o zaman son bir tavsiye daha vereyim. bunu hocalarımız sürekli söylerlerdi bize, ki şu anda da doktora yapıyorum ben, burada da aynı şeyden yakınıyor hocalar: mülakatta sana gelen sorunun cevabını bilmiyorsan, direk "bilmiyorum" de. neyi bildiğin kadar neyi bilmediğinin farkında olman da çok önemli. "yaniii şimdii şöyle diyebilirim" diye lafı dolandırma sakın, bilmediğin anında anlaşılır, lafı uzatman da hoş karşılanmaz. geçtiğimiz dönem dersteyken sınıftan bir arkadaş hocanın sorduğu soruların cevabını bilmemesine rağmen sürekli kasıp durduğu için hoca en sonunda dellenmişti, "bilmiyorsanız bilmiyorum diyin. neyi bilmediğinizi kabul edemezseniz asla öğrenemezsiniz" diye. her ne kadar insanda cahil cühela görünürüm korkusu yaratsa da aslında olumlu bir izlenim bırakan bir şey, bu "bilmiyorum" itirafı. bilmemene rağmen kafa yürütmek istersen de açık açık söylersin, "bilmiyorum ama şu an düşününce şunları söyleyebilirim" diye. "madem bilmiyorsun, burada işin ne" diye çıkışan bir kendini bilmez olursa da, öğrenmek için geldiğini, bunu sistematik bir şekilde yapabilmek ve onu bir sonuca (teze) dönüştürebilmek için orada olduğunu söylersin.
bütün bu tavsiyeler tarafımdan denendi, başarıya ulaştı, ferah tut içini:)
0