bu konuya uzun uzadıya bir tartışma biçiminde cevap vermek isterdim. ama kısaca ana hatlarıyla değinmek daha mantıklı olacağını düşünüyorum. verdiğim cevaplar kişiseldir karşı da olabilirsiniz kabul de edebilirsiniz. şimdiden yanlış bir şey yazıp aktarırsam affola.
"çözüm üretmek için paylaşmak/paylaşmak için paylaşmak"
insan duygusal yapıları çözümlenmemiş bir varlık. böyle şaşalı konuşmadan anlatmak gerekirse: yani biz karakterimizi asla ve asla karşı tarafa/arkadaşlarımıza/ailemize/dostlarımıza tam göstermeden hafiften değindirerek anlatan, saptırarak anlatanlarız. 'içimizde kalanlar' 'dışa vurduklarımız' ben böyle düşünüyorum.
'içimizde kalanlar' bölmesi var oraya saklıyoruz. bazen çıkarabiliyoruz da bazen ömür boyunca kalabiliyor da.
"çevremize neden anlatamıyoruz? kendimizi güçsüz göstermekten mi utanıyoruz/kaçıyoruz yoksa anlatacak çevre mi bulamıyoruz?"
arkadaştan ziyade 'dost'ları ele alacağım. tabii bu kişiden kişiye de değişebilir. kendimden yola çıkarak anlatmaya çalışacağım.
örneğin: kendimi bir masa olarak görsem, dostlarım o masayı tutanlardan, dengesini sağlayanlardan oluşur, diyorum. bu ne lan? derseniz: yani her biri her konu için bana yardımcı olmaya çalışır. biri eksik olsa -örneğin eksik olan şu olsun: aile konusunda bana yardımcı olacak, paylaşabileceğim biri- o konuyu o paylaşamadıklarımı 'içime atacağım' orada saklı kalacak.
kısacası: dostla her şey konuşulmaz ancak dostlarla konuşulabilir. eksik olabilir tam da olabilir. güçsüz göstermek ile bir alakası yoktur. eh burada da kişilik/düşünce/kafa yapısı araya giriyor.
ek: aile konusunda paylaşabileceğim birisi yok hayatımda 'dışa vurumu'mu nasıl gerçekleştireceğim? işte burada da sizin birkaç verdiğiniz örneklerle. sözlük, duyuru, sosyal medya, blog, günlük, duada dile getirme, kendi kendine konuşma...vs daha sürü ile aklıma gelmeyen yollarla. nedeni budur, diye düşünüyorum.
"yanlış mı düşünüyorum?"
'kesin olan bir şey var: bir şeyin doğruluğundan şüphe etmek.
şüphe etmek düşünmektir.
düşünmekse var olmaktır.
öyleyse var olduğum şüphesizdir' descates
hayır aksine olanı yapıyorsun. duyurunuzu görünce sorunuza canı gönülden cevap vermek istedim.
"dışardan çok mu mutlu görünüyoruz başkalarına ya da gerekli cevabı, ilgiyi alamamaktan mı korkuyoruz?"
evet dışarıdan mutlu görünüyoruz. görünmek istemek/istememek bizim elimizde ama bunu yapmıyoruz.
sebebi bariz: olumsuz tepkiler ve dışlanmak. dışlanmaktan kastım öyle 'kimse seninle konuşmaz' falan değil. çok daha genel bir kavram olarak düşünürsek doğru demiş olurum.
bir şeyler anlatmayı başarabildiysem ne mutlu bana.
0