1 çok eğlenceli, iyi bir dost, yanlızlığa birebir, köpek, sokakta buldum aldım, 5 senedir bakıyorum.

2- gözlerimi açar açmaz evde kedi vardı, hep bu kediler falan oldu 7 8 yaşına kadar. ondan sonra köpeklere merak saldım zaten, hayvan sevgisiyle tanışmamın kötü bir yanını görmedim, çocukluğumda falan kediden köpekten hasta olmadım hiç.

1- evcil hayvanla birlikte yaşamak insanı psikolojik, sosyal, duygusal vs. anlamlarda değiştiren bir şey.
empati yapmayı, size muhtaç olan bir canlıyı besleyip yaşatmayı, kendinizden farklı bir canlıyla iletişim kurmayı öğreniyor, dolayısıyla insanlarla olan iletişiminizi ve gözlem yeteneğinizi de geliştiriyorsunuz.

doğaya ve çevrenize bakış açınız değişiyor, saygı duyuyorsunuz.

eğer ihtiyaç halinde olan bir hayvanı sahiplendiyseniz manevi tatmininiz ve ona verdiğiniz güven duygusu, sağladığınız şartlarla iç huzurunuz artıyor.

bunların da dışında, zor olabildiği kadar eğlenceli bir şey.

1 köpeğim, 8 kedim var. 6'ydı, 8 oldu bir süre önce.

çocukluğumdan beri köpek istiyordum.
ben 13-14 yaşındayken köpeğim evimize geldi, şimdi 15 yaşında.
birlikte büyüdük diyebilirim.
onunla geçen süre içinde kedileri de tanıdım, çok da sevdim.
kedilerimin hepsi sokaktan ve hepsinin bir tür hastalığı vardı, o yüzden sahiplendik.

hayvanları kendimden ya da herhangi bir insandan farklı görmüyorum.
insanları hayvanlardan üstün de görmüyorum.
yani hayvanların içinde büyüdüğüm için çok mutluyum ve çocuğum da kesinlikle en azından bir köpekle büyüsün istiyorum.

annemin köpeğimizden sonra başka biri olduğunu söyleyebilirim.
"normal"leşti yani.

2- kesinlikle sahiplenmeli. annemin psikologunun tavsiyesi üzerine (annemin takıntılı davranışları için tavsiye etmişti. aşırı titizlik, düzen manyaklığı vs.) bir köpeğim oldu.

kedilerin davranışları çok kestirilemeyebiliyor.
o yüzden bebek-çok küçük çocuk için belki uygun olmazlar.
ama bebekliğinden itibaren bir köpekle birlikte büyütebilirsiniz.
önce saydığım maddelerin hepsi burada da geçerli.

duyarlı, sevmeyi bilen, sorumluluk sahibi, empati-gözlem yapabilen, başkalarına ve kendinden daha farklı olanlara saygılı, genel olarak daha yapıcı ve daha yumuşak mizaçlı bir birey yetiştirmenin en iyi ve sağlıklı yolu bence.

ayrıca bir tür kardeşlik duygusunu da geliştirebilir bir nebze de olsa.
çünkü size hayatınızın her döneminde, her olayında eşlik ediyor.

bir çocuk için belki de en gerekli şey bir köpekle/kediyle büyümek bana göre.

ben can yoldaşı, hayat arkadaşı, ailenin bir bireyi olarak adlandırıyorum kedilerimi.

kedi bakacağına çocuk yap, çocuk yapamadığın için mi kedi bakıyorsun gibi sözlere hepsinin yeri ayrı. ne kedi çocuk yerini tutabilir, ne de çocuk kedinin diye cevap verebilirim.

kedilerle aynı evde yaşamak bambaşka bir deneyim. hiç uzaktan göründüğü gibi değil. inanılmaz bir karşılıksız sevgi gösteriyorlar. size çok düşkünler.

hiç öğretmediğiniz halde eve geldiğinizde kapıda sizi bekliyor, öpücük veriyorlar.

kedinin çocuk üzerinde olumsuz etkisi olacağını sanmıyorum. her yaşta olabilir.

çocuklarına kedi ve köpeklerden korkmayı, kaçmayı öğretenlerden, evde beslenmez diyenlerden hoşlanmıyorum.

şunuda çok gördüm, çok köpek bakılan bir sitede yaşıyorum, bu sahiplerin arasında sadece kendi köpeklerini seven, diğerlerinden nefret eden tiplerde var, bu olayı çözemedim nedense, mesela ben bütün hayvanları severim kedileri köpekleri, burada gezmeye çıkınca mesela bir sürü köpek gelir etrafıma onlarla oynarım ederim de, ne alaka bu sade kendi hayvanını sevip ötekilerden nefret etmek falan...

@buhebu:

hayvanat bahçelerine hapsedilen hayvanlarla köpekleri bir tutmak cahilliktir.
köpeklerin evrimsel gelişimiyle ve sosyal zekalarıyla ilgili araştırma yapmanızı öneririm.

köpek ormanda, bozkırda bulunan ve insanların zorla evlere hapsettiği bir hayvan değildir.
köpek, insanla birlikte gelişmiş ve insanla yaşamak üzere evrilmiştir ve o yüzden köpeğe "insanoğlunun en iyi dostu" denir.

insansız köpekler sizin sandığınızın aksine mutsuzdur.
bunu afrika düzlüklerinde yaşayan kaplanla karşılaştırmanızı nasıl bir mantığa oturttuğunuzu bilemiyorum.


köylerde serbest bırakılan köpeklerin tecavüze uğrama, ateşli silahla vurulma, bilinçsiz çocuklarca işkenceye uğrama gibi şeylerden çektikten sonra bizim tarafımızdan veterinerlere taşındığını söylemeye gerek var mı bilmiyorum.
ki türkiye şartlarında özellikle anadolu köylerinde yaşayan köpeklerin çok büyük çoğunluğunun hali içler acısıdır.

sanki çok medeni ve çok bilinçli bir hayvan besleme şekliymiş gibi yansıtmanın anlamı yok.
koyun, sığır mı bu ortalıkta dolaşsın?

hangi köpek soğukta-sıcakta, aç susuz, itilip kakılarak yaşayarak mutlu olabilir?
"evcil hayvan" kavramından haberiniz yok mu?

önüne mama koyduğunuz bir köpek bile 1-2 kereden sonra gece gelip sizin apartmanınızın önünde yatmaya başlar.
yani istediğinde gider, istediğinde gelir diye bir şey yok.
köpek, insanının yanında yaşamak ister.

insanla birlikte barınıp, insanla birlikte savaşıp, insanla birlikte beslenmiştir.
bu yüzden köpek sürekli insanladır ve insanla olmak ister.

@buhebu:

maalesef her köy sizinki gibi değil.

yine de bakış açınızı mantıklı bulmuyorum, kusura bakmayın.

1. yasattigi duygu annelik duygusu ile ayni sanirim ondan
2. kopekler cocuklarin egitiminde cok onemli bir yere sahip. avrupa'da ebeveynler daha cocuk dogmadan kopek sahibi oluyorlar.

1- Kötülük denen şeyden haberi olmayan masum ve de hayatı boyunca masum kalacak bir canlıyla yaşamınızı paylaşıyorsunuz. İnsana inanılmaz huzur veriyor. Çocuk bile anne babasından veya çevresinden kötülük yapmayı öğreniyor ama hayvan öyle değil. Doğasında yok. Tertemiz.

2- Aile kendisi de hayvan seviyor ve beslemek istiyorsa bence sıkıntı yok ama evcil hayvan dediğimiz mal olmadığı için hediye olarak "çocuk oyalansın" diye alınacak bir şey değil. Ama aile zaten hayvan besliyorsa bence çok güzel bir şey.

1) hayvan asla satın almam diye düşünüyorum. barınaktan yada sokaktan açlıktan yada arabalar vs yüzünden ölecek bi canlıyı beslemek ve gözlerinizin önünde büyüdüğünü görmek harika bi duygu. ay işedi üü temizleyemem üf pire eşyalara gelirmi tipindeki insanlar hayvan besleyemez bence.
2) hayvan sevgisi kesinlikle aşılanmalı ki vicdanlı biri olsun yaş farketmez bence kist hastalık falan faso fiso! araştırın 3 ayda bir tablet verirseniz yada parazit aşısı yaptırırsanız saçtan bi farkı yok tüyün. içiniz bu konuda rahat olsun.
saygılar :)