öncelikle bu konuda bir sürü duyuru olduğunu bilmeme rağmen tam olarak benimkiyle örtüşen birine rastlamadığım için ben de kendime dair bir şeyler yazma ihtiyacı hissettim. konuyla ilgili görüşünü paylaşacak, bir çözüm önerisi ortaya atabilecek herkese teşekkürler.
kısaca mevzuya gireyim; sürekli megatif ruh hali, ani fevri tepkiler verme, can sıkıntısı gibi durumların yanı sıra bir şiddet uygulama ihtiyacı da hasıl olmakta zaman zaman iç dünyamda. örnek vermek gerekirse; göz göze gelinen insanlara çoğu zaman kinle bakma, çok mutlu gibi görünen insanları bir şekilde rahatsız etme isteği (sözlü taciz, fiziksel acı verme isteği), güzel güzel sohbet edip şen kahkahalar atan insanları acı çekerlerken görme, mutsuz etme, keyiflerini kaçırma isteği.. örneklerin sayısı çoğaltılabilir elbette. otobüse zar zor binen yaşlı bir kadının/erkeğin paldır küldür düştüğünü hayal edip bu manzaradan hoşnut olduğumu ve kendi kendime sırıttığımı bilirim. ve bu duygu ve düşünceler yalnızca insanları kapsamakta. yani hayvanlara karşı böyle bir his beslemiyorum ve hatta kedi olsun köpek olsun gayet severim. yalnızca kimi zaman insanlara karşı depreşiyor bu hislerim. ama şimdiye kadar bunları eyleme dökmüşlüğüm yok, günün birinde de olmaz umarım. sizce tüm bunların sebebi nedir ve nasıl bir tanı koyulabilir?