[]
İşyerimde çoook mutsuzum :(( Dışlanıyorum ve başarısızım
iş değiştirin demeyin nolur. kamudayım, maaşım iyi, buraya girene kadar kpss'ydi kpds'ydi mülakatıydı kurumun sınavıydı çok emek verdim.
sorun şu: ben bir süre önce 4 senedir çalıştığım birimden farklı bir birime verildim. yerine göre asosyal bir yapım var, yani bir ortamda herkes yeniyse iyi kaynaşırım. ama herkesin kaynaşık olduğu bir ortama girersem bir ürkeklik siner içime, rahat olamam.
işte bu yeni birimde aynen öyle oldu. insanlar grup olmuştu. başlarda gruplarına girmeye çalıştım ama olmadı, ben de gurursuzluk yapmadım ve iyice kabuğuma çekildim. resmen arkadaş gurubu olmuşlar, bir sürü faaliyet yapıyorlar, mesela işyerine kek-pasta getirip 5 çayı partisi organize ediyorlar ben çağrılmıyorum. haftasonu bruncha giderler yine ben çağrılmam. ama bunlara ilişkin olarak da utanmadan yanımda konuşup dururlar.
hadi bunu geçtik, iş konusunda da birbirlerini çok tutuyorlar, gönüllü olarak birbirlerine yardım ediyorlar mesela. zaten yeni gelmişim herkesin işi belli, başta insanların kırıntı işlerini aldım ve durum hala böyle, kendimi gösteremedim.
güzel bir iş var diyelim, örneğin yabancılarla bol temas kurmayı ve yurtdışına seyahati gerektiren bir organizasyon işi. amir bu işi "sen daha önce benzer bişi yaptın" diye x'e veriyor ve x'e yanına 2 kişi al diyor. x de yanına tabi ki beni almıyor, samimi olduğu kişileri alıyor. bunun gibi şeyleri çokça yaşadım ve hala yaşıyorum :(((
Bütün bunlar beni birimden soğuttu açıkçası. şimdi hepsinden nefret ediyorum. bu durum sinir bozucu. zaten hayatımda birsürü dert var, bari tüm günümü geçirdiğim işyerinde huzurlu olsam diyorum olmuyor :(( geçen gün de amirim atıl kapasitede çalıştığımı açıkça yüzüme söyledi iyice fena oldum :((
tavsiyelerinize ihtiyacım var. ben birim değiştirmeyi düşünüyorum, aklımda başka bir birim var. ama kamuda bu işler pek kolay değil yani arkan olacak, denemeye değer mi bilemedim. ayrıca değiştirirsem bu 3. birim olacak, memuriyette bu kötüymüş insanlar geçimsiz diye düşünürmüş diye duydum. yani bir yandan elalem ne der baskısı diğer yandan şahsi huzurum, düşünmekten helak oldum :((
sorun şu: ben bir süre önce 4 senedir çalıştığım birimden farklı bir birime verildim. yerine göre asosyal bir yapım var, yani bir ortamda herkes yeniyse iyi kaynaşırım. ama herkesin kaynaşık olduğu bir ortama girersem bir ürkeklik siner içime, rahat olamam.
işte bu yeni birimde aynen öyle oldu. insanlar grup olmuştu. başlarda gruplarına girmeye çalıştım ama olmadı, ben de gurursuzluk yapmadım ve iyice kabuğuma çekildim. resmen arkadaş gurubu olmuşlar, bir sürü faaliyet yapıyorlar, mesela işyerine kek-pasta getirip 5 çayı partisi organize ediyorlar ben çağrılmıyorum. haftasonu bruncha giderler yine ben çağrılmam. ama bunlara ilişkin olarak da utanmadan yanımda konuşup dururlar.
hadi bunu geçtik, iş konusunda da birbirlerini çok tutuyorlar, gönüllü olarak birbirlerine yardım ediyorlar mesela. zaten yeni gelmişim herkesin işi belli, başta insanların kırıntı işlerini aldım ve durum hala böyle, kendimi gösteremedim.
güzel bir iş var diyelim, örneğin yabancılarla bol temas kurmayı ve yurtdışına seyahati gerektiren bir organizasyon işi. amir bu işi "sen daha önce benzer bişi yaptın" diye x'e veriyor ve x'e yanına 2 kişi al diyor. x de yanına tabi ki beni almıyor, samimi olduğu kişileri alıyor. bunun gibi şeyleri çokça yaşadım ve hala yaşıyorum :(((
Bütün bunlar beni birimden soğuttu açıkçası. şimdi hepsinden nefret ediyorum. bu durum sinir bozucu. zaten hayatımda birsürü dert var, bari tüm günümü geçirdiğim işyerinde huzurlu olsam diyorum olmuyor :(( geçen gün de amirim atıl kapasitede çalıştığımı açıkça yüzüme söyledi iyice fena oldum :((
tavsiyelerinize ihtiyacım var. ben birim değiştirmeyi düşünüyorum, aklımda başka bir birim var. ama kamuda bu işler pek kolay değil yani arkan olacak, denemeye değer mi bilemedim. ayrıca değiştirirsem bu 3. birim olacak, memuriyette bu kötüymüş insanlar geçimsiz diye düşünürmüş diye duydum. yani bir yandan elalem ne der baskısı diğer yandan şahsi huzurum, düşünmekten helak oldum :((
Ne kadar süre oldu başlayalı?
Ya kendi içlerinde birbirlerinin açıklarını da kolluyrdur onlar o yüzden ispiyon potansiyeli olan birinin aralarına girmelerini istememişlerdir. Güvenlerini kazanman lazım önce. Yapışmayan duruşunu muhafaza et, ve kontrollü ifşa yöntemiyle (dandik açıklarını anlatarak mesela) ben de sizdenim, sizi söylemem alt mesajını ver iyice.
Ya kendi içlerinde birbirlerinin açıklarını da kolluyrdur onlar o yüzden ispiyon potansiyeli olan birinin aralarına girmelerini istememişlerdir. Güvenlerini kazanman lazım önce. Yapışmayan duruşunu muhafaza et, ve kontrollü ifşa yöntemiyle (dandik açıklarını anlatarak mesela) ben de sizdenim, sizi söylemem alt mesajını ver iyice.
- kenarortay
(26.10.13 18:36:42)
@kenarortay baya oldu. yanı bu saatten nsonra çok zor içlerine girmek.
hiç de birbirlerinin açıklarını yakalamak ister gibi halleri yok. ve ünşversiteden, yüksek lisanstan filan tanışıklıkları var yani iş evvelinde de arkadaşlıkları var. dışarda da hep görüşüyorlar.
hiç de birbirlerinin açıklarını yakalamak ister gibi halleri yok. ve ünşversiteden, yüksek lisanstan filan tanışıklıkları var yani iş evvelinde de arkadaşlıkları var. dışarda da hep görüşüyorlar.
- sucuklu yumurta
(26.10.13 18:38:56)
Ufak tefek bir şeyler yap ama göz çıkarmayacak şekilde. Börek götür mesela bir sabah ya da faaliyetler ne gibi şeylerse benzerini bulmaya çalış falan.
- whoosie (26.10.13 18:39:08)
@whoosie bunları yapmadım mı sanıyorsunuz. ama olmuyor işte bir türlü sevemediler beni. ya da mobbing yapıyorlar ve mobbingi seviyorlar.
- sucuklu yumurta (26.10.13 18:42:29)
@sucuklu,
açıklarını yakalıyorlardır demedim. birbirlerini kolluyorlardır. sen gözlerinde her şeyi ispiyonlayabilecek birisin. azıcık açık vermiş gibi davran. anlasınlar zarar gelmeyeceğini senden.
açıklarını yakalıyorlardır demedim. birbirlerini kolluyorlardır. sen gözlerinde her şeyi ispiyonlayabilecek birisin. azıcık açık vermiş gibi davran. anlasınlar zarar gelmeyeceğini senden.
- kenarortay (26.10.13 18:44:45)
@kenarortay yeterince açık verdim zaten. huzurum olmadığı ve saatler süren sohbetlerinden dolayı konsantrasyonumu toplayamadığım için işte pek de başarılı değilim. hepsi de farkında.
yani onlar sistemlerini iyi kurmuş. ben fazlalık gibi hissediyorum.
bir de ben ağzına vur lokmasını al türü bir profil çiziyorum. beni tehlike olarak gördüklerini de sanmıyorum. ki olamam da zaten amirimiz onları çok seviyor ve çok tutuyor.
yani onlar sistemlerini iyi kurmuş. ben fazlalık gibi hissediyorum.
bir de ben ağzına vur lokmasını al türü bir profil çiziyorum. beni tehlike olarak gördüklerini de sanmıyorum. ki olamam da zaten amirimiz onları çok seviyor ve çok tutuyor.
- sucuklu yumurta (26.10.13 18:48:45 ~ 18:50:10)
ben hiç ofis ortamında çalışmadım, hep freelance'tim. o yüzden bu tür konularda ne dersem sallamaya girebilir. ama tarif ettiğiniz tipitipler hayatın her alanında mevcut malum, insan başka şekillerde de deneyimleyebiliyor bunu.
bu anlattığınız kişilerin sizi aralarına almamalarının sebebi safi kıdemli oluşlarından da kaynaklanıyor olabilir. biz yeterince iyi anlaşıyoruz, yeni birisine ihtiyaç yok gibi bir düşünceden ziyade, yerimizi tuttuk, böyle de devam etsin çabası olabilir o. kek börek götürmekle, ikram etmekle kırılmaz o bence. valla ben sizin yerinizde olsam gider amirle konuşurdum. atıl kapasitede çalıştığınızı da yüzünüze söylemiş madem. ben de gidip "bu durumun farkındayım, ama çekingen de bir yapım var, atılgan davranıp iş kapamıyorum. bu atıl olma meselesini çözebilmek için siz beni görevlendirseniz bir konuda" derdim, bir sonraki gelecek işi getirip sana verebilsin diye. tabii amir şerefsiz bir tipse bu konuşmayı yapmaya değmez, daha büyük sıkıntı açabilir başına. ama böyle bir konuda konuşabileceğin kadar düzgün biriyse, sorunu kabul ettiğini ve onu çözmeye gönüllü olduğunu göstermen de çok işe yarayabilir. sen ancak o birimde doğru düzgün iş yapmaya başladığın zaman iş arkadaşların aralarına almaya başlarlar seni. eskiye dayanan arkadaşlıkları olabilir, ama iş yerindeki arkadaşlıklarını da işe yarama üzerinden kuruyorlardır muhtemelen.
memuriyet, ofis vs. bilmeden eyyorlamam budur.
başka birim şeysini görmemişim. millet ne diyecek diye can sıkmaya değer mi yahu? orada da benzer bir durumun yaşanmayacağından emin olun önce. ondan sonra deneyin şansınızı. burada böyle ömür geçireceğinize, millet arkanızdan atsa tutsa bile kendinizi iyi hissettiğiniz bir yerde çalışırsınız.
bu anlattığınız kişilerin sizi aralarına almamalarının sebebi safi kıdemli oluşlarından da kaynaklanıyor olabilir. biz yeterince iyi anlaşıyoruz, yeni birisine ihtiyaç yok gibi bir düşünceden ziyade, yerimizi tuttuk, böyle de devam etsin çabası olabilir o. kek börek götürmekle, ikram etmekle kırılmaz o bence. valla ben sizin yerinizde olsam gider amirle konuşurdum. atıl kapasitede çalıştığınızı da yüzünüze söylemiş madem. ben de gidip "bu durumun farkındayım, ama çekingen de bir yapım var, atılgan davranıp iş kapamıyorum. bu atıl olma meselesini çözebilmek için siz beni görevlendirseniz bir konuda" derdim, bir sonraki gelecek işi getirip sana verebilsin diye. tabii amir şerefsiz bir tipse bu konuşmayı yapmaya değmez, daha büyük sıkıntı açabilir başına. ama böyle bir konuda konuşabileceğin kadar düzgün biriyse, sorunu kabul ettiğini ve onu çözmeye gönüllü olduğunu göstermen de çok işe yarayabilir. sen ancak o birimde doğru düzgün iş yapmaya başladığın zaman iş arkadaşların aralarına almaya başlarlar seni. eskiye dayanan arkadaşlıkları olabilir, ama iş yerindeki arkadaşlıklarını da işe yarama üzerinden kuruyorlardır muhtemelen.
memuriyet, ofis vs. bilmeden eyyorlamam budur.
başka birim şeysini görmemişim. millet ne diyecek diye can sıkmaya değer mi yahu? orada da benzer bir durumun yaşanmayacağından emin olun önce. ondan sonra deneyin şansınızı. burada böyle ömür geçireceğinize, millet arkanızdan atsa tutsa bile kendinizi iyi hissettiğiniz bir yerde çalışırsınız.
- idyl (26.10.13 19:00:13 ~ 19:24:04)
Uff işyerinde benzer mutsuzluğu ben de yaşıyorum.canımı sıkıyor bu durum cidden.çok iyi anlıyorum sizi..tanıdığım,beni sevdiklerini bildiğim insanlarla konuşma arzusu içindeyim bi kaç zamandır.ilacı bulursak kafamıza sürelim beraber..sanırım ihtiyacımız olan şey sizi bilmiyorum da benim ihtiyacım olan şey işimi yapıp çıkmak ve dışarda aramak o mutluluğu.onlar ne börekler yerse yesin.ben dışarda sushi yiycem.onları da çağırmıycam işte.hıh..(ciddiyim iyi sushi yapan bi yer arıyorum.)iş çıkışları diğer arkadaşlarınızla buluşun,zaman geçirin.birilerine ihtiyacın var belki de onlara sarıyorsunuz.ben öleyim açıksası.
- safsafinaz (26.10.13 19:34:30)
başka birime geç. böyle hayat geçmez. kaybedecek bir şeyin yok zaten kamu. çok birim değiştirsen ne olacak. sanki yolsuzluk yaptın rüşvet yedin bir suçun yok ki.
- kelepir (26.10.13 20:11:48)
yemin ederim okudum ve üzüldüm senin icin ben ve arkadaslarim emrindeyiz. kimi indir diyosan indiririz. döner bicaklariyla dalariz abi.
- kutsalbok (26.10.13 20:23:03)
Okurken ben daraldım, bunaldım ve gerçekten üzüldüm durumunuza. Ancak bu kadar sıkıntıya değer mi? @kelepir çok doğru söylemiş, geçin başka birime allasen rahatlayın hem belki şimdi geçeceğiniz birimde çok mutu olacaksınız belki boşuna çekiyorsunuz bu insanları şu an.
- nevsenev (26.10.13 21:21:32)
Ben de benzer şeyler yaşıyorum. Ama şunu anlamadım asosyal biriysen yabancılarla bol temas kurmayı ve yurtdışına seyahati gerektiren bir organizasyon işi sana nasıl zevkli gelebilir ki? Bir de kontrollü ifşa yöntemiyle (dandik açıklarını anlatarak mesela) ben de sizdenim, sizi söylemem alt mesajını ver kısmını anlamadım
- her gece aç (13.03.19 20:00:18)
1
