ben yalnızım
En pis dayak yediğiniz anınızı yazar mısınız?
En pis dayak yediğiniz anınızı yazar mısınız?
0
Uzun yıllardır sağlam bir dayak yemiyorum ne yalan söyleyeyim.
Son yediğim dayak lisedeydi. 7 8 yıl olmuş. Lisenin henüz başında. Bizim okulda katı ve kati bir hiyerarşi vardı. Üst sınıflar hocaların gözünde de altlardan üstündü. Ben de bir gün boş bulunup koridorda ergen ergen espriler yaparak bağıran bir çocuğa "Komik misin sen şimdi dingil?" dedim. Meğer eleman son sınıfmış. Gelip buldular beni sınıfta. Okul başlayalı daha bir ay anca olmuş. Kimse kimseyi doğru düzgün tanımıyor tabii. Anlayacağın sınıftaki bebelerden yardım eden çıkmadı. Adamlar 3 4 kişi geldiler, biri tuttu diğeri sağlam bir yumruk attı suratıma. Biraz tartaklamadan sonra bıraktılar.
Onun haricinde girdiğim kavgalarda -ki çok kavgaya giren biri değilim- hep karşılıklı mücadele oldu, hiç öyle sağlam dayak yeyip hiçbir şey yapmadığım olay olmadı. Bende kaş gittiyse karşıda dudak gitti öyle diyeyim.
Ama yine de insanlar kavga etmesin, fesleğen koklasın, fesleğen sevsin.
Son yediğim dayak lisedeydi. 7 8 yıl olmuş. Lisenin henüz başında. Bizim okulda katı ve kati bir hiyerarşi vardı. Üst sınıflar hocaların gözünde de altlardan üstündü. Ben de bir gün boş bulunup koridorda ergen ergen espriler yaparak bağıran bir çocuğa "Komik misin sen şimdi dingil?" dedim. Meğer eleman son sınıfmış. Gelip buldular beni sınıfta. Okul başlayalı daha bir ay anca olmuş. Kimse kimseyi doğru düzgün tanımıyor tabii. Anlayacağın sınıftaki bebelerden yardım eden çıkmadı. Adamlar 3 4 kişi geldiler, biri tuttu diğeri sağlam bir yumruk attı suratıma. Biraz tartaklamadan sonra bıraktılar.
Onun haricinde girdiğim kavgalarda -ki çok kavgaya giren biri değilim- hep karşılıklı mücadele oldu, hiç öyle sağlam dayak yeyip hiçbir şey yapmadığım olay olmadı. Bende kaş gittiyse karşıda dudak gitti öyle diyeyim.
Ama yine de insanlar kavga etmesin, fesleğen koklasın, fesleğen sevsin.
0
çocuktum. 8 yaşında falandım herhalde. 9'da olabilir. inşaat vardı yakınımızda, bazen atılan parçalar oluyordu, işte demiridir tahtasıdır falan. bizde mahalle çocukları olarak onlarla oynuyorduk, birşeyler yapıyorduk. birgün bir torbaya doldurdum hepsini, amacım ne bilmiyorum. sokağımızdan yürüyordum, baktım annem komşunun kapısında oturuyor. "o elindeki ne?" diye sordu, bilse kızacağından emin olduğum için "zararlı birşey değil" dedim, yürümeye devam ettim. tabii annem komşularının yanında kendisine posta koyulmasına dayanamadı, yani ona göre bu posta koymak. bana göre masum birşey. o zamanlar annem kompleksliydi, illa istediği cevabı vermeni isterdi. eve girdim, arkamdan geldi. soktu beni odaya, aldı elektrikli süpürgenin demirini başladı geçirmeye. normalde birkaç defa vurup bırakırdı, o sefer bırakmadı. iki üç dakika kadar dövdü hatırladığım kadarıyla. suratımı koruduğum için burnum falan kanamamıştı. hırsını aldıktan sonra çıktı gitti, baktım süpürgenin demiri yamulmuştu.
0
lisede tuvaletteyken, bizim sınıftan bi arkadaş, tuvalette bi alt dönemden bi çocuğa atarlandı durduk yere. normalde haksız ama çocuk bizim sınıfta diye yanında durdum. alt dönemdeki çocuk geçti gitti öyle, ertesi tenefüs tüm sınıfı toplamış gelmişti ve biz 4-5 kişiydik. çok sağlam dayak yedik orda.
0
