çok samimi olduğun arkadaşını iyi tanıdığından emin misin? ev ortamında iyi anlaşabileceğinizi düşünüyor musun? gerçekten iyi anlaşıp birbirinizle bir şey olduğunda paylaşabiliyor musunuz açık yüreklilikle? eğer böyleyse, benzer bir durumu yaşamış birisi olarak, kesinlikle birlikte çıkmanı tavsiye ederim.
üniversiteye başladığımda herkesten duyduğum şey, "lise arkadaşınla eve çıkma"ydı. birlikte çıktık ve belki de hayatımızın en boş ama en güzel senesini geçirdik.
istersen yine yalnız kalırsın. dediğim gibi, iyi anlaştığın biriyse, mevcut düzenini bozacak hiçbir şey olmuyor zaten, olmayacaktır. ama canın biriyle konuşmak istediğinde, bir şey yapmaya niyetlendiğinde yanına gidebileceğin birisi olur o varken.
ben sevgilimle gezmediğim, vakit geçirmediğim kadar ev arkadaşımla vakit geçiriyordum. spora gittik, ev alışverişlerini birlikte yaptık, sırf dolaşalım yürüyelim yemek yiyelim diye bir yerlere gittik, aldık akşam biralarımızı "maç izleyek lan" dedik vesaire...
kurallar, sınırlar belliyse ve taraflar anlayışlıysa iki kişilik ev o kadar şahane bir yer oluyor ki, çıkmak istemiyorsun.
en kötüsü ne olur? adam disiplinsizin tekidir, evle ilgili hiçbir şeyde uyum sağlayamazsınız, birlikte vakit geçirmek de haliyle bir yerden sonra istemeyeceğiniz bir şey haline gelir. birbirinizi yersiniz, hem huzurunuzu hem de arkadaşlığınızı kaybetmiş olursunuz.
ama 25 yaşındayım ve çok samimiyiz diyorsun. uzun yıllardır yakından tanıdığın, sevdiğin, güvendiğin biriyse hiç düşünme bile bence. iyi anlaşılan ev arkadaşı demek, hem en derin yalnızlığı hem de hayatın neşesini istediğin zaman istediğin şekilde yaşayabilmek demek.
bak ne kadar güzel anlattım şey ettim, özledim çünkü yani, cidden çok güzeldi.
0