kesin karar anı gibi bi şey olmadı bende. çocukluğumdan beri bilimsel yazılara çok meraklıydım, tabii internet de yok o zaman, açıp maddeden maddeye atlayarak ansiklopedi, sözlük okurdum. bilim kitapları dergileri alırdım. ergenlikte de böyle devam etti. ailemden de dine karşı olumlu veya olumsuz yönlendirme görmedim. 15-16 yaşında sorgulamaya başladım ciddi şekilde. annem kızdı, özentilik sandı inanmıyorum deyince, olur mu öyle şey diye kızdı etti.
bi gün baktım babam açmış kuran okuyor. ilk kez okuyormuş. sonra bana verdi, oku da insanlar nelere inanıyor kendin gör kararını ver dedi. okudum. zaten o ana dek şekillenmiş olan kararım kesinleşti. kafamda en ufak şüphe dahi yok o günden beri. bilimsel yayınları, gelişmeleri takibe devam tabii. yani inançsızlığım bütün bunların bileşkesi şeklinde çocukluğumdan itibaren oluştu, tek bir kitapla, tek bir sohbetle vs. değil.
0