[]
Herşey nasıl bu kadar kötüye gidebilir?
Patronumla anlaşamadığım için işten ayrıldım. Dışarıdaki alacaklarımı alamadığım için borçlarımı ödeyemedim. Her taraftan iş teklifi gelmesine rağmen hiçbirisi olmadı. Borçlarım günbegün artıyor, halbu ki bitme noktasına gelmişti. Hiçbir işim iyi gitmiyor. Çok sevdiğim bir insanla diyaloğum bozuldu. İş bulamıyorum. Tam kendi işimi kuracaktım, müşterilerim hazırdı. Arada kulislerle, kumpaslarla ayağım kaydırıldı. Hayatta tek güvendiğim insan bu kulislere aldandı. Ekmeğimle oynandı.
Bunları yapamadığım için bana iş kapısı açacak sınavlara çalışamıyorum. Aileme destek olamadığım için onların borçları da boka sarmaya başladı.
Elimi attığım her dal kuruyor. Hayatımda ilk defa böyle bir dönemden geçiyorum. Aşırının da ötesinde bunalmış vaziyetteyim. İnsan maddi açıdan zorluk yaşayınca hayatındaki hiçbir şeyin anlamı kalmıyormuş.
Birilerinin bir gecede Bağdat Caddesi'nde dip gaz yaparkenki yaktığı benzin kadar borcum var altı üstü. Ancak çıkamıyorum içinden. Bir iş bulduğum gün herşey düzene girmiş olacak. Ama yok. Olmuyor. Bu kadar çevreye, bu kadar güçlü insanlara rağmen ortada kaldım.
Ben ki çalışmaya aşık bir insanım. Aynı anda 4 işte çalışmışlığım vardır. Okul, yayın, taksi ve minibüs işini 1 güne sığdırabilmiş insanım. Çünkü çalışmak zorundaydım. Çünkü aileme destek olmak zorundaydım. Şu anda tüm kapılar kapandı. Bana destek olan büyüklerim bir işe sokmak için elinden geleni yapıyor ama bu sefer de kısmet oluyor.
Yerin yedi kat dibindeyim. Buradan çıkabileceğimi düşünmüyorum. Herşey mükemmel giderken nasıl bir anda bu kadar kötüye döndü. Herkesin imrendiği, yerinde olmak istediği biriydim. Dışarıdan da hala öyle görünüyorum. Ama gelsinler bir de bana sorsunlar. Hayatımda bilerek veya bilmeyerek kimseye bir kötülük yapmadığıma eminim. Ne kusurum var, ne günahım var, neyin cezasını çekiyorum bilmiyorum. Çok erken yaşta tanıştığım için maddi yüklerle, tuttum ailemi bir yere kadar taşıyabildim. Ama o arada benim kendi hayatım bitmiş. Yorulmuşum. Artık hiçbir şey taşıyamıyorum.
İçimi döktüm. Soruysa şöyle gelsin sorum: Bu durumdaki bir insan nasıl tekrar hayata döner?
Not: Burs aldığım için herhangi bir yerde tezgahtar olarak bile (kolay bulunabildiği için bile diyorum, küçümsemiyorum) işe giremiyrum. Kimse sigortasız çalıştırmaya yanaşmıyor.
Bunları yapamadığım için bana iş kapısı açacak sınavlara çalışamıyorum. Aileme destek olamadığım için onların borçları da boka sarmaya başladı.
Elimi attığım her dal kuruyor. Hayatımda ilk defa böyle bir dönemden geçiyorum. Aşırının da ötesinde bunalmış vaziyetteyim. İnsan maddi açıdan zorluk yaşayınca hayatındaki hiçbir şeyin anlamı kalmıyormuş.
Birilerinin bir gecede Bağdat Caddesi'nde dip gaz yaparkenki yaktığı benzin kadar borcum var altı üstü. Ancak çıkamıyorum içinden. Bir iş bulduğum gün herşey düzene girmiş olacak. Ama yok. Olmuyor. Bu kadar çevreye, bu kadar güçlü insanlara rağmen ortada kaldım.
Ben ki çalışmaya aşık bir insanım. Aynı anda 4 işte çalışmışlığım vardır. Okul, yayın, taksi ve minibüs işini 1 güne sığdırabilmiş insanım. Çünkü çalışmak zorundaydım. Çünkü aileme destek olmak zorundaydım. Şu anda tüm kapılar kapandı. Bana destek olan büyüklerim bir işe sokmak için elinden geleni yapıyor ama bu sefer de kısmet oluyor.
Yerin yedi kat dibindeyim. Buradan çıkabileceğimi düşünmüyorum. Herşey mükemmel giderken nasıl bir anda bu kadar kötüye döndü. Herkesin imrendiği, yerinde olmak istediği biriydim. Dışarıdan da hala öyle görünüyorum. Ama gelsinler bir de bana sorsunlar. Hayatımda bilerek veya bilmeyerek kimseye bir kötülük yapmadığıma eminim. Ne kusurum var, ne günahım var, neyin cezasını çekiyorum bilmiyorum. Çok erken yaşta tanıştığım için maddi yüklerle, tuttum ailemi bir yere kadar taşıyabildim. Ama o arada benim kendi hayatım bitmiş. Yorulmuşum. Artık hiçbir şey taşıyamıyorum.
İçimi döktüm. Soruysa şöyle gelsin sorum: Bu durumdaki bir insan nasıl tekrar hayata döner?
Not: Burs aldığım için herhangi bir yerde tezgahtar olarak bile (kolay bulunabildiği için bile diyorum, küçümsemiyorum) işe giremiyrum. Kimse sigortasız çalıştırmaya yanaşmıyor.
seninle bire bir aynı durumdaydım. çok sevdiğim bir işim varken işimden oldum, ayağım kaydırıldı, ekmeğimle oynandı. ardından da borçlar geldi (kirası şusu busu...maaş kesilince ne kadar tutumlu olursan ol birikimler de suyunu çekince geliyorlar). yine senin gibi diyordum lan borçları da kapadık haydi yürü be! diye ki başlangıçtan bile kötü duruma düştüm. tam o dönemde bir de hatun bastı gitti ki valla maddi durum sallantıda olunca düşünmüyorsun bile. üstüne bir de aile ilişkileri sarpa sardı.
herkesin başına gelebilecek bir durum bu, iş bulduğun an yoluna girecek. okudum bütün yazdıklarını, ciddi bir borcun yok, sağlığın yerinde...sınav olarak gör bunu. yazdıklarımı tekrar okudum acaba sığ mı baktım klişe mi yazıyorum diye ama yok. hayata dönmene gerek yok, hayattasın zaten.
biraz içine dön, sakinleş, yarın sabah erkenden kalk ve tekrar iş aramaya koyul.
yerin yedi kat dibinde değilsin, sadece türbülansa girmişsin. şokunun da etkisinden çıkamamışsın. ayni senin gibi hissediyordum fakat o günlere bakınca aslında o kadar da kötü durumda değilmişim. sonradan anliyorsun tabii, içindeyken kafana balyoz inmiş gibi hissediyorsun.
herkesin başına gelebilecek bir durum bu, iş bulduğun an yoluna girecek. okudum bütün yazdıklarını, ciddi bir borcun yok, sağlığın yerinde...sınav olarak gör bunu. yazdıklarımı tekrar okudum acaba sığ mı baktım klişe mi yazıyorum diye ama yok. hayata dönmene gerek yok, hayattasın zaten.
biraz içine dön, sakinleş, yarın sabah erkenden kalk ve tekrar iş aramaya koyul.
yerin yedi kat dibinde değilsin, sadece türbülansa girmişsin. şokunun da etkisinden çıkamamışsın. ayni senin gibi hissediyordum fakat o günlere bakınca aslında o kadar da kötü durumda değilmişim. sonradan anliyorsun tabii, içindeyken kafana balyoz inmiş gibi hissediyorsun.
- Lorik Cana
(24.05.14 02:26:33 ~ 02:31:25)
ben de başlığı görünce bir şey var sandım.
hocam işsizlik çok kötü bir şey ama bahsettiğin gibi yerin yedi kat dibindeyim denilecek bir şey de değil bence. ilk deffa yaşıyormuşsun böyle birşeyi. umarım bir daha yaşamazsın diyorum ancak biliyorumki bunun gibi dibe çöküşler(?) hayatın farklı dönemlerinde olabiliyor. iş hayatında ayak kaydırmak, ne bileyim arkandan iş çevrilmesi, sabah kalkıp elini yüzünü yıkaman kadar normal birşey. sana çok koyan belki de ilk kez böyle bir durum yaşaman. bu seni sanırım epey yaralamış ve kendini çaresiz hissediyorsun. ama alakası yok.
buraya bunları yazabildiğine göre sağlıklı güçlü bir insansın. abi insanlar nelerini kaybediyor ya. bir de bunu düşün. ruh sağlıklarını ailelerini eşlerini çocuklarını kaybediyorlar. daha neler neler.
şu kısmet olmuyor düşüncesini çıkar öncelikle kafandan. bu işlerin kısmeti falan yok. bir iş bulacaksın elbette. zor olacak güç olacak ama olacak.
hocam işsizlik çok kötü bir şey ama bahsettiğin gibi yerin yedi kat dibindeyim denilecek bir şey de değil bence. ilk deffa yaşıyormuşsun böyle birşeyi. umarım bir daha yaşamazsın diyorum ancak biliyorumki bunun gibi dibe çöküşler(?) hayatın farklı dönemlerinde olabiliyor. iş hayatında ayak kaydırmak, ne bileyim arkandan iş çevrilmesi, sabah kalkıp elini yüzünü yıkaman kadar normal birşey. sana çok koyan belki de ilk kez böyle bir durum yaşaman. bu seni sanırım epey yaralamış ve kendini çaresiz hissediyorsun. ama alakası yok.
buraya bunları yazabildiğine göre sağlıklı güçlü bir insansın. abi insanlar nelerini kaybediyor ya. bir de bunu düşün. ruh sağlıklarını ailelerini eşlerini çocuklarını kaybediyorlar. daha neler neler.
şu kısmet olmuyor düşüncesini çıkar öncelikle kafandan. bu işlerin kısmeti falan yok. bir iş bulacaksın elbette. zor olacak güç olacak ama olacak.
- saturn (24.05.14 02:32:07)
bir kere problem yasamaya basladiktan sonra boktan olaylar serisi de onu takip eder. bugunler de gececek, sabret.
- goo.gl (24.05.14 02:32:58)
benim hayatımın çok büyük bir kısmı anlattığın gibi her şeyin bok olduğu bir şekilde geçti, geçiyor. bir süre sonra alıştım hiç bir şeyin düzgün olmayışına. günü kurtarabilirsen şu an yaşadıkların geçecektir. icra,tefe vs. durumlarına düşmemeye çalış gerisini atlatırsın.
istanbul'daysan mesaj at, muhtemelen istemeyeceğin bir iş önereyim sana. (fuhuş,torbacılık değil merak etme (: )
istanbul'daysan mesaj at, muhtemelen istemeyeceğin bir iş önereyim sana. (fuhuş,torbacılık değil merak etme (: )
- nodrap
(24.05.14 02:45:02)
Aynısının biraz beterini yaşıyorum, biraz daha böyle giderse intihar edicem.
- naapsam (24.05.14 04:48:38)
Agalar beyler napiyosunuz boyle ya? Herkes yasiyor olm yasadiklarinizi. Bebekte dip gaz yapan da, ayaginizi kaydirdigini dusundugunuz insanlar da, is vermeyen patronlar da ve dahi calisan herkes de yasiyor ayni donemleri.
Yillar sonra donup aci gulumsemeyle bakacaginiz yillar icin bu kadar dertlenmek nerden cikti? Hele intihar falan? Azcik sabir baska bise degil. Bazen feraha cikmak icin bu kadar dibe batmak gerekiyor galiba.
Ben imtihan dunyasi diyorum sen baska bise de adina ama biraz sabir ve sukur.
Yillar sonra donup aci gulumsemeyle bakacaginiz yillar icin bu kadar dertlenmek nerden cikti? Hele intihar falan? Azcik sabir baska bise degil. Bazen feraha cikmak icin bu kadar dibe batmak gerekiyor galiba.
Ben imtihan dunyasi diyorum sen baska bise de adina ama biraz sabir ve sukur.
- brkylmz (24.05.14 07:20:46)
boşuna sıkıntıya sokma kendini. herkesin yaşadığı şeyler bunlar. hayat an'lardan ibaret, bunu unutma yeter. bunu benimseyince zaten çok takmıyorsun bu tip durumları.
- brotha b (24.05.14 09:56:00)
1
