Ekşi Duyuru

niye alamayalım ki, alınır. bütün gün yatarak falan olmaz tabii de, olası var yani.

bence bunda katlanılacak bir şey yok, çünkü bence böyle bir şey yok.
hayatta kimin ne olacağı hiç belli olmaz.
bir yerde başlarsın, hiç aklına gelmeyecek bir yerde bitirirsin.

anlamsızca sınırlanmak çok saçma.
belki arzu nesnene hiç sahip olamayacaksın, ama bunun seni nasıl etkilediği ya da etkileyeceği önemli aslında.

insanın kendini sınırlandırmaması gerekiyor, ama arzu nesnesi ya da nesneleri için yaşamaması da gerekiyor.

burada fakirken çok zengin olmuş ya da çok zenginken sürünerek ölmüş insan örnekleri vermeye gerek yok, ama sonuçta hayatta başladığı gibi bitirenden çok, başladığından çok farklı yerde bitiren insan var bence. maddi ya da manevi. sonuçta arzu edilen şey her zaman bir nesne olmayabilir.

o yüzden bunlar insanı kısıtlayan ve hatta bir açıdan yanlış düşünceler.

sen gittin o porşu aldın, trafikte benim tofaşın yanında kaldın, ne anladım o işten?

insan yaşamını bu objelerin kölesi olmaya indirgemeyerek. hayata bu kadar sığ bakmayarak.

porsche berbat bir örnek olmuş. etrafımdaki memurların bile çoğunun 250-300 binlik evi var. bazılarının 2-3 tane evi var. ev parası bile değil yani.
neyse. sorunun özünü anladım ve esasında o alınamayan şeyler çoğu insanın umrunda değil. o alınamayan şeylerin hayata ekstra bi getirisi de yok çoğu kez. ali sabancı'nın alamayacağı bir şey yok ama gidip 30 liralık us polo tişört giyiyor sürekli zira 3000 liralık tişört giydiğinde ona pek bi karı olmayacak.
veya ali ağaoğlu at kılından yapılma 150 bin liralık yatakta yatıyor ama benim aldığım 500 liralık yataktan çok da rahat değil.
çok fazla para harcayarak hayat kalitesini artırmayacak şeyler alan adam kısmen bir şeylerin ezikliğini yaşıyordur zaten. hoş bir şey de değil eziklik yaşamak.

Niye alamayasin oglum devir firsatlar devri kafayi calistir al

roket, haklısın abicim. aynı şeyleri ben de düşünüyorum. kendi adamın olmayacak olması sıkıyor beni de. belki olsa, sikerim adasını diyip 3 gün sonra sıkılıcam ama, istiyorum işte.

he bi de o adaya kendim tasarlayıp ev yapmak istiyorum. yeraltı sığınaklı, sinema salonlu, iskeleli..

adriana lima vs. deseydin keske

Umurumda değil açıkçası.

100 miyon tl (eski parayla 100 trilyon) mal varlığı olan birisi parasının yarısını kaybederse mi, yoksa 1000 tl (eski parayla 1 milyar) mal varlığı olan birisi mi parasının yarısını kaybederse daha çok mutsuz olur ? İlkinde paranın büyüklüğünden dolayı zengin olanın daha çok üzüleceği, fakir olanın duruma daha kolay alışacağı çok açıktır.Çünkü ilkinde para geçim için gerekli bir araç olmaktan çıkmış bir güç haline gelmiştir.Aslında bırakın yarısını malvarlığının 100 de 99 unu kaybetse bile geriye kalan 1 milyon bile birçoklarının hayalindeki paradır.Yani eğer para, yaşamak için gerekli olanı satın alabilecek ve asgari yaşam koşullarında yaşayabilecek olanı sağlama aracı dışında bir güç haline gelirse yada en azından para kazanma bir hırs haline gelirse kaybedilmesi durumunda ciddi mutsuzluk yaşanabilir. Elindeki para asgari yaşam koullarını sağlayacak kadar olan herkesin bu durunmdan mutlu olmaması sadece parayı bir güç yada o güce ulaşmayı bir hırs haline getirmesi sonucu olabilir.

Para için çalışır hale gelip, iyi yaşamak için kullanılan bir araç olmaktan çıkardığınızda aslında elinizdeki parayıda doyasıya harcayamazsınız.Artık yaşınız elinizdeki parayı istediğiniz gibi kullanamayacağınız duruma geldiğinde ( yaşlılığın getirdiği nedenlerle) geçmişe yanmaktan başka yapacak bir şeyiniz de kalmaz.
Para sizin için bir güç ve bu güçte bir mutluluk aracıysa kaybetmeniz yada eksiltmeniz sizi ciddi anlamda uzer.”Beklentilerinizi çok geniş tutmadan isteklerinizi karşılayacak para mutluluğunuz için yeterli olacaktır. “ demek en doğru sonuç cümlesi olur sanırım.

Arzu nesnesi için yaşanmaz. Çok reklam izlemenin yan etkileri bunlar. Dünyada hiçbir insan bir nesneye sahip olmak için yaşamaz. Zaten hiç kimsenin de porşa ihtiyacı yoktur.

girişimcilik para için yapılmaz. girişimciliğin amacı salt para kazanmak olursa. o işin başarıya ulaşma şansı çok düşük olur.

porsche veya ferrari daha uca gidelim bugatti veyron. hiçbiri sahip olunamayacak şeyler değiller. fakat getiri/maliyet analizi yaptığında hiçbiri verimli yatırımlar değiller. çoğu durumda bi oyuncaktan öteye gidemiyorlar.

sorunu anladım aslında insanlar bi çk şeye asla sahip olamayacaklarını bile bile nasıl yaşıyorlar demek istiyorsun. iki şekilde bir kısmının sahip olma beklentisi zaten yok. arzu olmayınca acı da olmuyor. ikinci grup bir gün bir yerde piyangı çıkacağına, ticaretden kazanacağına, zengin koca bulacağına vs. inanarak süreyi geçiriyor.

Senin gibi düşünüyorum bazen. Burada laf edenlerin yüzde 95 i hayallerine ulaşamayacak.

edit: bazıları demiş ki olsun porsche sevmiyorum zaten. bu sorudaki mecazı anlamamışlar(bu yüzden senden bir cacık olmaz kardeşim). tamam onu istemiyosun dünyayı baştan sona gezmekte mi istemiyorsun? harvard üniversitesinde okumaktamı istemiyorun? kendini milyon dolarlara satan hergün hayalini kurarak mastürbasyon yaptıgın kişiyle birlikte olmakta mı istemiyorsun?
ya paran olmayacak, para yapayım desen zamanın olmayacak. her zaman birşeyler olmayacak emin ol :) ama bazılarının dayısı milletvekili tak diye gidiyor harvarda full burslu 3,5 senede o hayalini kurdugun paraları yapıyor belki ve demin saydıklarımın hepsini yapıyor

Bir panamera s modelinin 1 milyon liraya kadar fiyatı var. Deposu bu ülkede 500 Tl ye dolar. yıllık vergisi 17.500 Tl. Siz neyin peşindesiniz? Porsche oldukça uçuk bir örnek bile olmuş. Türkiye'de bir atın götündeki bok sineği gibi yaşıyoruz. Porsche'yi, Ferrari'yi bırakın siz, yurt dışına çıktığınızda, o acı medeniyet farkını hissetmek, 3. dünya ülkesi vatandaşı olmak daha katlanılmaz.

Çok farklı cevaplar gelmiş, enteresan. Porsche burada dediğiniz gibi lafın gelişi verilmiş bir örnekti, bunun yerine para gerektiren farklı şeyleri de koyabilirsiniz, hope ender'in dediği gibi dünyayı gezmek te olabilir, başka bir şey de olabilir.

Enteresan bir konu. İşin asıl beni rahatsız eden tarafı, son yorumdaki konu, yani başka bir diyarda, sizden daha dandik adamların çok daha rahat ve çok daha insanca yaşayabiliyor olması. Tabii ki Afrika'ya bak akıllı ol ibret al falan da denebilir ama, insan işte, istiyor yani.

Aslında bu arzu nesneleri de onlara ulaşamayacak olmanın getirdiği hisler de bana çok "yapay" geliyor. yani öyle hissedelim diye ortada kurgulanmış bir şeyler var sonuçta. "sistem" desek de demesek de olur buna. önce nesnenin sonra da o nesneye olan ihtiyacın yaratıldığı bir zamanda dünyaya gelmişiz. ben kendi kendime hatırlatmaya çalışıyorum arada bu durumu. çünkü kaptırıp porsche, ev, araba, dünyadaki en güzel elbise, pariste alışveriş, estetik, en lüks spor salonuna üyelik vs. isteyerek çıldırmak ve çılgınca para kazanma yolları aramak en olası sonuç gibi görünüyor cidden.
bence bu daha çok Amerika gibi kapitalizmi doruklarda yaşayan ya da bizim gibi biraz daha az gelişmiş ülkelerde "Amerikan Rüyası" olarak var. Gördüğüm kadarıyla orta gelirli kesimin mutlu mesut yaşadığı avrupa ülkelerinde pek öyle zengin olayım, çok kazanayım derdi yok. Arzu nesnesinin tanımı mı değişmiş oluyor o durumda onlar için bilemiyorum..

belki size tuhaf gelecek ama hiç öyle istekleri olan biri değilim :)ben evimde kitabımı okuyum,resim yapıyım,ailem,sevdiklerim yanımda olsun,sessiz sakin bi hayat istiyorum.beni idare edecek param olsa yeterli.çocuk düşünseydim (düşünmüyorum) belki daha çok para isteyebilirdim ve daha çok beklenti içinde olabilirdim hayattan.böyle şeyler hiç önemli değil benim için,hiç de umurumda olmaz :)