expressive
şuan hem açıköğretim fakültesi okuyorum, hem çalışıyorum, hem de güzel sanatlara hazırlanıyorum.tutucu bir ailem var. 26 yaşındayım.ve bayan kişiyim. ailemin bu baskı-tutumu ve başka şeylerinde etkisi ile yanlış bir evlilik geçirdim. ayrılırken bile bana destek olmadılar. ama ayrılabildim nihayetin
şuan hem açıköğretim fakültesi okuyorum, hem çalışıyorum, hem de güzel sanatlara hazırlanıyorum.tutucu bir ailem var. 26 yaşındayım.ve bayan kişiyim. ailemin bu baskı-tutumu ve başka şeylerinde etkisi ile yanlış bir evlilik geçirdim. ayrılırken bile bana destek olmadılar. ama ayrılabildim nihayetinde. iki buçuk yıldır ayrıyım.
yazacak o kadar çok şey var ki aslında zamanınızı da çalmak istemiyorum. ben bir buçuk yıl önce güç bela istanbula geldim. halamın yanında kalıyordum. başkasının yanında sığıntı gibi yaşamak zor oluyor. derken anne-baba geldi istanbula burada yaşamaya başladık. burada okuyan erkek kardeşimde var o yurtta kalıyor.
benim içimdeki üniversite isteği hiç bir zaman dinmedi fakat. kazanana kadar çalışacağım. yaşadıklarım bu isteğimi daha da pekiştirdi. velhasıl benim asıl sorum şu sizlere;
istanbulu kazanmam şu aşamada çok zor. dolayısıyla ben de çevre illere yöneleceğim, çanakkale,kocaeli gibi. diyelim ki kazandım ailem beni göndermeyeceklerini söylüyorlar.babamı söylemiyorum bile. annem diyor ki evden doğru gidip geleceksen oku. istanbul içinde. biz senin için geldik istanbula. benim için geldiklerini söylüyorlar ama bana hiç bir konuda destek çıkmıyorlar. asgari ücretle çalışıyorum. aöf dershane taksitlerini ödüyorum, güzel sanatlara hazırlanıyorum. ailemden tek kuruş almıyorum. istesem de zaten vermiyorlar. bazen yol param vs olmuyor 10 tl alabilmek bile kimi zaman imkansız. şuncacık para için bi sürü laf. eve de para veriyorum. istiyorlar çünki. hep bir para mevzusu.
kazansam da bana manevi anlamda destek olmadıkları gibi maddi anlamda da destek çıkmayacaklarını söylüyorlar. iki erkek kardeşim okuyor bir tek onlar bana destek oluyor manevi anlamda. kazanırsam yine çalışarak okumayı düşünüyorum. ama ailemden uzak olmak istiyorum. çünki evde ders çalışılmıyor. annem çalışıyor. evin temizliği yemeği vs bana kalıyor. bunca yoğunluğun arasında hangi birine yetişeyim. ve baskı tabi.onlardan izinsiz bir yere gidemiyorum. zaten gittiğimde yok. zamanımda yok. aynı sokakta oturduğumuz halama giderken bile babam yeğenimi takıyor peşime. bunun benle alakası yok. burası istanbul-zaman kötü-insanlar kötü gibi saçma sapan muhabbetler. memleketteyken de aynıydı.
şimdi ben ne yapacağım. nasıl ikna edeceğim ailemi. ben yaşadıklarımdan dersimi aldım. ama onlar hala almadılar. hala evlenmeden önceki aynı tutum- aynı baskı. evin erkek çocuklarına sağlanan şartlar bana sağlanmıyor. bu hiç adil değil. lütfen bana bir yol gösterin. :(
yazacak o kadar çok şey var ki aslında zamanınızı da çalmak istemiyorum. ben bir buçuk yıl önce güç bela istanbula geldim. halamın yanında kalıyordum. başkasının yanında sığıntı gibi yaşamak zor oluyor. derken anne-baba geldi istanbula burada yaşamaya başladık. burada okuyan erkek kardeşimde var o yurtta kalıyor.
benim içimdeki üniversite isteği hiç bir zaman dinmedi fakat. kazanana kadar çalışacağım. yaşadıklarım bu isteğimi daha da pekiştirdi. velhasıl benim asıl sorum şu sizlere;
istanbulu kazanmam şu aşamada çok zor. dolayısıyla ben de çevre illere yöneleceğim, çanakkale,kocaeli gibi. diyelim ki kazandım ailem beni göndermeyeceklerini söylüyorlar.babamı söylemiyorum bile. annem diyor ki evden doğru gidip geleceksen oku. istanbul içinde. biz senin için geldik istanbula. benim için geldiklerini söylüyorlar ama bana hiç bir konuda destek çıkmıyorlar. asgari ücretle çalışıyorum. aöf dershane taksitlerini ödüyorum, güzel sanatlara hazırlanıyorum. ailemden tek kuruş almıyorum. istesem de zaten vermiyorlar. bazen yol param vs olmuyor 10 tl alabilmek bile kimi zaman imkansız. şuncacık para için bi sürü laf. eve de para veriyorum. istiyorlar çünki. hep bir para mevzusu.
kazansam da bana manevi anlamda destek olmadıkları gibi maddi anlamda da destek çıkmayacaklarını söylüyorlar. iki erkek kardeşim okuyor bir tek onlar bana destek oluyor manevi anlamda. kazanırsam yine çalışarak okumayı düşünüyorum. ama ailemden uzak olmak istiyorum. çünki evde ders çalışılmıyor. annem çalışıyor. evin temizliği yemeği vs bana kalıyor. bunca yoğunluğun arasında hangi birine yetişeyim. ve baskı tabi.onlardan izinsiz bir yere gidemiyorum. zaten gittiğimde yok. zamanımda yok. aynı sokakta oturduğumuz halama giderken bile babam yeğenimi takıyor peşime. bunun benle alakası yok. burası istanbul-zaman kötü-insanlar kötü gibi saçma sapan muhabbetler. memleketteyken de aynıydı.
şimdi ben ne yapacağım. nasıl ikna edeceğim ailemi. ben yaşadıklarımdan dersimi aldım. ama onlar hala almadılar. hala evlenmeden önceki aynı tutum- aynı baskı. evin erkek çocuklarına sağlanan şartlar bana sağlanmıyor. bu hiç adil değil. lütfen bana bir yol gösterin. :(
0
yazınızı okudum. derdinizi anladım. çözüm olarak önerebileceğim şey üniversiteyi kazanmanız. okumak zor degil. kyk (devlet yurdu) da kalıp, maddi anlamda giderinizi en asgari düzeye çekebilirsiniz. asgari ücretle çalışıp, kyk da kalarak okuyan arkadaslarım var. okunabiliyor yani. ailenz konusunda ise; sanırım üniversiteye gittiğinizde çözülebilecek bir sorun. uzak kalmak iyi gelecektir.
0
özetle eldeki doneler:
* hayat deneyiminiz var. olumlu.
* aöf de olsa üniversite öğrencisisiniz. ki baska universite de okuyacaksiniz, isteklisiniz. olumlu.
* size destek en azindan kardesler var. olumlu.
* maddi sıkıntı var. olumsuz.
* anne baba baskici. olumsuz.
--
kisisel dusuncem su sekilde:
aile her zaman onemlidir. koruyucu dusunceyle fazla sıkan bir aile de olsa, eger arada hala sevgi varsa, biseyleri degistirme sansi bence var. ciddi anlamda onlarla oturup tum bu konulari konusmayi denediginizde sonuc cok mu olumsuz oluyor ona bakmak lazim. işbu noktada kardesler size yardimci olmali, ki olabilecek potansiyelde gibiler yaslari kac olursa olsun, hatta rest bile cekebilirler bir yere kadar.
sinavlara dogru sekilde hazirlanirsaniz, istanbul'u da kazanabilirsiniz. istanbul'u kazanamam anlayisi bastan kaybetmek gibi geliyor bana.
istanbul disini kazansan (ki ben olsam bunu da secebilirdim) ailem gondermez diyorsunuz ama sonucta 18 yas alti degilsiniz, kendi kararlarinizi kendiniz verirsiniz, okuma hakkinizi da kimse elinizden alamaz.
eger ailenize karsi koymaniz durumunda, size siddet uygulayacak kadar sapitmamissa aile, bence her turlu gidersiniz o sehre. tabi onaylarini alip yapmak daha guzel bunu. aile konulari cok ince, en iyi sen bilirsini ic dinamiklerinizi.
para konusunda ise, bir yerlerden burs alamiyor musun? ben basbakanlik bursu almistim mesela, aöf'de bu mumkun degil mi? degilse bile yeni okulu kazandiginda mumkun olur. (krediden bahsetmiyorum ama direk burs)
bunun disinda gidip "çydd" ile görüsebilir durumunu anlatabilir ve burs alabilirsin belki.
ayakta saglam durmanin ilk yolu paradan geciyor maalesef ki.
ozetle diyecegim,
fevri davranarak hareket etme, kendini cok uzup sagligini bozma bunlarla. her seyin bir caresi, cozumu olduguna inaniyorum.
* hayat deneyiminiz var. olumlu.
* aöf de olsa üniversite öğrencisisiniz. ki baska universite de okuyacaksiniz, isteklisiniz. olumlu.
* size destek en azindan kardesler var. olumlu.
* maddi sıkıntı var. olumsuz.
* anne baba baskici. olumsuz.
--
kisisel dusuncem su sekilde:
aile her zaman onemlidir. koruyucu dusunceyle fazla sıkan bir aile de olsa, eger arada hala sevgi varsa, biseyleri degistirme sansi bence var. ciddi anlamda onlarla oturup tum bu konulari konusmayi denediginizde sonuc cok mu olumsuz oluyor ona bakmak lazim. işbu noktada kardesler size yardimci olmali, ki olabilecek potansiyelde gibiler yaslari kac olursa olsun, hatta rest bile cekebilirler bir yere kadar.
sinavlara dogru sekilde hazirlanirsaniz, istanbul'u da kazanabilirsiniz. istanbul'u kazanamam anlayisi bastan kaybetmek gibi geliyor bana.
istanbul disini kazansan (ki ben olsam bunu da secebilirdim) ailem gondermez diyorsunuz ama sonucta 18 yas alti degilsiniz, kendi kararlarinizi kendiniz verirsiniz, okuma hakkinizi da kimse elinizden alamaz.
eger ailenize karsi koymaniz durumunda, size siddet uygulayacak kadar sapitmamissa aile, bence her turlu gidersiniz o sehre. tabi onaylarini alip yapmak daha guzel bunu. aile konulari cok ince, en iyi sen bilirsini ic dinamiklerinizi.
para konusunda ise, bir yerlerden burs alamiyor musun? ben basbakanlik bursu almistim mesela, aöf'de bu mumkun degil mi? degilse bile yeni okulu kazandiginda mumkun olur. (krediden bahsetmiyorum ama direk burs)
bunun disinda gidip "çydd" ile görüsebilir durumunu anlatabilir ve burs alabilirsin belki.
ayakta saglam durmanin ilk yolu paradan geciyor maalesef ki.
ozetle diyecegim,
fevri davranarak hareket etme, kendini cok uzup sagligini bozma bunlarla. her seyin bir caresi, cozumu olduguna inaniyorum.
0
durumun zor. benim aklıma şöyle birşey geliyor. kardeşlerin sana manevi anlamda destek gösteriyorsa seni anlıyorlardır diye düşünüyorum. kardeşim yurtta kalıyo demişsin. nacizane fikrim. kardeşinin okuduğu üniversiteyi kazanıp onunla eve çıkman yönündedir.
en azından ailenden uzak olmuş olursun. bir nebze olsa rahatlarsın diye düşünüyorum.
en azından ailenden uzak olmuş olursun. bir nebze olsa rahatlarsın diye düşünüyorum.
0
evet bu kardeşlerle eve çıkma hadisesi iyi bir seçenek gibi, mümkün olabilirse. şu an benim bunca sıkıntı arasında gördüğüm en olumlu şey senin bir amaç için çalışıyor olman, salmamış olman kendini. o amaç için çoooook çalış ve en güzel yere girmek için çabala. bir de bu çabanın boşa gitmemesi için uygun bir bölüme, sana belki de okurken de para kazandırabilecek bir yere girmen lazım. veya ne iş yapıyorsun bilemiyorum ama onu sürdürebilmen lazım. başka şehre göndermezler demişsin ama böyle olacak diye seçmezlik etme sen yine de yaz, çıkarsa da GİT. başından evlilik geçmiş, herhalde artık kendi başına senin için en iyisinin ne olduğuna karar verebilirsin gibi geldi bana, o yüzden tek başına başka bir şehirde de idare edebilirsin bence. başta kabul etmeseler bile kardeşlerinin de yardımıyla ikna olurlar, kötü bişey olmadığını gördükçe de alışırlar, küs kalmazlar.
0
aileniz tutucu ise cemaatların yurtlarında kalmak iyi bir çözüm olabilir. sonuçta bu yurtların ders çalışmak için iyi bir ortamı olduğunu ve ordaki insanların ders çalışanlara yardım ettikleri söyleniyor. bu yurtların olumsuz taraflarına katlanırsınız eğitiminiz için.
ayrıca istanbul'a birçok özel üniversite açıldı, bunların burslu bölümlerini kazanabilirsin.
hayatınız çok zor, Allah yardımcı olsun. söyleyebileceğim herkesin hayatının kendine göre zorluklarla dolu olduğu, uzaktan bakıp da "ay ne rahat insanlar, bende olmayan her şey bunlarda var" dediğiniz insanların da kendilerine göre sıkıntıları olduğunu, sizin gülüp geçebileceğiniz şeylerin onlar için çok önemli sorunlar olduğudur.
önemli olan moralinizi iyi tutmanız, sabırlı olmanız. arkadaşların dediği gibi planlı davranın, fevri hareketlerde bulunmayın.
ayrıca istanbul'a birçok özel üniversite açıldı, bunların burslu bölümlerini kazanabilirsin.
hayatınız çok zor, Allah yardımcı olsun. söyleyebileceğim herkesin hayatının kendine göre zorluklarla dolu olduğu, uzaktan bakıp da "ay ne rahat insanlar, bende olmayan her şey bunlarda var" dediğiniz insanların da kendilerine göre sıkıntıları olduğunu, sizin gülüp geçebileceğiniz şeylerin onlar için çok önemli sorunlar olduğudur.
önemli olan moralinizi iyi tutmanız, sabırlı olmanız. arkadaşların dediği gibi planlı davranın, fevri hareketlerde bulunmayın.
0
