ben dindar bir ailede, nefis varlıklar olduğumuza inanarak büyüdüm. babamın yaptıklarını, o şeyleri başkalarından dinleyip "ta mna koyim.. ya sen de kusura bakma kendimi tutamıyorum, lütfen üstüne alınma" gibi lafları hazmetmeyi öğrenirken baya zorlandım.
ama geçiyor sonra. "vay ipne" deyip kendi hayatına bakıyorsun. senin babandır, ölmüş zaten, ne dersin bilmiyorum ama ben kendi babam öldüğünde de "vay ipne" deyip geçeceğim. yurt içinde olursam 6-7 ayda bir, yurtdışında olursam 4-5 yılda bir mezarına üzerinde "vay ipne" yazan çiçekler ve 3-4 banko maç bırakırım.
eskiden iddaa hesabını bana verirdi. evden çıkmadan "mail at bakalım, 5-6 maç yorumla oynayalım" derdi. vay ipne.
0