Zamanında lotoda 5 tutturup babamla takla atmışlığımız vardı. Ertesi gün fark ettik ki 1.7 trilyon (o zamanın parasıyla) kaçmış. Biraz üzüldük. Sonra çıkan 2-3 milyarla arabanın deposunu doldurup marketten alışveriş yaptık.

zenginliğe adım attık tutunamadık iflas ettik.

şöyle diyim bulunduğumuz yerdeki belediye başkanının oturdugu ev bizim yaptırdıgımz evden düşüktü.

ilk plazmayı biz kullandık falan falan.

yok. dedem borçluydu, babam borçluydu, ne arsamız ne evimiz ne arabamız vardı. yani evimiz oldu da 3 ay yaşayabildik, sonra çok daha az paraya satmak zorunda aldık falan. orta direk bir aile sayılırdık, şükür, türkiye şartları için güzel yetiştik büyüdük üç kardeş olarak istediğimiz şekilli ayakkabımız efendime söyliyim pantolonumuz alınırdı... ama 19 yaşıma geldim, paramı kendim kazanmaya başladım, hala babasından ayda 1000 küsür lira alan öğrencileri görünce bir köşeye çekilip sessizce ağlıyorum. benim babamın da bu kadar parası olsaydı roma'ya tatile gidebilirdim mesela hiç uğraşmadan diyorum, üzülüyorum.

ha ben yine giderim roma'ya, kendim biriktiririm bi şeyler yaparım olur o. ama baba parası, aile parası ne tatlı bi şey lan. onu hiç tadamadım ben. düşünsene, 20 yaşına geldiğinde baban araba alıyo sana. allahım var mı böyle bi dünya? ne kadar hoş olurdu. babam zengin olsaydı düsseldorf'ta da okurdum mesela.

amına koyim senin baba ya

Pek kil payi sayilmaz; babam bi' aksam geldi "oglum Italyanca biliyor musun?" diye sordu. Ben de suratina tuhaf tuhaf baktim "nereden bilecegim" diye. TOBB Italyanca bilen siyasi danisman ariyormus ve maasi 2010 yilinda 10000 TL civariydi. O sirada 1 yildir falan Almanca kursuna gidiyordum, asla o mevkiyi edinebilecek Italyanca'yi bir yil gibi surede ogrenemezdim ama yine de iyi kufrettim. Oyle iste...

koskoca köyümüz varmış, gitmiş. hiç sorma nasıl.

5 tutturduk üç yıl önce şans topundan, 5+1 ise 2 milyon tl veriyordu, sen düşün kafayı sıyırmamızı:D 2 günde yedik çeşmede parayı, güzeldi:D

babam "libya'ya turkiye'den ilk ihracati ben yaptim, amerika ambargo koymasaydi paranin seyine koymustuk" der surekli. dogru olduguna suphem yok.

bi keresinde iddaada 8 maç oynamıştım 5i berabere kalmıştı. sanırım ucundan sayılmaz.

iki-üç dönüm noktası olmuş bizimkilerde de. birincisi kafkaslardan ilk geldiğimizde istanbul eminönüne yerleştirmişler. civardan arazi verilmiş. bizimkiler havasını sevmemiş istanbulun başka bir yer için başvurmuşlar. adana çukurova verilmiş. 100'e dayanan bir teyze var. o derdi ki; "memurlar geldi babamlara şu ovada çevirebildiğiniz kadar araziyi çevirin sizindir dedi. ama yazın orda da duramadılar." çukurovayı da beğenmeyip malatyaya gitmişler. kayısı bahçeleri falan vermişler geçimi sağlasınlar diye. yemişten sülaleden hastalanıp ölenler olmuş. ee ömrü boyunca et yiyen adam ham kayısıyı yiyince bünye kaldırmamış.

istanbulda kalsalardı şimdi beyaz türk olabilirdim. adanada kalsaydı pamuk kralının savurgan oğlu olabilirdim.

bir üçüncü fırsat ise dedemin almanyaya çalışmaya gitmesiyle oldu. senelerce çalışıp para biriktirdi ve köyün yarısını satın aldı. o parayla istanbulun biraz dışında bir kaç bin dönüm arazi kapatabilirdi. avcılar falan gibi yerlerden. kaçak binalar dikebilirdi. tabi o dönemler 80 olayları falan şehirlerde huzur yok. köyü tercih etti dedem. 200-300 koyun, 100-150 petek arı, traktör, köyün ekilebilir arazisinin yarısı, bahçe, bostan, kardeşlerine evler, döver biçer şu bu yani tomar tomar parayı köye yatırdı. bugün o arazi beş para etmiyor. ne koyun kaldı ne arı... şehre yatırsaydı bugün mercedeslerle dolaşan mirasyediydik.

son olarak vermeyince mabud neylesin sultan mahmud :)

kıl payı kaçırmak değil de cahillikten kaybetmek diye biliriz. anne tarafından büyük dedem yunanistan'da çiftlik bırakıp gelmiş türkiye'ye bilmediği için de orada bıraktığı toprakları türkiye'den almamış. bundan 25-30 yıl önce dedem tapuları bulmuş ama mührü zamana uğramış....

kızlara 1, erkeklere 30 oranında miras bırakmış dedem. arsalar, lalelide otel, evler vb. vakti zamanında kızlar cesaretlerini toplayıp dava açsalarmış şuan hepsi trilyonerdi ama şimdi zamanaşımına uğramış sanırım.
kuzenler yurtdışında üniversitelerde fink atarken ben 7 yıllık, facebook a bile zor giren laotop kullanıyorum :(
erkek çocuğu oldukları için tüm sülalede x10 saygı ve sevgi görmeleri de cabası.

şahsım için bir kaç kez evet.

ama bende pescador adlı kullanıcıdan alıntı yapacağım "yok. dedem borçluydu, babam borçluydu, ne arsamız ne evimiz ne arabamız vardı" ben de borçluyum. böyle gidecek sanırım.

Genellikle tek kılın payı değil de afro bir saç farkı ile kaçırdım :)

ne kadar zenginlik bilmiyorum ama şans topunun çıktığı ikinci (üçüncü sene de olabilir, artık unutmuşum demek ki) sene idi 4+1 buldum.
herhalde bugün ortalama 5+1'e 250-400 bin tl falan veriyor haftalık.
bir ay kadar hep kafamın arkasında kaldı bu ""ulan nasıl olur"" diye sonra da kabullendik galiba.

Dedemin annesi çankaya'da (ankara çankaya evet) koca koca arazileri olan biri imiş. Sonra devlet yavaş yavaş sömürmüş, sadece bir apartman kalmış, o da dedemin kardeşlerinin. Aynı şekilde giresun merkezinde bir sürü arsası varmış, onlar da hep ucuza satıla satıla kaybolmuş gitmiş.
Babam ankara'da jandarma okulunda iken batıkent'te, eryaman'da al buraları tel ile çevir senin olsun demişler, tel parasına değmez demiş.. Şimdi milyonları kaldırmış olurduk.