[]
ciddi psikolojik sorunlarım var
evet galiba ciddi anlamda psikolojik sorunlarım var. daha önce de benzer duyurular yapılmış ama, oradaki cevaplardan çok tatmin olamadım. son 5-6 senedir çok mutsuzum. ama dönem dönem, kısa süreli de olsa mutlu olduğum,gayet rahat,gamsız takıldığım vakitler de olmuyor değil. ciddi ve güzel bir ilişkim var, iyi bir üniversitede güzel bir bölümde okuyorum. dışarıdan bakıldığında normal görünüyorum. ama işin aslı öyle değil, kafama taktığım ciddi problerim var. örneğin hastalık hastasıyım galiba, büyük bir hastalığa yakalanmaktan çok korkuyorum. bikaç tane de önemli olmayan sağlık sorunum var, ama henüz bunlar için doktora gitmedim. ama beni gerçekten etkiliyor. bir de uzun yıllardır intihara ciddi bir eğilimim mevcut, beni bu fikirden vazgeçirecek çok şey var ama, intihar etmek her gün aklımdan geçiyor. yani her zaman cebimde intihar ihtimalini taşıyorum, yani harbiden beni sarsacak en ufak bir şey olduğunda sanırım intihar edicem. insanlara güven sorunum var, kimseye güvenemiyorum, herkesin olumsuz yanlarını görüyorum, bu yüzden son yıllarda çok arkadaşımı kaybettim. hayatımın istediği gibi gitmediğini düşünüyorum, ailemi çok suçluyorum, sürekli bir kavga halindeyiz. içinde bulunduğum durumu onlara tam anlatamadım, onlar da "gençlik işte" şeklinde yaklaşıyolar davranışlarıma. kız arkadaşım da sorunlarımın olduğunun farkında ama ona da pek bir şey belli etmemeye çalışıyorum, yani durumumun ciddiyetinden pek haberi yok. bu durum (psikolojimin bozukluğu yani) son 1-2 senede çok ciddi şekilde arttı, ve hayatıma ciddi şekilde etki etmeye başladı. psikolojimden kaynaklandığını düşündüğüm fiziksel rahatsızlıklar da yaşıyorum. aşırı uyuşuk bir haldeyim,hiç bir şey yapasım yok, çok tembelleştim. uyku sorunum var. ankara 'da yaşıyorum ve burdan nefret ediyorum.
biliyorum konuyu çok dağıttım ama sanırım yardımcı olabilecek kişiler ne anlatmak istediğimi anlamışlardır. bu yaşadığım ağır depresyon mu oluyor? profesyonel destek almam gerektiğinin farkındayım, peki bunu nasıl yapıcam? tedavisi uzun sürer mi, şu anlattıklarıma göre ilaç kullanma ihtimalimin olduğunu söyleyebilir misiniz? tedavi süreci günlük yaşantımı nasıl etkiler, ilaç kullanırsam ciddi yan etkileri olur mu? tekrardan normal ve mutlu bir insan olabilir miyim?
okuma zahmetine katlandığınız için ve vereceğiniz cevaplar için şimdiden teşekkürler.
biliyorum konuyu çok dağıttım ama sanırım yardımcı olabilecek kişiler ne anlatmak istediğimi anlamışlardır. bu yaşadığım ağır depresyon mu oluyor? profesyonel destek almam gerektiğinin farkındayım, peki bunu nasıl yapıcam? tedavisi uzun sürer mi, şu anlattıklarıma göre ilaç kullanma ihtimalimin olduğunu söyleyebilir misiniz? tedavi süreci günlük yaşantımı nasıl etkiler, ilaç kullanırsam ciddi yan etkileri olur mu? tekrardan normal ve mutlu bir insan olabilir miyim?
okuma zahmetine katlandığınız için ve vereceğiniz cevaplar için şimdiden teşekkürler.
spor yapiyor musun, yapmiyorsan spor yap, yapiyorsan baska sporlar dene
Geziyor musun, seyehat ediyor musun, Turkiye'yi gez, Dunya'yi gez
Ailenle vakit gecirmeyi dene, belki hediye bile alabilirsin
Kiz arkadasinla yeni yerler kesfet, cok degisik konulardan sohbet edin
Degisik yemekler yapmayi dene, hayatini degisik lezzetlerle renklendir
Dogaya git, gezi yap, selalerin, kuslarin sesini dinle
Sonra da insanlari dinle, empati kur
Haberleri izle, dunyadaki insanlar ne durumda
Vicdaninin sesini dinle, sukretmeyi dene
Olumlu taraflari dusun, bardagin dolu tarafindan bak
Cikolata ye, kucuk seylerden mutlu ol
Hayati kesfet, tadini cikar
...
Geziyor musun, seyehat ediyor musun, Turkiye'yi gez, Dunya'yi gez
Ailenle vakit gecirmeyi dene, belki hediye bile alabilirsin
Kiz arkadasinla yeni yerler kesfet, cok degisik konulardan sohbet edin
Degisik yemekler yapmayi dene, hayatini degisik lezzetlerle renklendir
Dogaya git, gezi yap, selalerin, kuslarin sesini dinle
Sonra da insanlari dinle, empati kur
Haberleri izle, dunyadaki insanlar ne durumda
Vicdaninin sesini dinle, sukretmeyi dene
Olumlu taraflari dusun, bardagin dolu tarafindan bak
Cikolata ye, kucuk seylerden mutlu ol
Hayati kesfet, tadini cikar
...
- ermanen
(09.10.08 05:50:34)
sanırım depresyonun dibine vurmuşsun arkadaş.
intiharı düşünmekten vazgeç artık. götün yeseydi bu kadar zamandır düşünüyorsun madem yapardın çoktan. hala bir çıkışın olduğunun farkındasındır da intihar etmiyorsundur. sert oldu biraz ama intihar çok anlamsız yani.
hastalıkların için ise hemen bir doktora görün. önemli olmayan sağlık sorunum var diyorsun ve doktora gitmiyorsun. git belki ilerde başını daha çok ağrıtacak şeyler olabilir. erken teşhis hayat kurtarır derler.
ailenle otur adam akıllı konuş. durumu onlara anlat. anladıklarından emin olana kadar anlatmaya çalış. eminim anlayışla karşılayacaklardır.
"aşırı uyuşuk bir haldeyim,hiç bir şey yapasım yok, çok tembelleştim." demişsin ki bunlar depresyon belirtisidir.
bence psikolog yerine psikiyatriste git. daha sağlıklı sonuçlar alırsın. bunu söylememin sebebi psikiyatristler olaya daha bilimsel açıdan yaklaşırlar. tedavi süreleri senden gelecek olan tepkilere iyileşme durumuna göre değişir. (3 ayla- 2yıl)büyük ihtimalle ilaçlı bir tedavi sürecine gireceksin. günlük hayatında değişiklikler olmayacak. hayata bakışın, insani ilişkilerin iyileşecek. değişiklikleri sen kendin göreceksin ve şaşıracaksın da buna. tekrar normale dönmek mümkün evet. sen yeter ki bunu iste.
intiharı düşünmekten vazgeç artık. götün yeseydi bu kadar zamandır düşünüyorsun madem yapardın çoktan. hala bir çıkışın olduğunun farkındasındır da intihar etmiyorsundur. sert oldu biraz ama intihar çok anlamsız yani.
hastalıkların için ise hemen bir doktora görün. önemli olmayan sağlık sorunum var diyorsun ve doktora gitmiyorsun. git belki ilerde başını daha çok ağrıtacak şeyler olabilir. erken teşhis hayat kurtarır derler.
ailenle otur adam akıllı konuş. durumu onlara anlat. anladıklarından emin olana kadar anlatmaya çalış. eminim anlayışla karşılayacaklardır.
"aşırı uyuşuk bir haldeyim,hiç bir şey yapasım yok, çok tembelleştim." demişsin ki bunlar depresyon belirtisidir.
bence psikolog yerine psikiyatriste git. daha sağlıklı sonuçlar alırsın. bunu söylememin sebebi psikiyatristler olaya daha bilimsel açıdan yaklaşırlar. tedavi süreleri senden gelecek olan tepkilere iyileşme durumuna göre değişir. (3 ayla- 2yıl)büyük ihtimalle ilaçlı bir tedavi sürecine gireceksin. günlük hayatında değişiklikler olmayacak. hayata bakışın, insani ilişkilerin iyileşecek. değişiklikleri sen kendin göreceksin ve şaşıracaksın da buna. tekrar normale dönmek mümkün evet. sen yeter ki bunu iste.
- black samourai (09.10.08 05:50:35)
önce bilesin ki etrafında bu tür sorunları olan ama senin insanlara çaktırmadığın gibi, sana bu rahatsızlıklarını çaktırmayan çok fazla insan var. bunu bilmek belki de seni rahatlatır. yani çok abuk, çok sıradışı, çok kötü bir durumun yok. ne kadar kötü olduğunu düşünürsen o kadar kötüsündür. ama yardıma ihtiyacın olduğunu düşünüyorsan mutlaka yardım al.
bir de hobiler edinmeyi deneyebilirsin. mesela sinemayla şimdiye kadar çok fazla içli dışlı olmadıysan tavsiye ederim. eğer limitsizse internetin önünde kocaman bir kaynak var. sinema deryasında o kadar çok sorunlu insan ve karakter var ki sana yardımcı oluyorlar.
bir de hobiler edinmeyi deneyebilirsin. mesela sinemayla şimdiye kadar çok fazla içli dışlı olmadıysan tavsiye ederim. eğer limitsizse internetin önünde kocaman bir kaynak var. sinema deryasında o kadar çok sorunlu insan ve karakter var ki sana yardımcı oluyorlar.
- blackbasat (09.10.08 06:15:14)
hayat ne kadar kötü olsa da yaşamaya değer. çok kısa bir süre benim de aklımdan intihar düşüncesi geçmişti. ama şöyle düşündüm. öldükten sonra ilk seçenek olarak kaybolduğunu ve bir daha varolmadığını düşünelim, ikinci seçenek olarak da cennet/cehennemi düşünelim.
ilk seçenek:
tamamen kaybolmak yerine, sıkıcı/kötü hayatına biraz daha devam edebilirsin. sonuçta hayat demek deneyim demektir. bir hiç olmak yerine, acı da olsa biraz daha deneyim edinmek daha zevkli bence.
ikinci seçenek:
öbür tarafa gidince, "lan sonsuza kadar burda olcam şimdi, keşke biraz daha kalsaydım dünyada, nasıl olsa gelcez yine buraya aq" diyebilirsin.
ilk seçenek:
tamamen kaybolmak yerine, sıkıcı/kötü hayatına biraz daha devam edebilirsin. sonuçta hayat demek deneyim demektir. bir hiç olmak yerine, acı da olsa biraz daha deneyim edinmek daha zevkli bence.
ikinci seçenek:
öbür tarafa gidince, "lan sonsuza kadar burda olcam şimdi, keşke biraz daha kalsaydım dünyada, nasıl olsa gelcez yine buraya aq" diyebilirsin.
- edge_nabby
(09.10.08 06:17:29)
bende de var bu anlattiklarinin cogu yaklasik 4 yildir. zamaninda intihari pek dusunmedim her ne kadar pek yasamak istemesem de. bunu yenmek icin baya calistim. hissettigim her kotu seyin ustune gittim. mesela cokda parlak olmayan okulumu biraktim(ankarada), kalktim baska bir ulkeye gittim. simdi hayvan gibi calisiyorum okul masrafimi karsilamak icin ama hala acayip tembelim ve hic bise yapmak istemiyorum. hayatimdaki hersey degisti ama gecmedi ne yazik ki bunca zaman. ama ne oldu guclendirdi bunlar beni. yani hayata karsi.
simdi zamanla duzeliyorum sanki gibi geliyor. bunun sebebi kiz arkadasim. iliskimiz basliyali cok uzun bir sure olmadi. ona sonsuz guven duyuyorum ve herbiseyimi anlatiyorum. o kadar cok destek oluyor ki. kendimi o kadar iyi hissettirebiliyor ki. iyi kotu ne hissetsem ona kosuyorum. o da her zaman sevkat gosteriyor bana. artik kafamda birsuru paradoks yok. hayata daha basit bakiyorum sanirim onun sayesinde. seninde kiz arkadasin varmis, anlat. simdiye kadar anlatmadigin hata bence. anladigim kadari ile gonul eglendirmek olarak bakmiyorsun olaya. iliskilerin en ozel yani bu bence. boyle seyleri paylasmaniz sizi birbirinize daha yakinlastiracaktir. bence en iyi psikologdan daha iyi bir yardim olur.
kesinlikle yalnizlasma. yalnizlastikca yapacak daha az sey bulursun ve bu seni daha cok tembellestirir. oturma evde. geceleri uzun saatler bilgisayarin basinda sabahlayipta sonra oglen 3-4 e kadar yatma. duzenli uyumaya duzenli beslenmeye calis.
dertlesmek istersen emailim oshamahue at g mail
simdi zamanla duzeliyorum sanki gibi geliyor. bunun sebebi kiz arkadasim. iliskimiz basliyali cok uzun bir sure olmadi. ona sonsuz guven duyuyorum ve herbiseyimi anlatiyorum. o kadar cok destek oluyor ki. kendimi o kadar iyi hissettirebiliyor ki. iyi kotu ne hissetsem ona kosuyorum. o da her zaman sevkat gosteriyor bana. artik kafamda birsuru paradoks yok. hayata daha basit bakiyorum sanirim onun sayesinde. seninde kiz arkadasin varmis, anlat. simdiye kadar anlatmadigin hata bence. anladigim kadari ile gonul eglendirmek olarak bakmiyorsun olaya. iliskilerin en ozel yani bu bence. boyle seyleri paylasmaniz sizi birbirinize daha yakinlastiracaktir. bence en iyi psikologdan daha iyi bir yardim olur.
kesinlikle yalnizlasma. yalnizlastikca yapacak daha az sey bulursun ve bu seni daha cok tembellestirir. oturma evde. geceleri uzun saatler bilgisayarin basinda sabahlayipta sonra oglen 3-4 e kadar yatma. duzenli uyumaya duzenli beslenmeye calis.
dertlesmek istersen emailim oshamahue at g mail
- oshamahue (09.10.08 06:40:24 ~ 06:42:34)
burjuva sıkıntısı.
yanlış anlamayın eleştirmiyorum. ben de aynısından muzdaribim. ilaçlar tekrardan mutlu süper bir insan olmaya yetmiyor. hep biraz eksik yaşamak zorundasın. o eksikliği kapatacak bir terapi türü bulmalısın kendine. ben yazmaya başladım. durduramıyorum.
vardır içinde bir şeyler. amacı olmayan ama vaktini dolduracak. o şey her ne ise, spor/fotoğraf çekmek/resim/heykel/alışveriş/ kendine bakmak vs. vs. vs. o sıkıntını kapatacak kısa kısa anlarla. ölmeden yaşamayı öğreneceksin. amacın olmadan yaşamayı da.
herksin bir şeyler yapması gerekmiyor hayatta. belli bir düzeydeysen neden bir şeyler yapmıyorum sıkıntısı (aman dünya, 3. dünya, hastalık savaş)taşıyor bile olabilirsin gizliden gizliye. bir şey yapman gerekmiyor. varolmak yeterince uzun ve sıkıcı bir mesele. toplum içine entegre olmaya çalışıp onların düzeninde sürüklenip gitmek de öyle. kendi düzenini yarat, kendi saatlerini. istediklerinle doldur içini. gerisine koy gitsin.
yanlış anlamayın eleştirmiyorum. ben de aynısından muzdaribim. ilaçlar tekrardan mutlu süper bir insan olmaya yetmiyor. hep biraz eksik yaşamak zorundasın. o eksikliği kapatacak bir terapi türü bulmalısın kendine. ben yazmaya başladım. durduramıyorum.
vardır içinde bir şeyler. amacı olmayan ama vaktini dolduracak. o şey her ne ise, spor/fotoğraf çekmek/resim/heykel/alışveriş/ kendine bakmak vs. vs. vs. o sıkıntını kapatacak kısa kısa anlarla. ölmeden yaşamayı öğreneceksin. amacın olmadan yaşamayı da.
herksin bir şeyler yapması gerekmiyor hayatta. belli bir düzeydeysen neden bir şeyler yapmıyorum sıkıntısı (aman dünya, 3. dünya, hastalık savaş)taşıyor bile olabilirsin gizliden gizliye. bir şey yapman gerekmiyor. varolmak yeterince uzun ve sıkıcı bir mesele. toplum içine entegre olmaya çalışıp onların düzeninde sürüklenip gitmek de öyle. kendi düzenini yarat, kendi saatlerini. istediklerinle doldur içini. gerisine koy gitsin.
- sipsi (09.10.08 06:49:23)
bu ne ya kitap mi okuyacaz deme, kafandaki sorunlarin aciklanmasinda yardimci olacaktir:
iyi hissetmek - david burns
iyi hissetmek - david burns
- terp (09.10.08 12:08:56)
yaş kaç önemli bi husus bu keza intihar edince düzelen birşey olmuyo.
- exdp (09.10.08 12:23:03)
bir kere bence kesinlikle intihar etmeyi kafandan sil. herkes bunları düşünür, ben de düşündüm zaman zaman fakat emin ol intihar etmek bir insanın yapacağı en büyük zayıflık.
kendine mutlaka ama mutlaka bir hobi edin. bisiklet sürmek mi olur, maket yapmak mı, koleksiyon yapmak mı, yeter ki okuldan çıktığın zaman yapmak için can atacağın bir şey olsun. ilgi alanlarına göre belirleyebilirsin bunu. mesela ben cd koleksiyonuma baktıkça mutlu oluyorum, haz veriyor bana. özel ilgim var buna karşı. ha keza plaklarıma karşı.
kız arkadaşın varmış, çok güzel. tek başına yapamayacağın çok şeyi kız arkadaşınla beraber yapabilirsin. mesela bilkent'te bilardo oynamaya gidin, real'in yanında çok güzel bir park vardır yeşillikler içinde, orda oturun dertleşin. büyük bir hastalığa yakalanmaktan da korkma, maalesef böyle bir konuda hepimiz biraz da kaderci olmak durumundayız. hayatta kontrol edemeyeceğimiz şeylerden biri de bu. aslan gibi insanlar adi hastalıkların pençesine düşebiliyor.
bir de kendine okuldan ya da kendi çevrenden bir arkadaş grubu yaratmaya çalış. onun da faydası olacaktır. insanlardan kaçarak ya da onları tenkit ederek bir yere varman zor. en azından şu aşamada.
her şeyin ilacı biraz gamsız olmak aslında. herkes başaramaz ama. sen en azından aşırıya kaçmadan denemelisin.
kendine mutlaka ama mutlaka bir hobi edin. bisiklet sürmek mi olur, maket yapmak mı, koleksiyon yapmak mı, yeter ki okuldan çıktığın zaman yapmak için can atacağın bir şey olsun. ilgi alanlarına göre belirleyebilirsin bunu. mesela ben cd koleksiyonuma baktıkça mutlu oluyorum, haz veriyor bana. özel ilgim var buna karşı. ha keza plaklarıma karşı.
kız arkadaşın varmış, çok güzel. tek başına yapamayacağın çok şeyi kız arkadaşınla beraber yapabilirsin. mesela bilkent'te bilardo oynamaya gidin, real'in yanında çok güzel bir park vardır yeşillikler içinde, orda oturun dertleşin. büyük bir hastalığa yakalanmaktan da korkma, maalesef böyle bir konuda hepimiz biraz da kaderci olmak durumundayız. hayatta kontrol edemeyeceğimiz şeylerden biri de bu. aslan gibi insanlar adi hastalıkların pençesine düşebiliyor.
bir de kendine okuldan ya da kendi çevrenden bir arkadaş grubu yaratmaya çalış. onun da faydası olacaktır. insanlardan kaçarak ya da onları tenkit ederek bir yere varman zor. en azından şu aşamada.
her şeyin ilacı biraz gamsız olmak aslında. herkes başaramaz ama. sen en azından aşırıya kaçmadan denemelisin.
- godless killing machine (09.10.08 13:14:16)
psikiyatrik yardım almanızı tavsiye ederim. ne kadar süreceğini bilemeyiz elbette ama kendi başınıza çözemeyeceğiniz bazı problemlerle karşı karşıya olduğuna göre fazla vakit kaybetmeden yardım alın bence. ben de bir 4-5 sene hafif bir depresyon halinde yaşadım, dönem dönem azalsa da sonunda gerçekten ağırlaştı ve kendini fiziksel problemlerle de göstermeye başladığında yardım almaya karar verdim. diyebilirim ki daha ilk günden kendimi daha iyi hissetmeye başladım. problemi çözmek için harekete geçmek bile çok rahatlatabiliyor insanı. 3 ay kadar ilaç kullandıktan sonra yan etkilerinden sıkıltığım ve kendimi de iyi hissettiğim için bıraktım ama en az 6 ay devam edilmesi öneriliyor.
ilaç kesinlikle kolaylaştıracaktır. yan etkiler oluyor ama yine de kullanın bence. bunun dışında ermanen in dediklerine katılıyorum. özellikle düzenli sporun faydasını görürsün.
güven konusunda da ancak şunu söyleyebilirim, insanlardan beklentilerini yüksek tutmamaya çalış. onların yaptığı hatalar veya zayıflıkları tamamen onların problemi, senin onların zayıflıkları için kendini hırpalamanın bir faydası yok. bu yüzden bunları fazla düşünme.
ha bir de, hayatında hoşuna gitmeyen şeyler varsa değiştirmek için harekete geç. motivasyonun seni neyin mutlu ettiğini bulup buna ulaşmak için gerekli adımları atmak olsun. zaten geleceğe yönelik planların olursa intiharı da düşünmeyeceğine eminim. "nasıl mutlu olacağımı bilsem yaparım heralde" diyebilirsin ama değil. gerçekten insan kendini keşfetmek için biraz zaman ayırdığında neyin daha fazla tatmin ettiğini öğreniyor. ali için mutluluk getiren bir şey ahmet e bir şey ifade etmeyebilir. o yüzden kabul görmüş olumluları (iyi okul, iyi bir ilişki, maddi imkanlar,vs...) bir kenara koy, senin ne yapmak istediğini düşün.
umarım yardımı olur.
ama profesyonel yardım da al mutlaka.
ilaç kesinlikle kolaylaştıracaktır. yan etkiler oluyor ama yine de kullanın bence. bunun dışında ermanen in dediklerine katılıyorum. özellikle düzenli sporun faydasını görürsün.
güven konusunda da ancak şunu söyleyebilirim, insanlardan beklentilerini yüksek tutmamaya çalış. onların yaptığı hatalar veya zayıflıkları tamamen onların problemi, senin onların zayıflıkları için kendini hırpalamanın bir faydası yok. bu yüzden bunları fazla düşünme.
ha bir de, hayatında hoşuna gitmeyen şeyler varsa değiştirmek için harekete geç. motivasyonun seni neyin mutlu ettiğini bulup buna ulaşmak için gerekli adımları atmak olsun. zaten geleceğe yönelik planların olursa intiharı da düşünmeyeceğine eminim. "nasıl mutlu olacağımı bilsem yaparım heralde" diyebilirsin ama değil. gerçekten insan kendini keşfetmek için biraz zaman ayırdığında neyin daha fazla tatmin ettiğini öğreniyor. ali için mutluluk getiren bir şey ahmet e bir şey ifade etmeyebilir. o yüzden kabul görmüş olumluları (iyi okul, iyi bir ilişki, maddi imkanlar,vs...) bir kenara koy, senin ne yapmak istediğini düşün.
umarım yardımı olur.
ama profesyonel yardım da al mutlaka.
- chavezding (09.10.08 13:15:41)
16 yaşından beri ben de böyleydim,ailemi çok suçladım bir yere varamadım.üniversiteyi de istanbulda kazanınca kaldım onların yanında ama olmadı bir türlü,canım sıkıldıkça falan hastaneye gitmeye başladım,gözüm seğirse gidiyordum yani o derece.çok sıkılıyordum.kredi kartları falan da hikayeydi para da bir yere kadar.
sonra dedim ben sizden ayrı yaşamak istiyorum.evi ayırdım apayrı bir semte tasındım tekbasıma.geceleri de bir sertıfıka programına kaydoldum.kendi halimde bı hayat kurdum kendıme.hıcbır luksum kalmadı hepsınden ayrıldım.belki çok daha zor bır hayatım oldu ama kafam cok rahat gunluk hayat telaslarından baska da bir şeyim kalmadı,hastanelere de uğramıyorum.
sonra dedim ben sizden ayrı yaşamak istiyorum.evi ayırdım apayrı bir semte tasındım tekbasıma.geceleri de bir sertıfıka programına kaydoldum.kendi halimde bı hayat kurdum kendıme.hıcbır luksum kalmadı hepsınden ayrıldım.belki çok daha zor bır hayatım oldu ama kafam cok rahat gunluk hayat telaslarından baska da bir şeyim kalmadı,hastanelere de uğramıyorum.
- guiltyconsciencegrows (09.10.08 17:46:13)
sürekli içine attığın ve başkalarıyla paylaşamadığın sorunların olduğunu düşündürdü yazdıkların. yaş tabii ki önemli husus ama yaşın fazla ilerlemese bile kısa dönemde yaşadıkların belli bir birikinti yapmış olabilir. psikologa görününce ilk bir kaç seanstan sonra kesinlikle faydasını göreceğini düşünüyorum. belki de itiraf etmen gereken şeyler var ve karşında seni anlayacak ve bunu derinlemesine konuşacak kişileri bulamıyorsun. biraz günah çıkarma seansına dönebilir ama düzelirsin nihyetinde..
ayrıca hayat intihar etmeyi düşünmek için çok kısa.. bu yüzden dolu dolu yaşamaya bak.. boşver her şey olacağına varır..
ayrıca hayat intihar etmeyi düşünmek için çok kısa.. bu yüzden dolu dolu yaşamaya bak.. boşver her şey olacağına varır..
- istanblue (09.10.08 19:48:34)
belkide sorun hayatina hic sorun olmamasidir. yani okula git gel, derslerin iyidir, iliskilerin iyidir. boslukta hissedersin kendini. mesela benimde son zamanlarda bayaa bi sorunlarim vardi maddi ve manevi. bu sorunlari astim ve mutsuz oldum. ortada sorun yok, sorun yoksa amacinda yok. kendimi acayip sekilde boslukta hissettim. neyse allahtan dun bi sorun buldumda onunla urasiyorum. yani hayatin ne cok super olsun ne de cok rezil. bu arada bende bayaa dusunmustum intihari o durumdayken.
- sanio (09.10.08 21:02:59)
birader emin ol senin istanbul versiyonunum ve yazında yazdığın çoğu hadise bende de var kalabalıklar içinde bunalıyorum, insanlara güvenemiyorum görünrde derdim tasam yok ama mutlu olamıyorum çözümü biyerlere kaçmakta farklı şeylerde bulmaya çalışıyorum az da olsa işe yarıyo evet bende derim bunların farkında olman bile güzel bi aşamada olduğu gösterir ancak bu noktadan sonrasını bir uzamanla beraber çözmelisin bu noktada sana bir psikiyatrist ya da psikolog değil şiddetle bir psikolojik danışman öneririm şanslısın ki ankara da bu alanda iyi mekanalr bulabilirsin hatta üniversitenin medikosundan ücretsiz bu hizmeti sağlarlar
- dr.ramiz (10.10.08 00:09:49)
"aşırı uyuşuk bir haldeyim, hiç bir şey yapasım yok, çok tembelleştim. uyku sorunum var." Çok bariz ve çok klasik ağır depresyon semptomlarıdır bunlar. Ve "bence" psikolog yerine psikiyatriste gitmen çok daha doğru olur, çünkü semptomatiksin. Ayrıca psikiyatristler sanıldığı gibi "aha hastalık bu, aha da reçete bu" şeklinde çalışmazlar.
Tedavi alman kesinlikle gerek. Çünkü tedaviden sonra dediğin gibi tekrardan mutlu ve normal olursun. Psikiyatriste başvuracaksan büyük ihtimal anti-depresan kullanırsın. İlaçların yan etkisi muhakkak olacak ama bunlar sandığın gibi çok kötü veya korkutucu değildir. Daha doğrusu herhangi bir ilacın ne yan etkisi varsa, o tip yan etkileri vardır bunların. Mesela karbamazepin kullanacaksan bunun bazı kişilerde alerji, baş dönmesi, ataksi vs. gibi yan etkileri olabiliyor, tabii ki istatistiklerde ilaç toksisitesine bağlı sorun yaşyan kişiler vardır ama benim esas demek istediğim bu bütün ilaçlar için geçerlidir. Yani depresyon tedavisinde demek ilaç yüzünden sizde kuyruk çıkacak demek değil :) Günlük yaşamınızı da çok etkilemez.
Tedavi alman kesinlikle gerek. Çünkü tedaviden sonra dediğin gibi tekrardan mutlu ve normal olursun. Psikiyatriste başvuracaksan büyük ihtimal anti-depresan kullanırsın. İlaçların yan etkisi muhakkak olacak ama bunlar sandığın gibi çok kötü veya korkutucu değildir. Daha doğrusu herhangi bir ilacın ne yan etkisi varsa, o tip yan etkileri vardır bunların. Mesela karbamazepin kullanacaksan bunun bazı kişilerde alerji, baş dönmesi, ataksi vs. gibi yan etkileri olabiliyor, tabii ki istatistiklerde ilaç toksisitesine bağlı sorun yaşyan kişiler vardır ama benim esas demek istediğim bu bütün ilaçlar için geçerlidir. Yani depresyon tedavisinde demek ilaç yüzünden sizde kuyruk çıkacak demek değil :) Günlük yaşamınızı da çok etkilemez.
- there is nothing left for me (10.10.08 00:45:45)
1
