Ekşi Duyuru

bence siz vahşi doğada doğal seleksiyon sonucu elenenlerden birisiniz :)metrobüse binerken malesef ama malesef kendinizi korumak için güç harcamak zorundasınız. lütfen çok medeni olun moduna bürünürseniz, böyle zararlı siz çıkıyorsunuz.
kalabalığın olduğu her yerde, kendini koruma amaçlı biraz güç harcamak mecburidir. yoksa ezilir, ölürsünüz.

izdiham tehlikelidir, bu durumda metrobüs de tehlikelidir.

Normalde elimde bu kadar yük olmasa, o kadar sıkıntı da olmuyor. Bazen denk gelirse arkadaki itilmeyi akıntı gibi kullanıp sörf yapar gibi doğrudan koltuğa gittiğim de oluyor. Ama bazen böyle yüklerim oluyor eve gelirken ve o zaman çok sıkıntı yaşıyorum. Ağıla sokulan davarlar gibi araca girmekten bıktım.

insanlık onurunun bittiği yerde metrobüs başlar.

omza yapacak bişey yok. bir kaç gün ağrıyabilir.
metrobüse de yapacak bişey yok. çakal olman lazım.
kendine de yapacak fazla bişey yok. kilo alman, yer kaplaman lazım.

tamamını okuyamadım, durumum yoktu o yüzden 1. soruya cevap veremeyeceğim.

2-) metrobüs bir toplu taşıma aracıdır doğru fakat insanlar için değil. metrobüs kullanıp da kendini insan gibi halletmek için herhalde çok ama çok ağır işlerde, çok ama çok uzun mesai ile çok ama çok az maaş alıp, gün boyu hakaret işiten biri olmanız gerekiyor en azından. medeniyet teğet bile geçmiyor bizi toplu taşıma konusunda. yapabileceğin bireysel bir şey yok.

3-) boy-kilo vermen lazım ne yapman gerektiğini anlatmam için. eğer yeterince küçüksen aralardan sızarak yerine yerleş. eğer uzun boylu ve yapılıysan yara yara ilerle. ikisi de değilse metrobüs teyzelerini izle. onlar sana örnek olacaktır ne yapman konusnuda.


metrobüs ile ilgili 3 önemli kural.

- metrobüse binmeden önce nereye oturacağına, orası olmazsa 2. tercih nereye oturacağına karar ver
- metrobüse bindiğin anda asla tereddüt etme. önceden planladığın 2 yere binemeyecek gibiysen en yakın boş yere otur.
- (maalesef) metrobüste kendinden başka kimseyi düşünmezler. yaş-cinsiyet-ırk-boy fark etmez. o yüzden buna ayak uydurmaya çalış. (ki bu da toplu taşıma konusunda asla ilerleyemeyeceğiz demek oluyor)

biraz oyalansanız , işten 1 saat geç çıkın, bir yerlerde dolaşın. başka yolu yok maalesef

1. omzuna bilemedim geçmiş olsun. umarım morarma ezilme yoktur.
2.istediğini yaz hayvan hep hayvan birşey değişmez aynı sorunu sabahları bende yaşıyorum ama allahtan benim durak mesafem kısa 4 durak gidiyorum o yüzden hiç oturmak için çabalamıyorum kapının agzında bekliyorum (cantam olsada) ayaklarımın arasına alıyorum o şekilde bekliyorum ortalara ilerlesende inecegin zaman daha cok zor oluyor.

sonuç olarak metrobüs resmen yaşam savaşı haline geldi. mümkün oldugu kadar servisi kullanman en güzeli.

İşten saat 20:30'da çıktım zaten. Bu iş çıkışı saati değil. 21:30-22:00 arası Cevizlibağ'dan giden. Servisi kaçırdığım için ona bindim.

Ya neden duyuru'nun genel profili, şekil için söylemiyorum hakikaten böyle naif ve tutunamayan insanlardan oluşuyor arkadaş. Ki soruyu soran arkadaş gerçekten de tutunamamış ve birkaç kere yere kapaklanmış. O yüzden tanımımın edebi yanı bile yok.

cevaplara gelelim:
1. muscoril falan işte, yapacak bir şey yok.
2. orospu evladı olacaksınız, otoban faresi gibi süzülüp geçeceksiniz. "yok ben onu yapamam:(" diyorsanız böyle devam.
3. ikinci sorunun cevabındaki insan olarak bu sorunu çözebilirsiniz. insana, insan gibi davranılır, metrobüs kuyruğunda harp hukuku(aka martial law) geçerlidir. hiç acımayınız.

not: istanbullu olmayan ve toplamda en fazla 30 kere metrobüse binmiş birisiyim. hatta bir anımı da anlatayım. bir keresinde sıranın en önündeydim. vallahi de billahi de en önündeydim. metrobüs isa peygamber gibi kafasında hareyle geldi ve fıpssssssss diye kapısını önüme açtı. o esnada az önce belirttiğim gibi martial law geçerli olduğunu bildiğimden hemen bir yere oturmaya kalkıştım. fakat şöyle bir hata yapmıştım. bir metrobüste ilk defa bu kadar fazla boş yer gördüğümden ötürü büyülenmiştim ve zihnimi en uygununu seçmek gibi saçma bir şeye yöneltmiştim. bu bahsettiklerim bu ara 12 mikrosaniyede oluyor. tabii benim bu düşünce döngüm esnasında dayı hemen çöreklenip "aile var oturamazsın" dedi, karşı tarafta girdiğim mekanlar çoktan kapılmıştı bile. ve ben, beynimin o algoritma karmaşasında ayakta kaldım :(

Metrobuse bir kac kez bindim hepsi oglen saatleriydi.super icat dedim.arabayi atakoye birakiyorum.hop zincirlikuyu.ordan taksi.islem tamam.gelgelelim bir gun saat 5 e gelirken caglayana gitmem gerekti.baktim trafik kipkirmizi.ayni sistem atladim metrobuse.o super.trafik dururken vardim 15 dakikada isimi hallettim.dedim kalabalik olur taksiye bineyim gene baktim kipkirmizi.gittim metrobuse.

Bndan sonrasini abartmayacagim.boyum 186 kilom 100 bildiginiz hayvanim. caglayan duraginda tecavuze ugradim,hirpalandim bi yerde tekmelenip uzerime tukurmediler.bir kac kez insan gibi binme gayretim oldu.mumkun degil.antreman yok.binemezsin.cangil kosullari bunyede yok.zar zor bir bankta yer buldum ve beklemeye basladim.ne de olsa bitecek dedim.bir kac sigara icip sakinledim.ha gayret diye kalkacam belimde bir agirlik hissettim.ananskym.kafami zor cevirdim.efes ficilari vardirya hani ahsaptan dekor.onun iki tanesi buyuklugunde bir got sirtimda.bank bildigin tek sira.yer ihtiyaci duymamis abla direk gelip sirtima oturdu.kimilda bile demedi..coktu karabasan gibi.altindan zor siyirdim kendimi.o kadar yil spor,kavga dovus bosa yeni dogmus kedi yavrusu gib kaldim orada.dedim skrm gideyim merdivene yoneldim.ilk basamakta dizim bosaldi.aglayacam acisindan.seneler sonra yeniden olacagi tuttu ve merdiveni cikamiyorum.tam 2 saat bekledim.sonunda durak bosaldi.bi sekilde bindim metrobuse.bir durak sonra bir adam geldi yanima parfum diye detan sikmis.ogurecem kokudan dedim sabret.gidiyorum bir tane duzayak cikilabilen durak ariyorum.yok.indim atakoyde gene asansoru soruyorum sakat degilsin diyor.oturdum gene birleri gelip beni alsin diye.

Su yasima geldim,bunca badire atlattim hayatimda boyle bir cima gormedim.ar namus kalmadi bende.gidip aldigim evragida dusurmusum.

Kisaca sen uzunesegin altta kalani olmusun ben bu halimle mountain gibi adamken tyrion lannister muamelesi gordum.

Bir agri kesici kas gevsetici al.
Yazi falan fayda etmez
Sok tabancasi al yanasana yapistir.

azmettim okudum. tek derdin bu olsun dostum. tek sıkıntın bu olsun.

ben bağırıyorum. hayvanlar bok mu var gibilerinden ya da beni ittirip oturanları alkışlıyorum. bunu yapan kadınlar kendilerine dokunsan ayy taciz ediyo diyecek kendileri belimi omzumu tutup binmek için her türlü tacizi yapıyorlar.Beni ittiren koltuğu kapmaya çalışan çantasıyla blok koyanlara inat kalkıyorum gel otur "mutlu musun şimdi" diyip alkışlayıp yerin dibine sokuyorum zaten bir durak sonra iniyorlar. ben oturarak gidebilmek için 3-4 metrobüs bekliyorum vee karşıdan gelip önüme geçenlere küfür ediyorum. hayvanlara hayvanlıklarını yüzlerine vurarak hayvanca yaklaşıyorum. tavsiye edilir. az cazgır ol bacım

Dark side'a geçeceksin.

Ben genelde oturmamayı tercih ediyorum. Birilerine omzu koyup dizi geçirip oturmak içimden gelmiyor. Burnumun dikine gidip pencere kenarındaki sırt dayama kısmına sırtımı yapıştırıyorum. Hem kapıya yakınsın, hem gerektiğinde ağırlığını dayayabileceğin bir yer oluyor.

Bir keresinde iş görüşmesinde bugün ne başardınız diye sordular. Hiç düşünmeden buraya metrobüste oturarak geldim dedim. Etkisi oldu mu bilmiyorum ama kabul ettiler, ben gitmedim.

bir tvit okumuştum; metrobüste hayatta kalanları çiftleştirirsek süper bir nesil oluştururuz gibisinden bir şeydi. siz çiftleşemeyeceksiniz belli ki :p

ben bir yerden sonra vücudumu salıyorum. enerji kullanımını olabildiğince azaltıyorum çünkü sıkışıklıktan vücudum başkaları tarafından taşınıyor. bilincimi kaybediyorum nadiren. doğayla savaşamazsınız, doğaya uymaya bakmak gerek.

omzunuz da ağrıyacak birkaç gün muhtemelen.

Metrobusle ovunuyolar bide deli oluyorum bu kadar berbat bi proje olamaz neyse bu farkli konuda baska caren yokmu otobusler dolassada daha rahat oluyo inan uskudardan mertere giderken metrobuse binmiyorum motorla besiktas irdan tramvay varsa otobus tramvay vapur kullan

kamp cantami yükledim. esek gibi agir, 90 litre. biraksam kaplumbaga gibi düserim biri cevirmeden de kalkamam. oturdugum yer avcilar, gidecegim yer fatih eminönü. ve tek bir ulasim hatti var beni yetistirebilecek. metrobüs, tramvay.

hayal etmesi zor degil lise 2 falanim, cüsse saglam 70 üstü. 183 boy. cantayla zaten 2 metreyi tamamliyorum. bir de üstüne üstlük tepesinde mat bagli. önünden gectigim günes nereye gitti diyor. cantayla yardiriyorum, 2 km kadar mesafeyi yardirdim evden, 10 dk civarinda metrobüs duraklarindayim, bir nese, merdivenleri ikiser ikiser ciktim indim. elde de 30 litrelik baska sirt cantasi var. ama hava güzel. sonra metrobüs sirasina girdim. kapi önünde siralar olusmus, cenazede böyle saf tutmaz, omuz omuza durmaz hiyarlar. degersin ay terbiyesiz der, terli terli iyk der, der de der. ama orda isler baska. gerekirse seni terinde bogar gözler kararli.
bir geldi iki gitti ilk durak elbet ilk siraya dusucekti sira. ben yerimi biliyorum kapi önümde acilacak, kac senedir avcilarliyim elbet bilecegim. kapi acildi baktim adim atiyorum, ilerleyemiyorum, sagimdan solumdan biri de gecemiyor ben varim diye, e ben niye gidemiyorum? saga baktim, cantanin dönmesiyle turnikedeki bosluktan vijt diye kayan cocuklar gibi bir amca gecti aradan. soluma baktim kim tutuyo lan diye, pit türbanli bir kadin söylene söylene gecti. ulan en önce ben varim, ben gecmeden kimse gecemeyecek, herifler birakmiyor arkamdan. neyse bindim binmesine, ayakta kalmak bir yana dik duracak yer yok. cevizlibagdan sonra topkapi yaparken bir yerde trafikle birlestigi yer vardi, orda ani fren yapti tramvay. nefret ederim her frende saga sola savrulanlardan, tutunacaksan bütünleseceksin aracla. saglam durana yaslanip ondan faydalanmayacaksin. fren oldu, yukari tutunuyordum, nefes alirim en azindan diye, öne savrulmak üzereydim, uygun ayak pozisyonu aldim ve tadam, yerimdeyim, ama ayaklarim yere degmiyor. niye? solumdaki 4 tane 25 30 yaslarinda adam tren olmus en uctaki bana tutunuyor. biraksam ucucagiz. kollar öldü bu arada. iyi kötü incegim duraga geldim, inemedim, en az 3 kisi telef etmisimdir o yolda. inenler inmeden binilirse ben nasil inecegim?

o günden sonra insanca davranmadim yolda. asla vurmadim, asla itmedim, ama iten olursa ayakta giderim ama gecirmem, adilik yaparsa umrumda degil kacirip kacirmadigim, sabit tepismeden itismeden gecerse yanimdan iyi, gecmezse yol boyu ensesindeyim. bazen tutundugun yere sirtini dayayip keyif catanlar oluyor. elim var altinda eziyor herif, cat, boruyu kavrayip kemiklerimin ucunu geciriyorum bögrüne. nefes alacak yer birakmadi mi? tutundugum dirsek bögrüne saplanacaktir, kendi nefesimi soluyayim en azindan, hakkim.

cok mu vahsice geldi? günün birinde sen de 75 lik bir amcanin bastonuyla celme takmasina tanik olur ve düserken amcanin hihi diye kikirdedigini duyarsan sen de insanliktan cikarsin. bir defasinda metrobüste kizin birini elleyen herife (kiz rahatsiz ama ses cikartamiyor) napiyorsun sen diye cikisan herife bicak cekildigini ve metrobüsteki yolcularin tacizci ve bicak ceken herifi degil, olayi görüp cikismaya calisan adama vurmalari insani insanliktan cikariyor. en önemli yetismeniz gereken mevzulara binemeyecegi belli araclara girmeye calisip sonra kapilarin kapanmasina engel olan insanlar, duragi kacirdim diyip acil cikisi calistiran ve 30 dklik araci kitleyen elemanlar, ben yer tuttum arkadasima diyip ayni cazgirlikta kadinla sac basa girenler, eli mahrem yerinizde olan ve eli tutup cektiginizde siritip ne oldu rahatsiz mi oldun kardesss diyen amcalar (erkek kadin anlamadan)...

hicbir yerde bulamazsiniz bunlari. hicbir sekilde de oluru normali falan yok. metrobüs sucks. neyse iyi dert döktüm. devam etmek istemiyorum acikcasi. dirsek ve tutunla yerlerini sikica tutarak kendinize alan yaratin, cantami indiremem kirilacak esya var, yerler islak yagmurluysa, yerde bosluk mu var gibi yanitlarla cantayi indirmeyip arkayi da saglama alin, ineceginiz durak haricinde kapi civarlarinda takilmayin. erken gidin gec dönün ama birazcik havadar bir metrobüs bekleyin. kapilarin yerini bilin ama yandan giren dallamalari engellemek icin önce uzanip kapiyi tutun sonra binin ki aradan gecmesinler. uyanik olun, hayatta kalmaya calisin. welcome to the jungle.




1-ovala kaslar dogrultusunda. kas gevsetici vs alma. sicak ya da soguk kompres biri iyi gider ama hangisi bilemedim simdi.
2-pankart falan hikaye az sonra birkac animi anlatacagim.
3.o da hikayeden sen ne cikaracaksin ona bagli.

Neden delirmiyoruz, nasıl delirmiyoruz acaba? Ya da deliliklerin sınırları mı normal gelmeye başladı?

Yılda bir, bir düşme ile gerçekleştirdiğim senelik "Metrobüs çarpığı olma" şenliğinin, bu seneki en şok edici yanı koskocaman bir adamın üstümden birdirbir oynaması oldu. Dedelerin bastonla adam dövmesi, aralardan sığışan insanlar, insanlara tutunan insanlar. Birincilik ödülünü ise, kendim şahit olduğum ve geçen seneki çarpılmamın nedeni "Yağmurda metrobüsle kaldırım arasına düşerek sıkışan kadının üstünden atlayanlar" topluluğuna veriyorum.

Sıkı durun; metrobüs üzerinden felsefe yapacağım. Metrobüs üzerinden savaş, harp, vahşi doğa oluyorsa; pekala felsefe de olabilir.

Eğer bir şeyi değiştirmek istiyorsam, benimle başlamalı; umut olmasa bile benden başlamlı. Kendim bile yeterince iğrençleşmişim bence; stratejiler, kapı yeri belirlemeler, dalga ile birlikte hareket etmeler; bu ne ya? Okudukça başkalarını unutuyorum, kendi yaptıklarımdan utanç duyuyorum ben. Başkalarının ne yaptığı o kadar da önemli değil, sonuçta en fazla düşüyorum, yaralanıyorum, rezil oluyorum, vb. (ölmem herhalde) Başkalarını kontrol edemem ama kendi yaptığımdan sorumluyum; ben böyle olmamalıyım, yoksa kendime saygı duymam. İyi bir insan olmayabilirim ama tutarlı olmalıyım, yaptığım genel bir doğru olmayabilir ama benim için doğru buysa, bunu yapmalıyım. Bu bana güzel bir gerçek hayat sınavı oldu. "Yok artık, çıkara çıkara bu dersi mi çıkardın", "Salak, biz sana tam tersini anlatmaya çalışıyorduk" ya da "Oha, bu noktaya nasıl geldi" dediğinizi biliyorum; ciddi ciddi kendimden tiksindim, omzum üstünden atlayan adama, onun büyüyerek dönüştüğü kişiye ve hiç bir zaman sahip olamayacağı özfarkındalığa çok ama çok üzüldüm ve şu an tek aklımdaki bu oldu bir şekilde. Affetmedim ama çok üzüldüm.

1. Muscoril krem + Kuilil hap
2,3. Metrobüse binme. Ben de senin tam aksi cephendeyim, sığmam mümkün değil. Metrobüse bir kaç kez binsem kesin birine dalacağımdan kullanmıyorum. Ne yap et, uzak dur.

aychovsky, anliyorum, bir noktada etik bir soruyla kalmak zaten olasi. ancak benim o noktayi gecmemis anlatayim. lisedeyim o dönem, bakirköy sadi konuga gittim sabahtan, bir derdim vardi kan tahlili gerektirmisti sadece öglene kadar alim yapiyorlardi. ancak öglene okulda olmam gerekiyordu, cok yakinda önemli bir sinav vardi, onun icin gitmem o derse girip sözlüye girmem gerekiyordu. neyse.

sabah 8,30 kapidaydim. girdim kanimi verdim ama sirada cok bekledigimden acilen okula yetismem gerekiyordu. 5 tüp kadar alip o ha neye kullanicaklar dedirttikten sonra ciktim bahcelievler duragi olsa gerek, üst gecite ciktim, sirtimda canta en az 10 kilo. sözlük var hayvan kadar. kostura kostura bindim. sansa da oturdum ama oturmamla kapidan +90 bir amca binmesi bir oldu. amcaya yazik da su icmemis kahvalti etmemis kan vermisim ama nerde biri cikip da yer versin. bir sürü insan söylendi falan, genclerde ahlak kalmamis (ne alaka) saygi kalmamis, dedim hastaneden geliyorum, baskasi versin bu sefer. neyse 2 durak falan sürekli cik ciklar biri de cikip yerini vermedi adama kalktim yerimi verdim. tutunamiyorum bir elde mont var, ben okul gömlegiyleyim, dirsegi kirmis pamugu tutmaya calisiyorum. elbette devlet hastanesinde yara bandi lüks. düsünüp de alamamisim yanima bir tane. söylenen kadin (oturuyordu bu arada) bir yandan pis pis bakis atiyor falan. ani fren yapti metrobüs, can havliyle tutundum igneli kolla, o kol aniden acilip kasinca yaklasim 1 metreye kadar kanin fistirdigini ve uctugunu gördüm, oturan kadini kanla boyamis oldum. hemen dengeyi saglayip, bola pamukla baski yapip dirsegi gene katladim, hala yer vermemeleri bir de iyyk falan demeleri, kadinin üstümü basimi mahvettin diye bagirip cagirmasi, üstüne el kol yapmasi. incegim durak geldi sansa, gecmis olsun dedim kadina inmeden, hastaneden mi geliyorsunuz?

agzini acti girdap gibi, böyle filmlerde falan adoket atmadan önce güc toplanir ya eller arasinda, öyle toparlandigini gördüm kelimelerin kadinin agzinda. kapi acildi, suratimda hayvani bir siritis, eyvallah der gibi ciktim indim. kadin bisiler diyordu ama dönüp bakmadim.

bu da böyle bir animdir. metrobüste varsa bir iki düzgün insan senin gibi, kalani hiyardir. yas 15 ise genctir yorulmaz sikilmaz. yer verdirtirler, elin kolun sakat bakmazlar. eger gücü kuvveti yerinde bir kadin cadalozluk yapip yer isterse buyrun teyze derim, egosuyla kicinin rahati arasinda secim yapamaz, yüksek sesle bir dahaki durakta incek misiniz, neyse o zaman derim o ikilemdeyken. sonra bagirip kaldiramaz. sürekli yerime göz diken olursa cama bakarim, incekmis gibi sanar yaklasirlar, o demorilize anini seyrederim zevkle. en son gördügüm bomba nete düsmüs metrobüsteki kadinin yanina "erkek" oturtmamak icin adami itip tartismasiydi. böyle bir ortam metrobüs.

ilk kuruldugu günden gecen seneye kadar sürekli bindim, her zaman yer verir, yardim eder, ayaktaki adamin esyasini bacaklarimin altina koymasina falan da izin verirdim. ne oldu ki kanli gömlekle okula gittim, o gün benim icin türkiyede metrobüs ve bilimum toplu tasima hatlarinda herkese nezaket etmeyecegime karar verdigim gün oldu. gene sempatik yasli teyzeler amcalar kirar bu inadimi, bazen bir bayana falan yer veririm, iyi günümdür. kalaninda gözünün yasina bakmam artik. cekerim kulakligi, itmem, vurmam, ama iteni görürsem acimam, düseni kaldirir düsürene basarim, o ayakta oldugu ben oturdugum icin rahatsiz etmeye calisan, omzumla ciftlasmeye calisana acimam, tutunmak yerine bana tutunana acimam, her defasinda binerken agir agir ilerlerim, ben öndeysem otururum, ama baska kapidan girenler coktan kaptigi icin arkadan ittiren itler oturmaz, keyifle seyrederim. efendi gibi olan duraklar var, siz de insan gibi davraniyorsunuz, avcilar bunlardan biri degil, insan insanligindan utaniyor, uyum sagliyor.

beni siz delirttiniz, evet evet siz, diyor bir yakarisimi daha burda sonlandiriyorum.