Yııllar önce okduğum veya duyduğum (hatırlamıyorum) bir efsaneyi yazıyorum.
Çobanın biri sürüsünü otlatırken gece uzaklardan bir ışık görüyor,merak ediyor gidip bakıyor ışığa. İçeride eğlence almış başını gitmekte. Dayanamayıp giriyor içeri. Alıyorlar hemen aralarına yiyorlar içiyorlar sabaha kadar eğleniyorlar. Sabah olunca çoban bir bakıyor yediği yiyecekler hayvan dışkısı içtikleri de çişi. O zaman anlıyor ki o gördüğü insanlar aslında cinlermiş.
Yine yaygın ve benimde dahil olduğum inanışa göre cinler aynı insanlar gibi cinsiyetlere,dinlere vb. özelliklere sahipler. Ama bizden farkları yaşadıkları boyut. Onlar boyut değiştirebiliyorlar ve bu yüzden kendilerini bizden üstün görüyorlar. Yaşadığımız evlerin her birinde o evde bulunan cinlerde var. Ama biz onları rahatsız etmezsek onlarda bizi rahatsız etmiyor . Ev cinleri için (bkz:
dobby)