bizim kedi de kafese girmekten veterinere gitmekten hiç hoşlanmıyor, şöyle düşün dışarıdan bir şey görünmese bile o enfeksiyon kedini içten içe enerjisini tüketiyor, her türlü hastalığa açık hale getiriyor, ateş halsizlik sonraki dönemde kusma iştahsızlık yapabilecek bir şey.küçük bir çocuk gibi düşün, gördüğüm her çocuk aşıya giderken ya da iğne olması gerektiğinde yüzü patlıcan gibi morarana kadar bağırır ağlar, yırtınır, insanın içi acır, beyaz önlüklü insan görünce bile refleks olarak ağlamaya bağırmaya başlayan tepikleyen ısıran çocuk var, sırf bu yüzden anne babaları ya sırf biz anne babasıyız sağlığı bizim sorumluluğumuzda diye istemediği şeyler yapıyoruz, kendi kendine iyileşsin hastaneye götürmeyelim demiyorlar tabii ki. onun hoşuna gitmese de hastalanıp acı çekmemesi için, onun adına sen karar vericeksin, doğal olarak o ben bu aşıyı çğneyi olmazsam çok hasta olurum diye düşünemiyor. ben bu durumda vicdanımı rahatlatmak için eve gelince ekstradan ilgi gösteriyorum, sevdiği yaş mamadan veriyorum, yeni oyuncak alıyorum, o stresi unutsun aklı dağılsın diye. ben küçükken de ne zaman hastaneye gitsek inletirdim ortalığı, annem sonrasında beni en sevdiğim yerde yemek yemeğe götürürdü, hatta geniz etim alındığında ameliyat olduğumda o narkozdan yeni uyanmış halimle bana hediye olarak aldığı tomogaçi yi vermişti de acım azalmıştı:)

bizimki bildiğiniz aslan kesiliyor. başında 3 veteriner kalın eldivenler eşliğinde zor yaptırmıştık bi aşıyı. parazit gibi önemli aşılar dışında fazla üzerine gitmeyin bence. kısırlaştırdığınız iyi olmuş. ortalık sokaklarda, barınaklarda perişan hayvanlardan geçilmiyor. onlar da can onlara da günah. böyle düşünün.

Bizim oğlanda da aynı problem var ama ben pimpirik yapıp 3 kere gereksiz görünen durumda götürmeseydim hayvanı veterinere ölüyormuş az kalsın. Gereksiz yere de çok götürdüm o ayrı. Ama en azından sağlığı için önemli. O yüzden kendimi kötü hissetmiyorum. Eve gelince de kutuya girmeyi seviyor, kutuya giriyor ben de kafamı sokuyorum az sırnaşıyoruz birbirimize kendine geliyor.

benim ibne veterinere yardım ediyor, bandajı çıkacaktı, veteriner kesti bizimki bir güzel çıkarttı kendisi bandajdan kollarını.
bir kokluyor, kokladıktan sonra da yayılıyor kokladığı yere.
kafesten çıkartamıyorum iti (it derken kedi kendisi) resmen ya, evde bile kafesinde.
sadece totişine termometre soktuğumuzda kızdı şimdiye kadar.

ama benim normalde dünyanın en huysuzu olan kedim bu konuda bir istisna galiba, veternere giden hayvanlar hep çok gergin oluyor. mamayla kandırın kafese sokmak için.
parazit aşısı önemli, kuduz aşısı da, gerisini boşverin para tuzağı.