Ekşi Duyuru

Gönül işleri artık anasayfada görünmüyor o yüzden çok cevap beklemiyorum ama bugün kafama takıldı, bir sorayım dedim.
Şimdiye kadar pek bu konu üzerinde kafa yormamıştım ama bugün hem vapurda boş zamanımın olması nedeniyle hem de bayadır sevgilim olmaması nedeniyle, kendi ilişkilerim üzerine ve çevremdekilerin ilişkileri üzerine düşünmeye başladım. konu biraz uzun, pek de özet geçemiycem sanırım.
İlişkilerim hiç bir zaman 'fırtınalı' olmadı, hiç kıskançlıktan kavga çıkarmalı, telefonu duvara atmalı, küsüp barışmalı olmadı, ilişkilerimde hiç terk eden ben olmadım, birine karşı sevgim bitince görüşmekten kaçınmaya başlarım, soğuk davranırım ve karşımdaki bir kaç hafta içinde zaten kendisi ayrılmak ister, ayrılık konuşması- kavgalı gürültülü olsun olmasın-yapmaktan kaçınırım, karşımdaki konuşmamız lazım soğuk davranıyorsun bilmemne dediğinde tamam o zaman ayrılmak istiyorsun haklısın der terk edilen olarak gayet hayatıma devam ederim. Hiç içip içip gecenin bir yarısı mesaj atan, ya da ağlayarak arayan evin önüne gelip alice geri dön diye bağıran ya da çiçekler alıp ilişkiyi devam ettirmeye uğraşan eski sevgilim de olmadı. Bunu kendi hayatım için normal olarak kanıksamıştım, ta ki diğer insanların dediklerine, yaptıklarına dikkat etmeye başlayana kadar.
Herkesin hemfikir olduğu bir konu sanırım, seven kıskanır muhabbeti, ilişkide ne kadar kıskançlık, diğerinin hayatına müdahale delirmek bağırmak varsa, kişiler birbirlerini o kadar seviyorlar diye düşünülüyor. Bir ayrılıp bir barışmak, facebook tan twitter dan ilişki hakkında detay paylaşmak da büyük aşkın bir göstergesi diyor çevremdekiler, hatta sevgilisi kıskançlığından akşam güneş battıktan sonra bakkala gitmesini yasaklayan kız, yarı gururlu sesiyle ay benim sevgilim deli yaa aşkından delirmiş çocuk beni bakkaldan bile kıskanıyor diye anlatıyor. ya da olduk olmadık zamanlarda içip içip kapıya dayanan bir eski sevgili, ya kaç yıl oldu beni unutamadı ay sinir oluyorum yorumuna eşlik eden bir gurulu gülümsemeyle konu ediliyor.
İlişkilerimde genelde ilk zamanlar özellikle, hani borçlu hissetmeyeyim direk o kadar yedirdik içirdik artık muhakkak sevgilim olacak demesinler diye, hesabı mümkün olduğunca ben öderim, sonrasında sevgili olduktan sonra da yemeği o ısmarladıysa atıyorum içkileri ben ısmarlarım.
Öte yandan, çevremdeki hangi kıza sorsam 'seven erkek kıskanır, delirir, hayatına karışır, ayrılmayı kabul etmez kapına dayanır, hesap ödetmez sana asla, yani aşık bir erkek deli olmalı sık sık kavga çıkarmalı kıskançlığından yerinde duramamalı, ayrıldığınızda peşine düşmeli ayrıldıktan sonra bile sana ilgi gösteren başka erkek oldu mu kafasını gözünü yarmalı gerekirse' falan diyorlar. Burdan da tek bir sonuç çıkıyor, şimdiye kadar sevgili olduğum hiç bir erkek bana aşık olmadı, basit bir hoşlantıdan öteye geçmedim kimse için.
Yani gerçekten de, bütün bunlar aşık olduğunda bir erkeğin yaptığı şeyler olarak düşünülmeli mi? Şimdiye kadar kimse bana aşık olmamış demek mi?
yani biraz soğuk bir insan olduğumu biliyorum, çok samimi bir tip de değilim, insanların kanı ısınmaz bana, yine de çok çirkin değilim, sırf soğuk bir insan olduğum için kimse bana aşık olmamış olabilir mi?
Hani bir arkadaşım var, ben 10 üzerinden 5 liksem, o 10 üzerinden 4 lük falan.Ama gerçekten çok sıcakkanlı, çok samimi, çok içten bir kız. Şu anki sevgilisi ile sürekli kavga ediyorlar, 3 günde bir kıskançlık krizine girip kıza git onla bunla yat diye twitterdan falan hakaret eden, sonra delirdim kusura bakma diyip kendini affettirmek için çılgınlık yapan, herkesin 'çok aşık' olduğu konusunda hemfikir olduğu bir adam. Aynı zamanda kaç sene önceki bir eski sevgilisi, hala arada buna hediyeler alıyor, içip içip ne kadar onu unutamadığını söyleyen mesajlar atıyor. Benim hayatımda bunların hiç biri olmadı. Resmen merak ediyorum, onu bu kadar aşık olunabilir yapan, bana kimsenin aşık olmamasına neden olan şey ne?