ileride kendime teknosa yada bestbuy tarzi elektronik magaza acmak istiyorum ve kendi isimin patronu olmak istiyorum.Magazamda elimde tesbih turlamak istiyorum

osmanlının yeniden kurulması, bu sefer 3 değil 6 kıtada(evet antartika dahil) hüküm sürmesini bekliyorum.

anlaşılmak en büyük derdim aslında. çok eksikliklerimin olduğu bir dönemdeyim şu aralar fakat bana "merak etme her şey çok güzel olacak" dediğinde gerçekten içimi rahatlatabilen biri olsa mutlu olurum her şeye rağmen.
hayattan biraz yardım etmeye başlamasını bekliyorum ben hani köstek olmasa da yeter aslında :)

evliiii mutlu çocukluuuu :P


değil tabi, mesleki tatminiyet çok önemli(tatminiyet kelimesini ilk defa yazdığımı anladım, eğreti gibi durdu, yanlış kullanmışsam bildirin lütfen)

huzurlu ama aynı zamanda da insanı zorlayan ve geliştiren bir aile. (illa nikaha gerek yok işte, anlayın gerisini)

cinsel tatminiyet (fırsat buldukça kullanacağım bu kelimeyi inat ettim)

uzun vadede soyun devamlılığını sağlayabilmek (evet ilkel dürtülerim böyle çok üzgünüm :((()

eh sağlık da önemlidir tabi mutlu olabilmek için. tüm bu üsttekileri tek kollu, solunum makinesine bağlı halde yapmak biraz kasar, hatta penis amputasyonu falan olursa adamın hayatı biter yeminlen)

son olarak cips fıstık. evet evet cips fıstık hani dışında turuncu cips olan, içinde fıstık olanlar var ya. bi de o. şimdilik aklıma gelenler bunlar.

az biraz iç huzuru, az biraz dış huzuru, az biraz gönlün istediklerinin olması ki azla kanaat etmeyi bilirim (belki de sürekli azla kanaat etmek zorunda kalmamın sebebi de budur, evrene doğru mesajlar yollamak lazım oysa), az biraz kendi kendime yetebilme ve az biraz da kendimi gerçekleyebilme.

eveettt, görüldüğü üzere 5 derdimden 4'ü kendimle.

@lunedor kendi kendine diyorsun en azından. eğer buna gerçekten inanmak istiyorsan, ben de diyorum: "merak etme her şey çok güzel olacak". ama zaten kendinden başka kim derse desin, senin diyeceğin kadar seni sana inandıramaz herhalde...

bana gelince, hayattan beklentim yok. hayat bana herhangi bir şey verebilecek-sunabilecek bir şey değil bence. benden bağımsız ve bana karşı da kayıtsız bir şey. olsa olsa, olmakta olan bir şeyin 'küme'sidir.
beni mutlu etmeye yeten bir şeyle şu ana kadar karşılaşmadım. mutlu olmak diye bir şeyin olduğuna inanmıyorum.

ben kendimden dünyayı ele geçirmesini istiyorum. dünyanın da buna izin vermesini istiyorum, dünyanın bundan çok hoşlanmasını istiyorum. bunu derken şaka da yapmıyorum. çok ciddiyim.

@fauxhumanitas işte beni benden daha fazla ikna edebilen biri olmalı aslında, kendimin demesi yetmiyor çünkü ve bu zor biliyorum bu yüzden tek isteğim ve yeter koşulum bu ya :)

not: ergensporlu değilim :) anlaşılmak filan demişim öyle gibi durdu sanki :S

@lunedor yok ondan değil de... yani ama insanlar yalan söylerler, sen kendin en azından kendine nerede yalan söylediğini bilebilirsin. hiçbir söz altında başka nedenlerden de parçalar-kırıntılar barındırmadan çıkmaz ki. ama sen kendi kırıntılarını kendi içinde toplayıp, kendine dair bir fikir sahibi olma şansına falan sahipsin. onun için kendi kendini daha iyi ikna edebilirsin gibi geliyor. mesela ben kendi kendimi bir şeye ikna etsem keşke. çünkü etrafımdaki insanlar bana o kadar çok inandılar ki benim kendime inanmaya ne vaktim ne de şımarıklığımdan yer kaldı. benim kendimi kendime inandırmam çok daha lezzetli olurdu. yoksa insanları inan(kan)dırmak da, insanları peşinden sürüklemek de çok kolay. sanki önemli olan insanın kendi kendini ikna edebilmesi gibi geliyor şu anda bana. fikrim değişirse şu anda dediklerim hükümsüzdür.

anlaşılmayı herkes istiyor, hiç kimse bunu itiraf etmiyor. hatta daha doğrusu bence herkes onaylanmak/beğenilmek istiyor. hem de o kadar çok istiyorlar ki insanlar bunun için neler yapıyorlar. delirmişler. ama anlaşılmayı istemek ne güzel. orman da ne güzel. her neyse. bak charlie kaufman seviyorsan, BAFTA konuşmasını dinle. yani ingilizce biliyorsan. çok güzel bir konuşma. uyurken dinlersin hem. guru.bafta.org (indirebiliyorsun da)

@fauxhumanitas
charlie kaufman'a taparım ve o konuşmayı dinledim daha önce bir kaç kez yine de teşekkürler hatırlattığın için :)

ve evet kendini kandırmak daha güvenli ama ben bunu uzun süredir yapamıyorum ve inanacağım kişi bunu söylerken dürüst olmalı zaten zorluğu da burada, güven sorunum had safhada olduğundan dolayı eğer birine kendimden bile fazla güvenebilirsem mutlu olabilirim gerçek anlamda, çünkü ancak o zaman gelecek kaygılarım yok olur.

@lunedor o zaman şöyle demek istedim: keşke tanrılar olsaydı ve bizim gözlerimizin içine bakabilme cesaretini gösterebilecek tanrılar olsalardı (:

@fauxhumanitas keşke ama berbat hayatların da ayrı bir tadı var elbet, herkesin mutlu olduğu bir ütopyada çok fazla şeyi kaybedebilirdik :)

huzur.

valla 2.5 senedir pesinde oldugum bi kari var, ona bi caksam hayat bana bayram amk. bakalim gorusemeden gecen 5 aydan sonra ilk defa bu aksam bulusacaz, sans dileyin panpalar :D

kahvaltı sonrası çay-sigara.

hızlı internet ve laptop ile yıllarca idare edebilirim aslında nerede olursam olayım.
onun dışında ilerisi için düşündüğüm mutluluk senaryoları: elektronik ürün ticareti, google-yandex gibi piyasanın "baba" şirketlerinden birinde çalışarak ömür boyu kendimi geliştirme imkanı, bi karavanımsı bişey alıp sokakta taze portakal suyu, hamburger vs. satmak.

ayrıca kesinlikle sabahın köründe uyanmak zorunda kalmak istemiyorum. şu anda mesela 18 yaşında olmama rağmen sabah 7:30'da dinç bi şekilde uyanıyorum, güzel. mesai saatim 9-10 gibi başlarsa şukela. hatta zaten kaliteli bi dijital ajansta calısırsam mesai saatinden ziyade performansım onemlı olacagından ofise istediğim zaman gider, istediğim zaman ordan döner, ister orda sabahlar ister evde uzaktan çalışarak sabahlarım. bu şartları kabul eden şirket bulunmazsa birkaç yıl buna boyun eğer, sonra kendi şirketimi kurarım. ama bulunur.