mesela bir hoca ile phd asistanligi icin anlasmisken baska bir yerden daha cok parali teklif geliyor. turk mantigim ilk hocaya ayip olacagini, sozume sadik kalmami soyluyor. abd mantigi ile dusununce hocaya direkt "daha fazla para veren teklif var, ya teklifini artir, ya da oraya gitcem" diyorum.
ya da turk mantigimla hocama hoca diye hitap ediyorum, bu da aramizda duygusal bir yakinlik sagliyor, adama gidip "ya hocam, sunu anlamadim" diyebiliyorum. abd mantigimla adam 50 yasinda profesor olmasina ragmen adiyla hitap ediyorum. bu da beni onun kucuk-yeni yetme ogrencisi olmaktan cikarip, adamin is arkadasi durumuna sokuyor, haliyle is cercevesi disinda bir yakinligimiz olmuyor. bu yuzden istediklerini daha keskin istiyor, ben de yapmam gerekenleri daha disiplinle yapiyorum.
turkiye'de adamin performansi kotu, patron colugunu cocugunu dusunup pat diye kovamiyor. abd'de adam bir sabah ise gittiginde kapida guvenlikler karsiliyor, bizimle birlikte yukari cikip esyalarini topla, kovuldun diyorlar. herkes bu yzuden isine daha dort elle sariliyor.
gibi. bizdeki abi-abla-hoca-kardes vs. gibi hitaplar bir kere, mesafe eritip, profesyonel hayati kisisellestiriyor.
0