Yok, ve sıkıntısını çekiyorum. Yani 24 saat bilim, sanat ve felsefe üzerine sohbet etmek istemiyorum aslında. Yine %90 geyik muhabbeti olsun, ama arada ciddi, elle tutulur bir şeyler de konuşalım istiyorum. Olmuyor.

iki soruna da kocaman bir "yooo" çekiyorum.

Ben şanslıyım galiba. Çevremde televizyon izleyen pek yok, maç konuşan da pek yok. Ben de konuşmuyorum zaten. Geçen gün arkadaşın biri televizyondaki bir şeyle ilgili bir espri yapmış, çoğumuz anlamadık. Saatlerce saçmasapan konuşabiliyoruz. Çoğunlukla saçmasapan konuşuyoruz zaten.

1 kişiyle tanıştım bu şekilde. ama genel olarak aynı problemi yaşıyorum.

pek yok. sıkıntısını çekmiyorum ama olunca hoşuma gidiyor bu tarz insanlar. genelde internetten, özellikle sözlüklerden bu tarz insanlar bulunabiliyor. mümkün olduğunca mesaj yoluyla muhabbeti kurduğum için yüz yüze görüşmeden de bu tarz ihtiyaçlarımı karşılayabiliyorum ama yetmeyenler için tematik zirveler düzenleniyor, isteyen oradan yüz yüze tanışabilir.

var etrafımda böyle insanlar. felsefeden falan anladığımız da yok ama kendi aramızda tartışırız daha bu sabah en son güzellikten konuşuyorduk.

Bunları yapabildiğim 3-4 arkadaşım var uzun uzun sıkılmadan muhabbet ederiz ama o arkadaşlarımla pek sık görüşemediğim için konuşabilecek insan bulmakta sıkıntı yaşıyorum. mesela okulumdaki kişileri o arkadaşlarımdan daha sık görmeme rağmen onlarla konuşurken genellikle sıkılıyorum. Çoğu kendine basit bir hayat yaratmış verileni olduğu gibi alıyor verilen üstünde düşünmüyor; sorgulamaktan, düşünmekten hayli uzak. Ancak bazen bu pek çok şeyden habersiz hallederine imreniyorum dünya öyle daha güzel olmalı.

var ama yakınımda değiller, olmadıklarında eksikliklerini hissediyorum.

biri ile en son bir araya geldiğimizde 12 saati bulduk daldan dala giderek.

noktası virgülüne aychovsky +1.
ne tv var, ne futbol muhabbeti. hep derim, futbol oynanırsa güzel. diğer türlü kıraathane muhabbetine pezevenk.

ben buradan birkaç kişiyle de dediğin şekilde muhabbet edebiliyorum ayrıca. (sadece yüz yüze olması gerekmiyor anlayacağın)


ek: tüm metalseverlere;
www.youtube.com

Çevrem genel olarak böyle insanlardan oluşuyor. Nadiren televizyon izleyen bir insan olarak, kendim gibileri bulabildiğim için çok şanslıyım.(Bunu neden kriter olarak söyledim? Çünkü televizyona saran insanlar bir müddet sonra kaptırıyor ne hikmetse. Tartışma programı, dizi, maç vs. Ne izliyorsa sürekli onları anlatmaya başlıyor. Televizyonun böyle kötü bir etkisi var bana göre) İstemezdim şahsen dizi anlatan arkadaş. Yok da çok şükür. Etrafında olup biteni gören, sorgulayan, tartışan insanlar hep arkadaşlarım. Tabii ki tüm sohbetler bu şekilde gitmiyor, oturup sürekli bilim-sanat-felsefe-siyaset konuşmuyoruz ama konu geldiğinde de lafı nasıl çevireceğini şaşıran kimse yok.

Yalnız şu var ki; beraber saçmalayabilmek de tartışabilmek kadar kıymetli. Benimkiler de biraz fazla rasyonel kaçabiliyor kimi zaman ve saçmalayacak insan eksikliği yaşıyorum ara sıra. Tamam Avustralya'da yaşayan bilmem ne türü mavi örümcek benim de ilgimi çeker, ne bileyim buz heykellerinin nasıl yapıldığı da merak uyandırıcı elbette ama sürekli belgesel tadında sohbet de yorabiliyor.

Neyse ki kızlar var. Kız kıza sohbetler imdadıma yetişiyor böyle durumlarda. Kız arkadaş candır. Erkeklere kalsa yanmıştık. Biri led ışıkların tarihçesini falan anlatır, biri belgesel manyağı, öbürü savunma sanatları delisi, bir başkası kafayı yabancı dillerle bozmuş. Bir tanesi evrimi çözeyim derken, evrimin kayıp halkasına dönmek üzere; haberi yok.

Bi ayarını tutturmak lazım.