selam gönül ablalar abiler,bir ilişki sorunuyla daha karşı karşıyayız.

bundan 3 sene önce bildiğin loser,kendine güvensiz bir adamken çok güzel bir kızla tanıştım. o zamanki imkanlar dahilinde kızla yakınlaşmaya çalıştım ama kız beni sallamadı hatta arkadaşına sordurunca kızın bir ilişkiye başlamak üzere olduğunu öğrendim.

neyse aradan 2-3 ay geçti, ben daha az loser oldum kendime biraz daha güvenmeye başladım. kızın kimseyle çıkmadığı gördüm ve kızla gene yakınlaşmaya çalıştım kız bu sefer beni biraz salladı diyebilirim. ama sonuç gene seksenlerdeki almancı karakterin dediğin gibi pöfff,kaput. ve gene kızın arkadaşından öğrendim ki kız bu sefer başkasıyla ilişkiye başlamak üzere...


aradan bu sefer çok 6-7 ay geçti. ve bu sefer daha iyiydim,loserlığım gitti gidicek gibiydi. ve bu sefer kız benle ilgilenmeye başladı. sallamadım kızı. benle daha çok ilgilendi her gün yazdı bana. ama ben ısrarla sallamadım dengesiz davrandım. loser günlerimin beni sallamayışının intikamını alıyor gibiydim ama aslında reddedilmekten korkuyordum çünkü o kızdan alacağım red benim özgüvenimi sıfırlayabilirdi.

ben de işin bokunu çıkardım ve kıza sevgilim olduğunu söyledim ama yoktu. kız peşimden koşuyordu adeta. sonra kıza sevgilimden ayrıldğımı söyledim. kız gene koşmaya devam etti ama bıraktı bir süre sonra. bu sefer ben kızla yakınlaştım ama kız sallamadı beni. tabi hakkıydı çünkü bokunu çıkarmıştım. sonra kızı bulusmaya ikna ettim o da kuzeninin oynadığı oyuna gve o gün bana önce hoslandığı biri oldugunu söyledi.sonra da tiyatroda annesiyle tanıştım kızın.

sonra kızdan uzaklaştım. depresyona girdim çeşitli nedenlerden.sonra antidepresana başladım, başka bir kızla çıkmaya başladım, tiyatroya başladım, okulda daha sosyal oldum vs. bütün bunların sonucunda şimdi anlıyorum ki hipomani oldum yani aşırı özgüven. kızı beğenmemeye başladım basit buldum. hatta kızla doğumgününde birazda olsa fiziksel yakınlaştım ama biraz. hatta kızın arkadaşları siz çıkın demeye başladı. her ne boksa işte o dönem kendimi beğenmişliğin zirvesinde olduğum için ama gene reddedilmeyi göze alamadığım için kızdan uzaklaştım. sonra bir daha yakınlaştığımdaysa kız bana kanka dedi bir kez. hepten koptum kızdan ve o dönemde hayatıma giren başka bir kızla çıktım.

kızla çıktığım dönemde o kız bana selam bile vermedi. konuşmadı benle.sonra kızla ayrılınca konuşmaya başladı. ve ben artık taşları yerine oturtmuştum. dengeli bir özgüvenim vardı ve en önemli reddedilme korkusu zerre sikimde değildi. olgunlaşmıştım tek önemli şey dersler ve kariyerdi zira okulun bitmesi 3 dönem kalmıştı. ben kızla arasıra yazışıp yarı şaka yarı ciddi sana aşığım sana açılıcam muhabbeti yapıyor ve bolca ders çalışıyordum ve işe gidiyordum. sonra farkettim ki bu kızla bitmeyen boku çıkan ama olmayan ilişki muhabbeti beni yoruyor. artık sonlandırmak istiyorum ya kızla çıkarak ya da reddedilerek. ama bütün bunlardan sonra o ilişkiden hayır gelir mi(gerçi evlenmiycez ya arkadaş), kızın reddetmesi beni üzmez sarsmaz ama kızın bir tarafı kalkar, bir tarafı kaldırmaya değer mi soruları aldı beni ...

durum bu işte. görüşlerinizi almak istiyorum sevgili duyuru sakinleri.