[]
Depresyonu hak eden pısırık
Hem Taksim hem Beyazıt otobüsleri benim gideceğim yerden geçiyor ama Taksim arabasına binemiyorum, geliyor geçiyor, ben 5-10 dakika daha bekleyip Beyazıt'a biniyorum. Sebebi de işte Taksim'e giden insanlar elit tipler olur. Onların arasında çok daha fazla baskı hissedeceğim diye es geçiyorum.
Hafıza zayıflandığından mı yoksa yeterince ilgimi çekmiyor mu bilemiyorum ama bir film izliyorum diyelim, ertesi gün film hakkındaki detayları unutuyorum. Kuzenim mesela hayret dolu bir insan ki anlatıyorum adama bir şeyler. En ayrıntı kısmı bile aylar sonra hatırlıyor "ha bak sen şöyle demiştin" diyor. Ben izlerken çok zevk aldığım dizileri bile unutuyorum.
Düşünce olarak aslında her şeye ilgi duyuyorum. Spor, kitap, müzik. Spor forumlarına girip bir sürü makale okuyorum ama spor yapacak motivasyon yok. Kitapçıda bir saat takılıyorum inceliyorum kitapları bazen de satın alıyorum ama okumuyorum. Yaşıtlarım gezip tozuyor, konserlere gidiyor, güzel mekanlarda takılıyor. Ben uzak kaldığım için artık düşmanca kıskanıyorum onları neredeyse. Yani böyle sürekli bir şeyleri kaçırıyormuşum hissi var ve bir yerden de başlayamıyorum yaş oldu 21, çok geç kaldım diye düşünüyorum. Öyle bir hayat bana çok tatlı geliyor hayalini kuruyorum. Zaman geçtikçe "Hiçbir zaman ulaşamayacağım şeylere neden itibar edeyim? Siktir çekip ezik ezik yaşamaya devam edeyim" diye düşünmeye başladım ama aslında onu da yediremiyorum kendime.
Şunu da sorayım; çağrışım yeteneği nasıl geliştirilir? Mizah duygusu ile doğrudan ilgisi var sanırım. Duygusal zeka altında mı geçiyor?
Destek alacağım da İbrahim Bilgen iyi midir? Yahut R. Şanal denen herifin Kuantum Yaşam Merkezi mi ne öyle bir yeri var yardımcı oluyorlarmış. İşe yarar mı bunlar tecrübesi olan var mı?
Hafıza zayıflandığından mı yoksa yeterince ilgimi çekmiyor mu bilemiyorum ama bir film izliyorum diyelim, ertesi gün film hakkındaki detayları unutuyorum. Kuzenim mesela hayret dolu bir insan ki anlatıyorum adama bir şeyler. En ayrıntı kısmı bile aylar sonra hatırlıyor "ha bak sen şöyle demiştin" diyor. Ben izlerken çok zevk aldığım dizileri bile unutuyorum.
Düşünce olarak aslında her şeye ilgi duyuyorum. Spor, kitap, müzik. Spor forumlarına girip bir sürü makale okuyorum ama spor yapacak motivasyon yok. Kitapçıda bir saat takılıyorum inceliyorum kitapları bazen de satın alıyorum ama okumuyorum. Yaşıtlarım gezip tozuyor, konserlere gidiyor, güzel mekanlarda takılıyor. Ben uzak kaldığım için artık düşmanca kıskanıyorum onları neredeyse. Yani böyle sürekli bir şeyleri kaçırıyormuşum hissi var ve bir yerden de başlayamıyorum yaş oldu 21, çok geç kaldım diye düşünüyorum. Öyle bir hayat bana çok tatlı geliyor hayalini kuruyorum. Zaman geçtikçe "Hiçbir zaman ulaşamayacağım şeylere neden itibar edeyim? Siktir çekip ezik ezik yaşamaya devam edeyim" diye düşünmeye başladım ama aslında onu da yediremiyorum kendime.
Şunu da sorayım; çağrışım yeteneği nasıl geliştirilir? Mizah duygusu ile doğrudan ilgisi var sanırım. Duygusal zeka altında mı geçiyor?
Destek alacağım da İbrahim Bilgen iyi midir? Yahut R. Şanal denen herifin Kuantum Yaşam Merkezi mi ne öyle bir yeri var yardımcı oluyorlarmış. İşe yarar mı bunlar tecrübesi olan var mı?
Pısırık demeyelim de depresyondasın drsekten once haytta drgisiklikler yapman lazım
- seyyar satıcı
(15.10.12 23:36:36)
abi, rica ediyorum iki dakika düşün. sosyal bir durum neden elde edilemeyecek bir şey olsun ya. hiç bahsetmediğine ve destek almayı düşündüğüne göre ekonomik durumun müsait, ne istiyorsan onu yapmaya başlasana. seni bu istediklerine başlamaktan alıkoyan şey ne ki?
hayatı yaşamanın bir doğrusu yok tabii ki. fakat istediğin gibi yaşayamamak çok kötü bir şey. hayata bir kere geliyorsun. ne istiyorsan yapmayacaksın da ne yapacaksın abi. elit tiplere, baskı dediğin anlamsız şeye takılma be abi. ne istiyorsan, bir an önce yapmaya başla.
destek falan da alma, ne istiyorsan yapmak konusunda başarılı bir irade göster. ve ne istediğinin farkına var. fazlasına gerek yok. istediğin şeyleri yapamadığında ne kadar mutsuz olduğunu düşün, ve tutmaya başla bir ucundan.
hayatı yaşamanın bir doğrusu yok tabii ki. fakat istediğin gibi yaşayamamak çok kötü bir şey. hayata bir kere geliyorsun. ne istiyorsan yapmayacaksın da ne yapacaksın abi. elit tiplere, baskı dediğin anlamsız şeye takılma be abi. ne istiyorsan, bir an önce yapmaya başla.
destek falan da alma, ne istiyorsan yapmak konusunda başarılı bir irade göster. ve ne istediğinin farkına var. fazlasına gerek yok. istediğin şeyleri yapamadığında ne kadar mutsuz olduğunu düşün, ve tutmaya başla bir ucundan.
- rubenanyukov (15.10.12 23:39:35)
Derdinin caresi guzel arkadaslar olacaktir. Arkadas edinmeye calis.
- Godless (15.10.12 23:43:46)
Taksim'e gidenler elit tipler mi olur sen hangi Taksim'e gidiyon dostum.
- memnun1 (16.10.12 11:10:15)
1
