cahilce bir söz.

doğruluk payı kesinlikle yok. hayata başka bir yerden bakmaya ihtiyaç duyabilirsin, bence bunun için psikolog şart. ölene kadar değişmeyen, aynı hatalarıyla ölen insanlardan olmak istemem şahsen. psikolog sana şunu hissettiriyor, yalnız değilsin ve içindeki bozuk olan herneyse tamir edebilirsin. bence mükemmel bir duygu

penguende "mega cahil" diye bir köşe var barış atar çiziyor sanırım, ona güzel ilham verir bu .

sanırım burda terapinin amacını sorgulamamız gerekiyor.yani evet saçma ama herkesin bir şekilde terapiye ihtiyacı yok mudur ? düşünsenize herkesin.ama gidebilenler sadece maddi durumu yeterli olanlardır.bu durumda terapi tedavisi de böyle bi duruma dönüşmüş olmuyor mu ? olması gerekenden bahsetmiyorum ya da terapiye ihtiyaç derecesinden..devletin sağladığı bi tedavi değil bu sonuçta ve ne biliyim günümüzde çoğu kesimde "cilt bakımı yaptırmak" tan farklı görünmüyor.(tamam absürd oldu bu örnek öyle bişi işte) ve evet cilt bakımı parası çok olanlar içindir ?

iphone5 bence bir ihtiyaç değildir, çok da pahalı. ben almam mesela aynı telefonu 5 yıl kullanırım şu ana kadar 3 telefonum oldu. cilt bakımı da ihtiyaç listeme girmiş değil. fakat herkeste biraz olan o dengesizlik durumu sizin hayatınızı etkiliyorsa, yaşam kalitenizi düşürüyorsa terapi şarttır. o para bir yerden bulunuyor bir şekilde

tam olarak bu söze karşılık gelmese de david foster wallace'ın iğrenç adamlarla kısa görüşmeler kitabında psikologa giden bir kadın için söylenmiş şöyle bir söz vardı: "arkadaşlarında bulamadığı ilgiyi psikologundan satın alıyordu."

ileri düzeyde yaşanan bozukluklar bir yana bırakıldığında aslında birbirimizden uzaklaştıkça yalnızlığı gidermek(!) için de tercih edilen "bilinçsiz" bir talep de olabilir bu. ama terapinin gereksiz olduğunu düşünmek çok desteksiz bir laftır kanımca.

katılıyorum. ve birkaç sene sonra okuduğum bölüm gereği terapi yapma yetkim olacak :(

derdin o günkü kuruna da bağlı aslında...

ilk bakışta yanlış anlaşılıyor ama doğru aslında. öğrenci halimle nasıl terapiye gideyim ben mesela ?

@zazazareata aynen bende öyle düşünüyorum.bu cümlenin doğru olduğu gerçeğiyle yüzyüzeyiz ve bu durumda bulunmamız yanlış.bence bu cümleye katılmayanlar da bu yanlışlığı görmek istemeyenler.(evet anlam kargaşası var ama anlatmak istedğim bu)

@bir yudum "para bulunuyor bir şekide" demişsiniz.doğru ama zorunlu hallerde bulunduğunu düşünüyorum ben.yani bi adam ölecekse ve bi ilacı almak zorundaysa durumu olmasa da bulur,buluşturur..veya durumu kötü olanlar mesela sigara içmeye devam ediyorlar çünkü içmediklerinde oluşacak yoksuunluk sendromunu yaşamak onlara ölüm geliyor.fakat terapi için aynı şey geçerli değil kanımca.zira terapiye gidemediği için --doğrudan--ölen veya öleceğini düşünen kişi yok.dolaylı yoldan tabiki terapiyle birsürü intihar önlenebilir.ama kişi bunun farkında değildir.gene zenginliğe kaldı olay yani.

buna benzer bi soruya burada cevap vermiştim, hatta benzer değil aynı da soruluş biçimi farklı. Mobildeyim bulmam imkansız, ama anahtar kelimeleri verirsem fikir verebilir.
Kurt cobain, popüler kültür, popüler kültür idolleri üzerinden yürütülen sosyal mühendislik ve "yaratılan" ama aslında olmayan ihtiyaçlar, "depresyonda" olmanın popüler olması, kültür endüstrisi.
Kıraathane muhabbeti diyene de ikiçift lafım var.
Bak şimdi beyim, hanımım, biz öğrenci adamız, öyle olmasak da alt sınıftanız, gelri düşük olandan hani. paramız kısıtlı yani, sağlık hizmeti de kısıtlı, bunu bilmez iken her şey "bu konuda" toz pembe iken, sen ananın beşiğini tıngır mıngır sallar iken ben vardım 16 yaşımdayken psikoloğa, oradan yönlendirmeyle psikiyatri kliniğine, 10 dk.lık görüşme ve 2-3 ayda bir, yoğunluğa göre. Her defasında terapist de değişiyor, öncekinin notlarına bakıyor falan, bir gördüğünü bir daha göremiyorsun. gidip torbacı bulsam kendime daha fazla rahatlardım. Parası olan gitsin tabi. Bir sene böyle geçti ve onlarca kilo aldım ilaçlar yüzünden, daha beter oldum, baktım olmucak iki seansta bir anda iyiyim bomba gibiyim taklidi yaptım, kendimi toparlamam da 2 yıl sürdü.
Sen söyle hakim bey, kim suçlu?