şaşkito hep değişik bir kediydi, küçükken uzunca bir süre iletişim sorunları yaşadı, kuyruğu bacaklrının arasına kıstırılmış halde odanın dibine sinmiş oturur, kalorifer borularının altından sürüne sürüne mama kabına gider, odaya biri girince tekrar saklanırdı, yüz şeklinde de bir gariplik vardı.
bugün bir arkadaşın down sendromlu oğluyla zaman geçirdik biraz, fark ettim ki alın genişliği gözlerin şekli falan bizim şaşkitoyu andırıyor, şaşkito da neşeli ve çok konuşkan ama miyav gibi değil manasız manasız sesler çıkarıyor durmaksızın, alnı geniş, gözleri iri badem, dudakları dışarı doğru, kuma yapsa da kabını düzgün örtemiyor, kendine bulaştırıyor, her şeyi gürültülü yalap şalap bir değişik.google da bir kaç tane iri kedigil resmi gördüm down sendromlu, merak ediyorum ev kedilerinde de mümkün mü.dünya tatlısı bir kedi aslında, hiç de şikayetimiz yok.ama merak işte olabilir mi diye.



edit: 21. kromozomun çift değil üçlü olmasından kaynaklandığını ve insanda normal olan 46 değil, 47 kromozomla kendini gösterdiğini biliyorum ancak mesela kedilerde de benzer bir genetik hata olma ihtimali var mı diye merak etmiştim, anladığım kadarıyla ciddi uzun nesiller süren inbreeding ve hayvanın doğal ortamında olmayıp normalde ölücekken de yaşatılması sonucu ortaya çıkıyor.koruma altındaki sayısı az tür kedilerde mesela.bizim sokak apaçisinde yoktur bu genetik bozukluk şu durumda.bu da konuyla ilgili bir yazı.
advocacy.britannica.com