[]

anneannem boş boş bakıyor, bitkisel hayatta gibi
şu ilk paragrafı lütfen herkes okusun. anneannem 10 yıl sonra ikinci kez felç geçirdi. önce bayıldı, çok iyi bir özel hastaneye kaldırdık. 5 gün yoğun bakımda tutup "bişeyi yok, susuz kalmış" dediler. halbuki o ara beyin kanaması geçiriyormuş. sonra taburcu ettikleri gün felç geçirdi ve devlet hastanesine kaldırdık, "keşke daha önce getirseydiniz" dediler. bunu buraya yazıyorum ki bizim gibi "özel hastane iyidir" diye düşünenler olabilir.
hastanede geçen bi kaç aydan sonra eve getirdik, ancak artık hiç hareket edemiyordu. bakıcı tuttuk. her türlü bakımını çok iyi yapmaya çalışıyoruz. geldiğimizde konuşuyordu, yemek verdiğimizde yiyordu, bişeyi isteyip istemediğinde söylüyordu, televizyon izliyordu, sorular soruyordu hatta bulmaca bile çözüyordu.
son bi kaç gündür önce yemeği az yemeye başladı. bunun üzerine doktorun verdiği bi serumu bağlattık. önce konuşması azaldı, serum halsiz bırakmıştır dedik. sonra tepkileri azaldı. artık öyle bi hale geldi ki, sanki yaşamıyor. boş boş tavana bakıyor. bize hiç bakmıyor, hiç bişeye tepki vermiyor. önceden uyurken çevirsek, canı acısa inlerdi. artık o bile yok. resmen nefes alan bi ölü, sanki komada. bizi duymuyor, konuşmuyor, yemeği bile çiğnemiyor. bitkisel hayatta sanki.
anneannem 3 dil bilen, üniversite mezunu, yıllarca yurtdışında yaşamış-çalışmış devrine göre sıradışı, hayat dolu birisi. üniversiteye hazırlanırken oturup benimle test çözebilecek kadar istisna. böyle hayat dolu birini bu halde görmek bizi o kadar çok üzüyor ki.
acaba bu nedendir? nasıl en azından konuşacak hale gelir? serumdan desek, serumdan önce de günden güne daha az konuşmaya başlamıştı, doktor tavsiyeli su ve tuz içeren bi serum sadece. yatmaktan sırtında yaralar var, özel yatak aldık, her gün temizliyoruz yaralarını. hergün temizlerken bağırırdı, bugün tepki bile vermedi, o derece. ne yapmalı? böyle bi durum başına gelen var mı? şimdiden teşekkürler.
hastanede geçen bi kaç aydan sonra eve getirdik, ancak artık hiç hareket edemiyordu. bakıcı tuttuk. her türlü bakımını çok iyi yapmaya çalışıyoruz. geldiğimizde konuşuyordu, yemek verdiğimizde yiyordu, bişeyi isteyip istemediğinde söylüyordu, televizyon izliyordu, sorular soruyordu hatta bulmaca bile çözüyordu.
son bi kaç gündür önce yemeği az yemeye başladı. bunun üzerine doktorun verdiği bi serumu bağlattık. önce konuşması azaldı, serum halsiz bırakmıştır dedik. sonra tepkileri azaldı. artık öyle bi hale geldi ki, sanki yaşamıyor. boş boş tavana bakıyor. bize hiç bakmıyor, hiç bişeye tepki vermiyor. önceden uyurken çevirsek, canı acısa inlerdi. artık o bile yok. resmen nefes alan bi ölü, sanki komada. bizi duymuyor, konuşmuyor, yemeği bile çiğnemiyor. bitkisel hayatta sanki.
anneannem 3 dil bilen, üniversite mezunu, yıllarca yurtdışında yaşamış-çalışmış devrine göre sıradışı, hayat dolu birisi. üniversiteye hazırlanırken oturup benimle test çözebilecek kadar istisna. böyle hayat dolu birini bu halde görmek bizi o kadar çok üzüyor ki.
acaba bu nedendir? nasıl en azından konuşacak hale gelir? serumdan desek, serumdan önce de günden güne daha az konuşmaya başlamıştı, doktor tavsiyeli su ve tuz içeren bi serum sadece. yatmaktan sırtında yaralar var, özel yatak aldık, her gün temizliyoruz yaralarını. hergün temizlerken bağırırdı, bugün tepki bile vermedi, o derece. ne yapmalı? böyle bi durum başına gelen var mı? şimdiden teşekkürler.

çok geçmiş olsun.
bu durumu doktora bildirdiniz mi? hareketsiz yattığını ve tepkisizlik halini?
bu durumu doktora bildirdiniz mi? hareketsiz yattığını ve tepkisizlik halini?
- vakumlu
(09.08.12 23:41:59)

doktorlara olan inancımız sarsıldı aslında ancak yine de sorduk, çok zor ulaştıktan sonra tamamen yuvarlak cevaplar verdi. sallamadı bile. 15 günde 1 gelecekti sözde ama bakalım. cumartesi göreceğiz.
- cakmahesapsilicem
(09.08.12 23:44:30)

eğer hastalığıyla alakalı bir durum yoksa(allah korusun) psikolojiktir. o kadar hayat dolu birisinin, hareket edemeyecek hale gelmesi psikolojisin bozmuştur.
eğer birkaç gün içerisinde durum düzelmezse bir ruh ve sinir hastalıklarına götürün derim.
çok geçmiş olsun.
eğer birkaç gün içerisinde durum düzelmezse bir ruh ve sinir hastalıklarına götürün derim.
çok geçmiş olsun.
- saygilarefendim
(09.08.12 23:49:06)

taşak geçiyosun gibi geldi ama neyse. bu konuda bi bilgim yok fakat sana bi tvsiyem var doktor/hastane tavsiyesi isteyebilirdin taşaklı bi prof.dan başka kimse sana daha iyi bilgi veremez.
- bambinoc
(09.08.12 23:50:47)

sen kimsin de seninle niye taşşak geçeyim ki? "ne yapmalı? daha önce böyle bi durum başına gelen var mı?" demişim, daha nasıl tavsiye istenebilir ki? illa "doktor söyleyin" diye belirtmek mi gerek? her türlü tavsiyeye açığız demişiz işte. ayrıca özel hastanede bakan kişi profesördü. ünvandan ziyade daha önce böyle bi durum yaşamış biri varsa ne yaptılar, nereye gittiler, onu soruyoruz.
- cakmahesapsilicem
(09.08.12 23:53:55 ~ 23:55:37)

anneannem 71 yaşında ama son 10 senede 2 kere felç geçirdi. ilkini daha tam atlatamadan ikincisi çok kötü oldu. yaşı o kadar olmamasına rağmen bu felçler yüzünden bi 10 yıl daha yaşlı gibi.
özel yatak dediğim havalı, havasını kendi ayarlayan bi motoru falan var. yaralara hergün pansuman yapıyoruz, iki günde bir hemşire gelip bakıyor ama geçmiyorlar. hastanede geçmek üzereydi ama oradan oraya her taşıyışlarında geçmesi durdu, daha kötü oldu. şimdi geçmiyor ama durdurabildik bir nebze.
bu tepkisizlikten önce adımı hatırlamamaya başladı ara ara, ama bunu çaktırmıyordu. yani "aa, sen mi geldin?" falan diyor, normal davranıyor falandı. şüphelenip "ben kimim?" dedim, "aşk olsun" falan dedi, ama yok. cidden adımı ve beni hatırlamıyordu. sonra da bu tepkisizlik. konuşması zaten çok azdı ama hareket ve tepkileri neredeyse bitti. nasıl diyeyim, az önce gittim gözleri yarı açık tavana bakıyordu yine. bi gözünü açtım, ona bile tepki vermedi, bakmadı bile, o derece yani. bi içe kapanıklık, psikolojik bişey bile olsa bi tepki verirdi di mi? hiç tepki vermiyor ve bu beni kahrediyor.
özel yatak dediğim havalı, havasını kendi ayarlayan bi motoru falan var. yaralara hergün pansuman yapıyoruz, iki günde bir hemşire gelip bakıyor ama geçmiyorlar. hastanede geçmek üzereydi ama oradan oraya her taşıyışlarında geçmesi durdu, daha kötü oldu. şimdi geçmiyor ama durdurabildik bir nebze.
bu tepkisizlikten önce adımı hatırlamamaya başladı ara ara, ama bunu çaktırmıyordu. yani "aa, sen mi geldin?" falan diyor, normal davranıyor falandı. şüphelenip "ben kimim?" dedim, "aşk olsun" falan dedi, ama yok. cidden adımı ve beni hatırlamıyordu. sonra da bu tepkisizlik. konuşması zaten çok azdı ama hareket ve tepkileri neredeyse bitti. nasıl diyeyim, az önce gittim gözleri yarı açık tavana bakıyordu yine. bi gözünü açtım, ona bile tepki vermedi, bakmadı bile, o derece yani. bi içe kapanıklık, psikolojik bişey bile olsa bi tepki verirdi di mi? hiç tepki vermiyor ve bu beni kahrediyor.
- cakmahesapsilicem
(10.08.12 00:41:16)

beyinde bi hasar olduğunu doktor söyledi. ama "artık yürüyemez, sol tarafını çok zor kontrol eder, yapılabilecek bişey yok, eve götürün" dedi. bu tür bi tepkisizlik olabileceğine dair bişey söylemedi ki bu beni daha çok korkutuyor.
- cakmahesapsilicem
(10.08.12 00:51:39)

geçmiş olsun güzel kardeşim, bunlar kısmi olarak bana tanıdık geldiği için yazıyorum. doktordan bilmem neden bir şekilde birşey duydu mu bu kadın? bilinci açık mı? konuşamıyor ama konuşulanı anlar mı? hayat dolu bir insan umudunu kaybederse bırakır kendini ben bunu gördüm.
- cominghomeagain
(10.08.12 01:05:21)

bilincinin açık olduğunu, konuşulanı duyduğunu bile sanmıyorum artık. yani gözü yarı açık, onu açıyorum ona bile tepki vermiyor. yani bana bile bakmıyor, sabit baktığı yere bakmaya devam ediyor.
doktor eve gelecek cumartesi günü ama bu doktorun tavırları beni kıl ediyor. "yapılacak bişey yok, siz eve götürün" den başladığı günden beri kılım zaten ama hep bi yuvarlak cevaplar falan. adam da bi isteksizlik. belki günahına giriyorum ama daha fazla ilgi göstermeli sanki. ya da ben anlamıyorum, ondan öyle geliyor.
doktor eve gelecek cumartesi günü ama bu doktorun tavırları beni kıl ediyor. "yapılacak bişey yok, siz eve götürün" den başladığı günden beri kılım zaten ama hep bi yuvarlak cevaplar falan. adam da bi isteksizlik. belki günahına giriyorum ama daha fazla ilgi göstermeli sanki. ya da ben anlamıyorum, ondan öyle geliyor.
- cakmahesapsilicem
(10.08.12 01:09:53 ~ 01:11:35)

başka bir doktor mutlaka görsün her anlamda iyi olur. sen yine de konuş onunla güzel kardeşim umudu olsun. bilemezsin ama eğer duymuyorsa da senin vicdanın rahat olur. sonra oturup düşüneceksin çünkü şöyle mi yapsaydık böyle mi yapsaydık diye kendi kendine.
- cominghomeagain
(10.08.12 01:14:23)

soyleyeceklerim hosuna gitmeyecek ve bana karsi kizginlik hissedeceksin ama bilen birinin bunlari sana soylemesi gerekiyordu.
anneannen bundan sonra daha iyiye dogru gitmeyecek. yeniden konusacak hale gelebilecegini sanmiyorum. siz farkinda olmadan bir atak daha gecirmis olma ihtimali kuvvetli.
yapmaniz gereken sey, eve bir fizik tedavi uzmani hekim getirip, bakiciniza egitim aldirin. anneannenin bacaklarina "pasif egzersiz" yaptirmayi ve masaj yapmayi ogretsin. (bkz: derin ven trombozu) gelismesini bir sure otelemis olursunuz.
yatak yaralari icin ozel bir urun var. seffaf film gibi bir sey. yaraya yapistiriyorsun ve daha cabuk iyilestiriyor. etrafinizdaki hastanelerden noroloji yogun bakimi olan bir yer varsa, oradaki hemsireler bu urunun ne oldugunu bilir. onlara sor.
yara acilmis olmasi, bakicinizin egitimsiz ve/veya yetersiz oldugunun bir gostergesi. altinin daima kuru, carsafinin gergin/kirisiksiz olmasi ve her iki saatte bir pozisyonunun degistirilmesi, "basi"ya maruz kalan yerlerdeki kan dolasimini harekete gecirmek icin saglam deriye vazelinle masaj yapilmasi lazim.
yakin bir tarihte, karnina (bkz: gastrostomi) actirmaniz ve anneannenin midesine dogrudan, sindirilmis ozel mama vermeniz gerekebilir. sadece serumla besleyemezsiniz. durumu hizla kotulesir. sosyal guvencesi yoksa, mamalarin maddi kulfetinin altindan kalkamayabilirsiniz.
bakicinizi yedeklemeniz ve dinlendire dinlendire calistirmaniz lazim. yoksa, dayanamaz ve kacar gider. ortada kalirsiniz.
anneanneni bu sekilde ne kadar yasatabilirseniz, yasatacaksiniz.
Allah hepinize maddi, manevi, fiziksel dayanma gucu ve sabir versin.
Bu vaziyetteki bir hastanin bir doktora goturulmemesi, doktorun eve getirilmesi gerekir.
Evde yasayan bireylerin de, ara ara o ortamdan uzaklasip, bataryalarini doldurmaya ve dinlenmeye ihtiyaci vardir.
anneannen bundan sonra daha iyiye dogru gitmeyecek. yeniden konusacak hale gelebilecegini sanmiyorum. siz farkinda olmadan bir atak daha gecirmis olma ihtimali kuvvetli.
yapmaniz gereken sey, eve bir fizik tedavi uzmani hekim getirip, bakiciniza egitim aldirin. anneannenin bacaklarina "pasif egzersiz" yaptirmayi ve masaj yapmayi ogretsin. (bkz: derin ven trombozu) gelismesini bir sure otelemis olursunuz.
yatak yaralari icin ozel bir urun var. seffaf film gibi bir sey. yaraya yapistiriyorsun ve daha cabuk iyilestiriyor. etrafinizdaki hastanelerden noroloji yogun bakimi olan bir yer varsa, oradaki hemsireler bu urunun ne oldugunu bilir. onlara sor.
yara acilmis olmasi, bakicinizin egitimsiz ve/veya yetersiz oldugunun bir gostergesi. altinin daima kuru, carsafinin gergin/kirisiksiz olmasi ve her iki saatte bir pozisyonunun degistirilmesi, "basi"ya maruz kalan yerlerdeki kan dolasimini harekete gecirmek icin saglam deriye vazelinle masaj yapilmasi lazim.
yakin bir tarihte, karnina (bkz: gastrostomi) actirmaniz ve anneannenin midesine dogrudan, sindirilmis ozel mama vermeniz gerekebilir. sadece serumla besleyemezsiniz. durumu hizla kotulesir. sosyal guvencesi yoksa, mamalarin maddi kulfetinin altindan kalkamayabilirsiniz.
bakicinizi yedeklemeniz ve dinlendire dinlendire calistirmaniz lazim. yoksa, dayanamaz ve kacar gider. ortada kalirsiniz.
anneanneni bu sekilde ne kadar yasatabilirseniz, yasatacaksiniz.
Allah hepinize maddi, manevi, fiziksel dayanma gucu ve sabir versin.
Bu vaziyetteki bir hastanin bir doktora goturulmemesi, doktorun eve getirilmesi gerekir.
Evde yasayan bireylerin de, ara ara o ortamdan uzaklasip, bataryalarini doldurmaya ve dinlenmeye ihtiyaci vardir.
- compadrito
(10.08.12 07:17:27 ~ 07:31:43)

atılan mesajlara cevap verme uslubunu begenmedim.. gidici o gidici gidici..
- tira
(11.08.12 19:23:13)
1