pescador
bugün çok yoğun bir şekilde hissettim bunu, artık kişilik bozukluğu olduğuna falan inanmaya başlayacağım.normalde son derece takıntılı, asosyal ve aynı zamanda sanırım sosyal fobisi olan bir insanım. kalabalık bir caddede olmak bile çoğunlukla gerer beni. karşıdan karşıya geçerken, önünden geçtiğim
bugün çok yoğun bir şekilde hissettim bunu, artık kişilik bozukluğu olduğuna falan inanmaya başlayacağım.
normalde son derece takıntılı, asosyal ve aynı zamanda sanırım sosyal fobisi olan bir insanım. kalabalık bir caddede olmak bile çoğunlukla gerer beni. karşıdan karşıya geçerken, önünden geçtiğim arabadakilerin bana baktığını düşünüp ürperirim. bazen, sadece "insanlar var" diye bir işi yapmaktan vazgeçtiğim olmuştur.
çocukken sessiz sakin, çekingen, korkak bir heriftim dışardan. ama dahil olduğum ortamlarda çenem durmazdı, öğretmenim çok kızardı mesela. yine de yapı olarak sakin, uysal, mal bi tiptim hep. topluluk önünde konuşamam, lisede bin rica minnet, kurayla çekildiğim bir programdan çıkmıştım.
fakat şöyle bir şey var, sokağa çıkıp bir şeyler yapmam gerektiğinde rahatsız edici derecede özgüven patlaması yaşıyorum eğer kendimi iyi hissediyorsam, hani mesela iyi giyinmişsem, işlerim yolunda gitmişse.
10 tane insanın önünde başkalarıyla tartışabiliyorum, karşıdan karşıya geçerken "arabadakiler bakıyor" demek şöyle dursun, sesli bir şekilde elimi de sallayarak teşekkür falan ediyorum yol verdiği için. tramvayda birini görüyorum mesela nereye gideceğini bilemiyor, yanaşıp soruyorum yardımcı olabilir miyim diye.
şu sıfatla geziyorum sokakta,
encrypted-tbn1.gstatic.com
***
"dışarı çıkmıyosun, çıksan açılırsın" demeyin. böyle açılacaksam hiç açılmayayım lütfen. iğrenç görünüyor dışardan, gerizekalı gibi hissediyorum. HAHAHA BAKIN LAN, NASIL SOSYAL OLDUM AQ der gibi bakıyorum insanların suratlarına.
nasıl dengeleyebilirim bunu? aynı evdeki diğer insanlarla iletişim kurmaktan bile çekinen birisi olarak, yarım saat sokakta kalınca hiç tanımadığı insanlarla sohbet etmeye başlayan bir tipe dönüşmek rahatsız hissettiriyor.
normalde son derece takıntılı, asosyal ve aynı zamanda sanırım sosyal fobisi olan bir insanım. kalabalık bir caddede olmak bile çoğunlukla gerer beni. karşıdan karşıya geçerken, önünden geçtiğim arabadakilerin bana baktığını düşünüp ürperirim. bazen, sadece "insanlar var" diye bir işi yapmaktan vazgeçtiğim olmuştur.
çocukken sessiz sakin, çekingen, korkak bir heriftim dışardan. ama dahil olduğum ortamlarda çenem durmazdı, öğretmenim çok kızardı mesela. yine de yapı olarak sakin, uysal, mal bi tiptim hep. topluluk önünde konuşamam, lisede bin rica minnet, kurayla çekildiğim bir programdan çıkmıştım.
fakat şöyle bir şey var, sokağa çıkıp bir şeyler yapmam gerektiğinde rahatsız edici derecede özgüven patlaması yaşıyorum eğer kendimi iyi hissediyorsam, hani mesela iyi giyinmişsem, işlerim yolunda gitmişse.
10 tane insanın önünde başkalarıyla tartışabiliyorum, karşıdan karşıya geçerken "arabadakiler bakıyor" demek şöyle dursun, sesli bir şekilde elimi de sallayarak teşekkür falan ediyorum yol verdiği için. tramvayda birini görüyorum mesela nereye gideceğini bilemiyor, yanaşıp soruyorum yardımcı olabilir miyim diye.
şu sıfatla geziyorum sokakta,
encrypted-tbn1.gstatic.com
***
"dışarı çıkmıyosun, çıksan açılırsın" demeyin. böyle açılacaksam hiç açılmayayım lütfen. iğrenç görünüyor dışardan, gerizekalı gibi hissediyorum. HAHAHA BAKIN LAN, NASIL SOSYAL OLDUM AQ der gibi bakıyorum insanların suratlarına.
nasıl dengeleyebilirim bunu? aynı evdeki diğer insanlarla iletişim kurmaktan bile çekinen birisi olarak, yarım saat sokakta kalınca hiç tanımadığı insanlarla sohbet etmeye başlayan bir tipe dönüşmek rahatsız hissettiriyor.
0
bi dayak yesen her şey çok güzel olacak. şaka yapıyorum tabii ki.
ne güzel olm işte. lehine çevir bu durumu. gidip hatunlara yanaş.
ne güzel olm işte. lehine çevir bu durumu. gidip hatunlara yanaş.
0
ahgsdghasd kendimi okur gibi oldum bi an ürperdim. doktorum teşhis koyamıyorum şu an demişti son gittiğimde bi öyle bi böyle hallerime. manik depresif dicek oldum on dk önce ama baktım hayır manik atak da değil şu an ne yaşıyosunuz bilmiyorum verdiğim ilaçları da kullanmayın önümüzdeki ay tekrar görüşelim dedi kovdu resmen beni=)
bipolar mıyız neyiz acep=)
bipolar mıyız neyiz acep=)
0
hah o yönü var mesela. badaklığım lisede kaybolmuştu, kızlarla falan sıkıntısız konuşabiliyodum arkadaş olabiliyodum. sonra üniversiteye başladığım gün terk edilince yine mala bağladım, güzel kızlardan korkar oldum. hala konuşuyorum problem yok da, öncesinde çok geriliyorum. yanına yaklaşırken altıma sçıyorum mesela, selamlaştıktan sonra asker arkadaşıyla konuşurmuş gibi devam ediyorum ama.
böyle "dışarı çıkıp açılma" durumlarında o korku da tamamen kayboluyor. iki tane gişe var mesela ibneliğine güzel kadının olduğunu seçebiliyorum. hayır yani bunu yapacak göt varsa niye bu kadar sıkıyorum kendimi, e yoksa niye yapıyorum.
dayak gerçekten güzel bir alternatif ama hiç yemedim, o yüzden korkuyorum ondan da. oy, dayakla tanışınca o yüzden de ekstra bi' açılma gelir bana şimdi, dayaktan da korkmaz olurum, iyice şerefsiz bi şey olup çıkarım.
böyle "dışarı çıkıp açılma" durumlarında o korku da tamamen kayboluyor. iki tane gişe var mesela ibneliğine güzel kadının olduğunu seçebiliyorum. hayır yani bunu yapacak göt varsa niye bu kadar sıkıyorum kendimi, e yoksa niye yapıyorum.
dayak gerçekten güzel bir alternatif ama hiç yemedim, o yüzden korkuyorum ondan da. oy, dayakla tanışınca o yüzden de ekstra bi' açılma gelir bana şimdi, dayaktan da korkmaz olurum, iyice şerefsiz bi şey olup çıkarım.
0
Bence sosyalfobin yok senin. Baya genc bi kardestin sen, kafanda surekli oyle mi boyle mi diye kurdugundan ve kendi kendine teshis koydugundan boyle celiskili durumlar yasiyor olabilirsin. Bir de her turlu psikolojik rahatsizligin dereceleri var. Her sartta cekingen, sus pus olmazsin hafif bi sosyofobi varsa. Yoksa da ciddi dengesizsin yani.
0
Değersiz benlik algısıyla ilgili olabileceğini düşünüyorum. Güvenli alanlarda gerçek olmayan bir benlik oluşturup ruhun ihtiyaç duyduğu sosyal ilişkiler kuruluyor böylece gerçekliğinizde yaşamaya katlanabilmeye devam ediyorsunuz.
0
nasıl dengeleyebilirim bunu?
profesyonel yardım diye bir şeyler diyorlar. bir psikologdur, bir psikiyatristtir bunlar faydalı insanlar.
profesyonel yardım diye bir şeyler diyorlar. bir psikologdur, bir psikiyatristtir bunlar faydalı insanlar.
0
kendi yapabileceğim kısmı için sormuştum, biliyorum faydalı insanlar olduklarını.
0
