erasmus'taydım litvanya'da. bir dönemliğine gitmiştim, ama o kadar harika, o kadar muhteşem geçiyordu ki, ikinci döneme uzatmam şart oldu. türkiye'ye dönemezdim yani o hayatı bırakıp. okula mail attım, kağıt küreği ayarladım falan derken her şey halloldu. ama ikinci dönem için erasmus hibesi alamazsın dediler. ailemle konuştum, ikna ettim. tamam dedik, biraz daha az harcar, gerekirse makarnayla beslenir yine de kalırım. bir dönem daha kalacak olmanın sevinci, ama bir taraftan da "nasıl geçineceğiz" kaygısı arasında gidip geliyorum. derken bir hafta falan sonra hocadan bir mail geldi. erasmus başvuruları sonlanmış o dönem için, bir tane kontenjan boş kalmış. o yüzden o kontenjanın hibesini de sana vericez dedi. o maili gördüm ya ben. sandalyeyi devirip ayağa kalktığım gibi bağırarak öyle bi koşmaya başladım ki. böyle atlaya zıplaya, şampiyonlar ligi finali 90+5'te gol atmış gibi yardırdım dakikalar boyunca. millete sarılıyorum falan. baya çılgın atmıştım ahah. hey gidi günler.
0