beş parmağın beşi hiçbir yerde bir değil. yakın ve orta vadeli geçmişte, üniversitelerin tavşan gibi üremesi, yüksek öğrenimin kalitesizleşmesi ile üniversite mezunu olup plazada çalışan insanlarla toplumun geneli arasındaki fark, yapılan işe dair teknik bilgi dışında, oldukça azaldı. üniversite mezunu, hele ki eksik tecrübe birikimiyle, bir esnaf tarafından rahatlıkla algıda, bilgide geçilebiliyor. bu halde kendini, eğitimini, işini, çalışma biçimini matah bir şey sanmasıyla iticiliğini temellendiriyor. zaten plaza ile gayrettepedeki bir iş arasında çok fark olmadığı için ve fakat fark olduğu gibi bir algı olduğu için bu önyargılar oluşuyor. yerini, eğitimini, işini hazmetmiş insan, özetle insan olabildiği için onu çok fazla kişi, haset içerisinde değilse, plaza çalışanı olarak tanımlamıyor, insan yetiyor.
0