ameliyatın konusunda çok fazla bilgi sahibi olmasam da. şu sıralar hastane ve ameliyat konularındaki çekincemiz aynı diyebilirim. gerçekten zor bir durum hele ki erteleme şansı yoksa daha çok stres yapıyor insan. ama ben kendi kendimi teselli ediyorum ya daha zor bir ameliyat ya daha ölümcül bir hastalık olsaydı diye. yani anlayacağın bu gibi durumlarda olaya olabildiğince iyi tarafından bakmak gerekiyor. acil şifalar dilerim.

abi acayip şans oldu duyurunu görmem. ben de ankara'da 97 yılında Tunçalp özgen'e ameliyat oldum. henüz ortaokula gidiyordum ve ona gelene kadar bir sürü doktora gittim (çoğu da baya taşaklı doktordu, prof falan) ve sadece o teşhis edebildi hastalığımı. ki hastalık her 10 kişiden birinde var sonuçta ama o yaşta pek rastlanmadığından kimse konduramadı sanırım ki bir tek o bulabildi. ameliyatım gayet iyi geçti ve sonra baskete futbola geri döndüm. bir de L3-L4 gibi bi yerdendi benim fıtık, tehlikeli sayılır yani.

bu ameliyattan yaklaşık 10 yıl sonra ben tekrar belimi incittim. ağrı sızı derken lan yine mi fıtık oldum düşüncesiyle doktora gittim ve mr sonucu korktuğum başıma geldi. ikinci bir yerden yine fıtık olmuşum amk:/ L5'ti sanırım o da. bu sonuncusu sık karşılaşılan bir fıtık türüymüş ve benim öncekine göre daha az riskliymiş. ilk gittiğim doktor ameliyat diyince, ikinci ameliyatı gözüm yemedi ve birkaç doktora daha gittikten sonra tekrar tunçalp özgen'in yolunu tuttum. herkes ameliyat derken o ikinci ameliyatın bende normalden fazla olumsuz etkisi olacağını söyleyerek 20 gün yatarak bu ağrı sızıdan kurtulabileceğimi söyledi. yattım dediği gibi ve yaklaşık 6 yıldır da gayet iyiyim.

sonuç olarak; (objektif olmam mümkün değil ama) dünyada en sevdiğim insan bel fıtığı olsa, söyleyeceğim tek şey tunçalp özgen'e gitmesi olur. (reklam gibi oldu da, adam yüzlerce bel fıtığı ameliyatı yapmış ben reklam yapsam ne olacak)

3 ay önce falan ben ameliyat oldum.yaşım 22, daha genç hastalarının olduğunu söylemişti doktor.birde bacağımda aprı oluyordu hep ama ben normal yürüyordum, doktor mr'ı ben gelmeden görmüş çok şaşırmıştı yürüyebildiğime,fıtığın çok büyük nasıl yürüyosun falan diyodu hep.1 haftaya yürüyemezsin dedi ve 1 haftada iki büklüm oldum.
ben de fazla hastaneye giden biri değilim bu yüzden ameliyataneye girene kadar olan kısım benim için çok zor oldu, mesela damar yolu açacaklar ki ilk kez böyle bişey geldi başıma nasıl olduğunu bile bilmiyorum, kadın 3.de buldu. ameliyattan önceki geceden itibaren bişey yeme. başka bi hasta vardı su içmiş çok fena kusuyodu.
ameliyattan sonra işte uyandım falan akşama doğru doktor beni yürüttü ve uzun süredir ilk defa dimdik ayakta durduğumu farkettim.1 gece yattım ertesi gün taburcu oldum. gece biraz ateşim çıktı o kadar. 10 gün sonra kontrole gittim dikişlerim kapanmıştı. hiç ağrım falan olmadı. korkacak bişey olmadı hiç,
bazen dikişler kapanmaya biliyomuş hatta aylarca yağ akıyormuş böyle birşey olursa doktor bana hemen haber ver demişti kiloluysan bunu bi sor doktoruna.
bir de korse kullan demişti benimki 1 ay,bunuda sor,kullan diyecekse al ameliyat sonrası alcam diye uğraşma.