Ekşi Duyuru

Psikoloğa gidemem demişsiniz. Gidin. Buradan gelen tavsiyeler günü kurtarır ancak. Hem zaten psikologlar/psikiyatristler derdinizi anlatırken bir şeyleri gizleyeceğinizi bilir.

Gidince anlatamayacaksınız, saklayacaksınız, reddedeceksiniz vs vs. Onlar bunlara alışkın. Gidin, onların dediklerine güvenin. Buralarda çare aramayın.

Biliyorum farkındayım ama gerçekten bunu yapabileceğimi sanmıyorum.Hadi anlat derdini dese hiçbir şey diyemem dilim tutulur gibi geliyor..

godo je dosao +1

Aynısı bende de vardı, başka nedenlerden gitsem de artık görüşmeler sosyal fobi üzerine dönmeye başladi. Bir şekilde o noktaya geldik ve üzerine gittik.

Şimdi görsen, olaylar olaylar!

Nasıl bir götüm kalktıysa, zincirimi koparmış gibi saldırıyorum etrafa şuan. Yolda abuk bi hareket yaptığını gördüğüm elemanla açıktan dalga bile geçiyorum (evet ayarı biraz kaçırmış olabiliriz).

Atlattığın zaman ÇOOOKKKK büyük bir rahatlığa ereceksin. Dünya bambaşka bir yer olacak gözünde. Daha ayrıntıya giremiyorum zira çekmeyen bilemez bu illeti..

Maddi imkanların mani olacak kadar kötü değilse, mutlaka git. Kötüyse de git!

edit: biri (örneğin ben) senin yerine arayıp, bundan muzdarip olduğunu söyleyebilirim mesela =))

E tamam işte. Herkese öyle gelir. Bu insanlar da tam bu dediğinizin eğitimini alıyor. Hatta götümden sallayacağım ama bunun bir süreci de vardı kendilerine okutulup öğretilen. İnkar, yüzleşme, öfke, kabullenme gibi.

Onlar bir şey anlatamayacağınız ihtimalini biliyor. Gidin bir doktora.

Ancak devlet hastanesine gidebilirim..Size ilaç verdiler mi yoksa konuşarak mı hallettiniz?

Psikiyatristler psikologlara kıyasla ilaç vermeye daha yatkın olur. En azından hep öyle söylenir.

Ama bırakın versinler ilaç. Hiçbir doktor zevk için ilaç vermez. Bana ilaç vermişti doktorum. Ben de kullandım. Aspirin bile içmeyen ben, bir bildiği vardır deyip kullandım. Çünkü muhakkak bir bildiği vardı.

Ve ayrıca sadece ilaç verip salmaz kapı önüne hiçbir doktor. Öyle bir endişeniz olmasın.

yaşın ufak. yolun başı. doktora git mutlaka. ne derim diye düşünme, o seni konuşturmanın bir yolunu bulur. adam okulunu okumuş bunun. biraz da sen gitmeden önce nelere değineceğini ana hatlarıyla kafanda tasarlarsın olur biter. sınava gitmiyorsun sonuçta. devlet hastanesinde öyle uzun uzun konuşulmuyor diye biliyorum ayrıca.

bir de tavsiyem, kendine ilgini çeken bir uğraş bul ve o konudaki yeteneklerini geliştir. ne bileyim, müzik olur, spor olur, karikatür olur, fotoğraf olur... her ne yapacaksan da öyle 2-3 ayda bırakayım deme, uzun soluklu yap. özgüvenin artar. mutlu olursun.

paragraf yapmaya baslayin. bir nevi montla sic turevi.

emin olun ise yarayacak, bir baslangic olacak. (ciddiyim)

Hayır ilaç falan almadım. Bir süre sonra "doğru ya laaannn" diye bir aydınlanma oluyor. O zaman her şey değişiyor işte. Ne kadar saçma yaşadığını anlıyorsun..

Beni psikiyatrın kendisi, psikologa yönlendirmişti. Konuşarak hallettik şükür. Yanlış bilmiyorsam, bu durum fiziksel işleyişlere etki ederse ilaca başvurulabilriyor. :)

Not: Ben de 21 yaşındaydım..

yazılı ifade gücün o kadar yüksek ve kendini o kadar iyi ifade etmişsin ki, sen de ilk seferinde, yazarak götürürsün ve derdini o şekilde anlatırsın. hatta şu sorduğun sorunun yazıcıdan çıktısını alsan, o bile olur. ondan sonrası, soru cevap şeklinde çorap söküğü gibi gelir. psikoterapist bu işin profesyoneli. seni o çözemezse kimse çözemez. merak etme. psikoterapiste gitmeni ben de çok destekliyorum. psikiyatrlık bir durumun varmış gibi durmuyor.

laap diye ilaca başlama, önce psikoterapiste devam et. çok şeyler değişecek hayatında. psikoterapistine ve bize duacı olacaksın sonunda.

Merhabalar. Oncelikle salak gibi degilsiniz. Atlatilabilecek bir durum yasiyorsunuz. Ancak benim onerim psikiyatr yerine psikologa gitmeniz. Hatta onermiyorum siddetle ustune bastira bastira soylemek istiyorum.

Inanin cok cesitli psikiyatra gittim. Genellemiyorum bakin ama, oyle, tek yaptiklari hi him, hi him diyip dinleyip numune ilaclardan verip yollamak.

Psikologlar bu isi kokten hallediyorlar hem de konusarak! Ilac kullanmanizi ise ben acikcasi onermiyorum. Psikologunuz da onermeyecektir muhtemelen. Cunku o ilaclar insani aptallastiriyor. Su an sikayet ettiginiz durumdan bile kotu hale gelebiliyorsunuz.

Ben de tecrubelerimi paylasmak istedim. Yaslarimiz denk sayilir. Bir arkadas ararsan, mesaj atman yeterli :)

bir dönem bununla uğraşmış biri olarak şunları söyleyebilirim:

1-sosyal fobi insanın diğer insanların yanında kendini rahatsız hissetme durumudur.bu bazen içsel sıkıntı ya da bunun fizyolojik tepkileri şeklinde olabilir (karın ağrısı,mide bulantısı,yüzde kızarıklık vs.) fobinin çaresi de gayet basittir; üzerine gitmek.

2-ne kadar zor olsa da hayatta olağan olan şeylerin olağan olduğunu kabul etmelisin.bunu zihnen değil tüm benliğinle kabul et.

3-benim tavsiyem karşı cins bir uzmandan tavsiye almak olacaktır.psikolog ya da psikiyatrist orasını bilemem.neden karşı cinsten olacak?sosyal fobinin üzerine gitmek için.yanında kendini çok rahat hissettiğin bir uzmanla maça 1-0 yenik başların.benim dediğim gibi olursa ilk 10 dakikada 2 golü atar,rahatlarsın. (tekrar ediyorum,sadece şahsi tecrübedir,diğer yol denenmemiştir)

4-@youkoso hitori bocchi +1.ilgini çeken bir uğraş çok önemli ama aynı anda okuldaki başarını da üst sıralara taşıman şimdi olmasa da yakın zamanda sana büyük fayda sağlayacaktır.dersleri sakın ihmal etme.

5-imkanın varsa (zamanın var zaten,belli), part time bir iş bak.bunun da bir kaç faydası olacak.öncelikle insanlarla zorunlu olarak iletişime gireceksin ve böylece sosyal fobinin üzerine gideceksin.ilk zamanlar zor olsa da o insanlara alışacak ve tanıştığın yeni insanlar üzerinde pratik yapmaya başlayacaksın.hatta direkt satış danışmanı gibi her gün başka müşterilerle iletişim kurabileceğin bir iş bulursan o daha da iyi olacaktır.işler iyi giderse kendine olan güvenin gelir.yok, çok zorlanırsan yine çarenin de bu olduğunu unutma.hayata ve insanların arasına katılmak ve arada kaybolmak zorundayız.

6-problemsiz, ilerisini çok da kafaya takmayacağın duygusal bir ilişki de faydalı olabilir.böyle bir imkan yoksa yine bulduğun yerde karşı cinsle iletişime geç,arkadaş olarak geçirilen zamanların da çok faydası olur.

7- evde geçirdiğin zamana da bir kısıtlama getirirsen olay bitmiştir.

başardığında şunu göreceksin:aslında hayatımızda ve çoğu ilişkimizde birden fazla seçenek mevcut ve o seçenekler, karşımızdaki insanla olan diyaloğumuzun çeşitlenmesi sonucu ortaya çıkıyor.sosyal fobi olayını halledip kontrolü tamamen ele geçirdiğinde, bir çok test yapmak isteyeceksin,kendinin ve başkalarının sınırlarını bilinçli olarak ve meraktan dolayı zorlayacaksın.sırf bunun için bile bu mücadeleye değer.o noktada zaten bırak sosyal fobiyi,normal bir insanın bile bir adım ilerisinde olacaksın.çoğu insanın bilmediği bir olumsuzluğu kendi açından avantaja çevirmek gibisi yok bu hayatta :)

geçmiş olsun :)