ben de iğreniyorum açıkçası. burada onların yaptığını yapıp, o kadar kötü bir insan olmadığımı ve pek çok şey için üzüldüğümü söyleyeceğim. berkin'in vefatı da, pamir de çok çok üzdü beni. ama "ah be çocuk... nereye gittin..." gibi aptalca şeyler yazma ihtiyacı hissetmedim. çevremdeki diğer insanlar da hissetmedi.
bunlar çok acı şeyler ve insanların, hazır düşüncelerini dile getirme imkanı varken, bunu yapmasını anlayabiliyorum ama sözlük bu konuda cidden iyice saçmalamaya başladı.
100 kişi yazıyorsa, ben ancak 10 tanesinin iyi niyetli ve insani duygularla yazdığına inanıyorum açıkçası. gerisi hikaye. bütün gece uyuyamamış, sabaha kadar ağlamış, kedisine bir şey olsa bir hafta kafayı yiyormuş... iyi de bunun pamir'le ne alakası var? sen çocuğun yasını mı tutuyorsun, kendi reklamını mı yapıyorsun? sürekli kendinden pay biçmeler, gereksiz ve zorlama empati çabaları... gerizekalı değiliz, çok belli oluyor yani kimin vicdan mastürbasyonu yaptığı kimin iyi niyetle yazdığı.
ha bunu belirlemek, konuşmak bizim işimiz mi? değil. bana ne, istiyorlarsa sabah akşam ağlasınlar ah be çocuk diye. ama ben gördüğüm zaman ifrit oluyorum, bunu yapan tipleri samimi bulmuyorum, kusura bakmasınlar. insanlık ya da duygusallık sözlükte "nereye gittin çocuk... :(" gibi 3. sınıf duygusallık numaraları yapmayı gerektirmiyor.
0