gün gelir bu özelliğinden dolayı yarraa yan basarsın. ama sebebini de bilemezsin çünkü zamanında laf soktuğun biri sana çelme takmıştır. rûhun bile duymaz. çünkü sen o lafı soktuğunu bile hatırlamazsın, senin için laf sokmak, nefes almak gibi, refleks olarak yapılan minik bi eğlencedir sadece. o lafın altında kalan kişi, kara kutuya kaydeder bunu. o laf o kutuda gendi hâlinde durmaz. önce fillizlenir, sonra kök salar, rûhu kin dolar o kişinin. ilk bulduğu fırsatta da çelmeyi takar. hem de gâyet orantısız bi intikam olur bu. herşey senin gıyâbında gerçekleşir. sen de Allah'a isyân edersin, tâlihe küfredersin, sıçayım böyle şansın içine ben dersin.
özet: akıllı insan laf sokmaz. ''peh! ateş olsa cürmü kadar yer yakar!'' dediğin adamın çelmesinin nelere mâni olabileceğini, nelere yol açabileceğini, bi Allah bilir. bazen o kişinin gendi bile bilemez sana o kadar zarar verebileceğini.
0