böyle bir şey yok ama olabilir de

ne anlamda soruyorsun? mutlu olunan bir yalnızlık olmalı herhalde.

arada canın sıkıldığında arayıp hatırını soracağın, saçma da olsa biraz laflayıp gülebileceğin birkaç dostun olmalı.

uzun süredir yok bende böyle birileri. kendimi pek sağlıklı hissetmiyorum.

resim yaparak.

yalnızlık bir tercih olamaz. yalnız insanın mutlu bir hayat sürdürmesini sağlayan şeyler ise ancak yalnızlığını unutturan şeyler olur. beni bıraksan çok beğendiğim bir kitabı 10 sene okurum mesela.

edite cevap nasıl yani?

hangi tür yalnızlık bu? aileden ayrı yaşamak mı? sevgilisi olmamak mı? dağ başında arkadaşsız yaşamak mı?

ayrıca nelerle mutlu olur derken?

baskalariyla yapmaktan zevk almayip kendi basina keyfini cikarabilecegin seyler yaparak. ne olacagi kisiden kisiye degisse de en sevdigin filmi tekrar tekrar izlemek, muzik dinlerken kitap okumak vs. gibi kalabaliktan ziyade tek basinayken daha cok zevk aldigin aktiviteler olabilir.

bana yalnızlığın resmini yapabilir misin

@mea; kız arkadaşımdan ayrıldım. bir çok arkadaşımla görüşmek istemediğimi söyledim. şimdi ise alışkanlıklarımı değiştiremiyorum. günde 8 saati boş olabilen birinin odasında ki yalnızlıkdan bahsediyorum. bu ara arkadaşa gidicem kendisi memlekete gidiyor. o türden birşey. yenilenmem için.

@uykusuz, mutsuzluk yalnızlık bunlar tarafımdan itina ile resmedilir.

hacı,
yaklaşık bir 10 senedir yalnız yaşarım (yaş 39 kardeşim). sağlıklısı yok bu işin. her şeyi ayarlasan, kendini yalnızlığa alıştıramıyorsun. sanıyorum insan doğuştan yalnız olamama meselesine açık geliyor. bazen robinson'u düşünüyorum. misal yazar eleman acıdığından diyorum cumayı yanına iliştirmiş. yani yalnızlık diye bir şey asla yok. ha ne var insanları eleme, seçme ve keyfiyet faktörü birlikteliklerde. dolayısıyla böyle bir güçlü yan meselesi var.
ama ağır bir şey yalnızlık. hasta oluyorsun, bir bardak su alamıyorsun, çorba kaynatacak birisi yok, düşüyorsun kalıyorsun olduğun yerde. bazen düşünüyorum da lan ölsem herhalde birkaç gün sonra ancak öldüğümün farkına varılır (bunu çok düşünürüm).

neyse korsan duyuru oldu benim cevap. böyle yani özet: yalnızlık asla sağlıklı değil!

@fempusay, çok canımı acittılar amk. ben ise yalnızlıktan korktuğum için bunu istedim. hayatımın içine ettiler, aslında ben ettim. öyle yada böyle bir şekilde huzur buysa eğer bu olmalı. sağol yaşamını anlattığın için.

benim metaforum otel. geçen aylarda bir genel cerraha sağlık raporu için gittim. adam benden de yaşlı. ne iş yapıyorsun deyince dedim şu iş. ya dedi sana bir soru sorayım: arkadaşlarım beni mahvetti. şimdi sorun bende mi onlarda mı? dedim müdür, otel düşün. sen diyelim 5 yıldızlı bir otelsin. sana kimler gelir? genelde seçkin, otelde kalmasını, oturmasını kalkmasını, yemesini içmesini yatmasını bilen elemanlar gelir. onlar oteli, otel çalışanlarını yormaz, çarşafları çalmaz, havluları tuvalete atmaz vs. bir de tersini düşün sen yol üstü yıldızsı bir otelsin. sana her açıdan düşük düzeyli insanlar gelir. dışına da sıçarlar afedersin içine de. o zaman sen karar ver şimdi hata kimde? dedi ki, evet hata bende, ben her türden insanı hayatıma bizatihi zaten kendim davet ediorum. sonuçta da yaşadıklarım sadece kendi yüzümden. o halde başkalarına kızacağıma kendimi değiştireyim. hah dedim bu!
ama bu elitist bir anlayışı yansıtmamalı. buradaki metafor salt maddi yönden değerlendirilmemeli. genel olarak düşünülmeli. ha ben yapabiliyor muyum? yok be birader. bak kaç yaşındayım halen daha pişman olduğum durumlar oluyor insan ilişkilerinde. zira, kimse kötü değil ki en başında. sonradan anlıyorsun ki, kapruz kelekmiş, ama kesmiş de bulunuyorsun bir kere: sonrası ne b.k yersen ye afedersin!
sonuç: çelişki oğlu çelişki, çünkü insansın! söz şu: (bkz: hominem te memento)

kendimi yalnız hissettiğim zaman hedeflerime daha iyi bir şekilde odaklanıyorum misal.

kendini hedeflerine doğru yonlendirebilirsin.

o zaman tatlı bir yanlızlık hissiyatına kapılıyor insan.