Ekşi Duyuru

bu arada ciddi şekilde kafamı kurcalıyor bu düşünce... geçen sene dokuz eylül ekonometri yi kazandım. ama izmir e bir türlü alışamadım. ailem istanbul da ama onlardan ayrı kalmaya da alıştım asıl mesele o değil. izmir i, okulu sevemedim. bilmiyorum belki böyle düşünmemde hazırlık sınıfı öğrencisi olmam çok büyük etken; ama izmir e gelince herkese karşı bir ön yargım oldu sözlük. ders falan çalışamıyorum zaten notlarımda kötü. stresten kurdeşen döküyorum artık. şimdi soracaksınız haliyle "okulu bıraksan hangi bölüm için hazırlanacaksın" diye yine aynı bölüm ya da yakın bir bölüm mesela ekonometri olmaz ama iktisat olur. he, açıkcası bu bölümleri de ne kadar istiyorum bilemiyorum sözlük.bir de tekrar hazırlanıp istediğini yapamamak da var onu da düşünmüyor değilim... bu psikolojiyle kaydımı dondurup tekrar hazırlandığımda ne kadar başarılı olabileceğim onu da bilmiyorum. ama olaya dışarında bakan kişilerin fikirlerine ihtiyacım olduğu kesin..

yıllar sonra gelen edit: arkadaşlar, dokuz eylül ü bıraktım, dershaneye kayıt olup tekrar sınava hazırlandım. bu süreçte psikolojik yardım aldım ki çok faydasını gördüm. şu an istanbul üniversitesinde ekonometri bölümü 2.sınıfı bitirmek üzereyim. şimdilerde anlıyorum ki istanbul dan sonra hangi şehir olursa olsun, izmir bile, olamayabiliyormuş. bugüne kadar bu kararımdan hiç pişman olmadım. yine olsa yine sınava hazırlanırdım. bu edit, hayallerinin peşinden gitmek isteyip de cesaretini toplayamayan arkadaşlara gelsin:)