisans çok önemli bir mesele değil, büyüttüğün kadar birşey yok. Kendi başarının nicelik değerlendirilmelerine biraz fazla takılmışsın gibi.
0
onu bunu boşver de ilk yapman gereken şey babanı karşına alıp konuşmak(in my humble opinion). hem büyük bir rahatlama olacak hem bu ales, yüksek lisans işlerinde herhangi bir terslik durumunda iyice bocalamamış olursun.
0
