tc vatandaşlığından çıksan da kurtulamıyorsun. bi kere tc vatandaşı olarak doğduysan ömür billah borçlu oluyorsun. yurt dışında çalışıp bedelli düşünebilirsin.

1) vatandasliktan ciksak bile mi? bu nasil mumkun? sonucta baska bir ulkenin vatandasini kendi cikarlarin icin alikoymak legal bir durum degil.

2) bedelli bile istemiyorum. oyle boyle degil.

esasinda bunu dedigimde babam/abim/sevgilim/hocamdan aldigim tepki genelde su oluyor. ".ike .ike yapacaksin"

vatandaşlıktan çıkartmayadabilirler ama tc vatandaşı olarak doğduysan borcun borç. dedikleri çok doğru. mecbur yapacaksın. kaçışı, kurtuluşu yok sağlam insan için.


edit: sen doğduğun an devlete borçlu oluyorsun. burada illegal bir durum yok.

edit2: zorunla askerliği savunuyormuşum gibi bi hava verdim gibi. bende herkes kadar seviyorum. eksiği fazlası yok :D

askere gidip bir ay sonra çürüğe çıkabilirsin.sürekli intihar ederek bunu başaran bi arkadaşım olmuştu.ama başka detay bilmiyorum.

bir tek yolu var. boyunla çok orantısız bir kiloya çıkıp, çürük raporunu aldıktan sonra tekrar eski kilona düşmek.

değer mi? değmez. yazık günah. askerlik iyidir. çok iyidir.

çok kilo alıp çürük raporu almak işe yarar gibi görünse de pek mantıklı değil. çünkü düzenli kontrollere çağırıyorlar. sınırın altına düştüğünde hemen askere alıyorlar.
benzer birşey çok zayıflar için de geçerli.

doktor raporu meselesi de eskide kaldı gibi. eskiden 3 gün olan sınav süresi şimdi bir ay.
ankara gidip sınava giriyorsun 3 günlük sınavı kaçırırsan. onun için 1 aylık rapor alman lazım. o da heyet raporu olmak zorunda. bissürü iş.

en mantıklısı yüksek lisans, doktora falan yapmak. ya da yurtdışında işe girmek. böyle bir durumda bile 1 ay yapman lazım.

Vicdani reddini yap ve Avustralya'ya git.

avustralya her vicdani redciyi kabul etseydi herkes o yola başvurmaz mıydı? kabul edeceklerini sanmıyorum.

vatandaşlıktan çıkarsan askerlik yapmazsın. "tc vatandaşı doğdun borcun borç" gibi bir şey söz konusu değil. hiç bir ülke başka bir ülkenin vatandaşını askere çağıramaz. yeni geçtiğin ülkenin "askerlik" şartlarını yerine getirirsin. ama vatandaşlıktan çıkıp başka br ülke vatandaşı olmak o kadar kolay değil. siyasi iltica talebinde falan bulunman gerekir. o da incelemeler sonucu karar verilir.

büyükşehirlerdeki askeri hastanelerden tanıdık doktor (en az binbaşı) bulabilirsen rapor alabilirsin. o kadar zor bir şey değil rapor almak.

"yapmayı istememek" konusu ise "vicdani red"dir. bu durumda da askeri mahkemede yargılanıp ceza alırsın. askeri cezaevinde tecavüzden yatan "vatansever"in birini gaza getirip üzerine salarlar.

velhasıl kelam en kolay ve mantıklısı rapor almaya çalışman.

rapor almak gecici bir cozum gibi duruyor...

askerligi reddetme sonucunda basima gelecekleri baska bir ulkeye iltica hakki basvurusunda kullanabilir miydim mesela?

edit: imla hatasi yapmisim; cok ciddi anlam kaymasi olmus.

bu ülkede askerlik yapmadan sorunsuz bir yaşam sürmek ne yazık ki imkansız. rapor alma işi bildiğim kadarıyla yalan oldu. önceden kısa dönemler için sınav dönemi 3 gündü ve yılda üç kez bu sınav düzenlenirdi. sınav dönemine rapor aldığınız zaman bir sonraki sınav dönemine atarak bayaa bi süre idare edilebiliyordu ancak buna yeni bir düzenleme getirmişler sanırım ve rapor alıp erteleme olayı yalan olmuş.

tanıdık subay doktor işi de bayaa zor çünkü çürük raporu için heyet karar veriyor ve kolay kolay hiç bir subay kariyerini birisinin askerlik yapmaması için heyet önünde riske atmaz. zaman zaman basında çıkıyor böyle şeyler, para karşılığı çürük raporu düzenleyen çeteler falan ama her açıdan süper tehlikeli ve yanlış bir metod.

ne denersen dene kaçarı yok bunun. ha diyorsan ben ömür boyu kaçak bir hayat sürerim, ikametgahım belli olmaz, hayat boyu devletle bir işim olmaz, gece hayatım olmaz, araba kullanmam ve polis çevirmesine girmem vs...vs.. askerlik yapmaktan çok daha zor bir baskı altında olsan da askerlik yapmamış olursun.

kendi deneyimlerime göre askere gitmemeye çalışmak askerlik yapmaktan çok daha ağır psikolojik sorunlar doğurmaktadır. askerlik öncesi askerlikle ilgili duyduğun ya da kafanda beliren düşünceler kadar berbat şeyler yaşama ihtimalin çok çok azdır. bu durumu takıntı haline getirmektense yapıp kurtulmak insana muazzam bir rahatlama ve özgürlük hissi getirir.

not: bu satırların yazarı askerlik yapmamak için 5.5 senelik lisans eğitimi üzerine 4 sene yüksek lisans yapmıştır ve ikinci atılışında mecburen gitmiştir, iyide etmiştir. onunla aynı şekilde okumuş olan ve aynı anda aynı yüksek lisans programından atılmış olan bir arkadaşı ise 33 yaşında olup 6 yaşında bir kız evladı sahibi ve halen askere gitmemiş birisi olarak kafasını duvarlara vurmakla meşguldür.

onlar ne düşünüyor bilmiyoruz ama hiç değilse ve büyük bir ihtimalle babandan abinden sevgilinden hocandan ayrı, asker kaçağı ve mülteci olacaksın. berbat lan. bundan sonraki hayatında ayda bir askerlik mevzusu geçecektir, "hocam sen nerede yaptın?" sorusuna zırt pırt maruz kaldığında "ee ben karşıyım askerliğe" gibi gayet politik gereksiz bir muhabbet açılacaktır ki bu sadece sosyal çevrenden gelen soruların sonucu. işe girmek vs de apayrı sorun tabi. bu, zırt pırt sorulan nüfus cüzdanındaki "dini - islam" yazısını nasıl değiştiririm tarzı sorulara benzer bir durum. lan sen onu niye ciddiye alıyorsun ki, bunu yapınca ne değişiyor resmi olarak din mi olur ki resmi olarak dinsiz olacaksın.
askere gidin..

burada yasamak gibi bir derdiniz yoksa yurtdisina kacmaktan baska bir cozum gelmiyor aklima. sonra sureyi kisaltma, yas haddi vb. falan. ama tabi arkanizda biraktiginizi cidden arkanizda birakmak sart. bir de adresle oynamak falan da kisa sureli kurtulus olabilir, ama uzun vadede degil.