Merhaba sevgili duyuru ahalisi,Öncelikle (git: http://www.eksiduyuru.com/index.php?m=d&id=365561). Şu anda bitmek üzere olan 1,5 yıllık ciddi bir ilişkim var. Her şey son 3-4 haftalık süreçte birdenbire değişti. Başından beri uzak mesafe ilişkisiydi, zorlandığımız bir sürü konu vardı, maddi sorunlar
Merhaba sevgili duyuru ahalisi,
Öncelikle (git:
www.eksiduyuru.com Şu anda bitmek üzere olan 1,5 yıllık ciddi bir ilişkim var. Her şey son 3-4 haftalık süreçte birdenbire değişti. Başından beri uzak mesafe ilişkisiydi, zorlandığımız bir sürü konu vardı, maddi sorunlarımız vardı ama 1,5 yıl boyunca aşkımızdan hiçbir şey kaybetmedik. Birlikte hayaller kurduk, umut ettik. Asla sadakat sorunumuz olmadı. Birbirimize o kadar çok güvendik ki normal şartlarda paranoyak ve aşırı kıskanç olan bir akrep kadını olan ben bile kendimi huzurlu bir uzak mesafe ilişkisinin içinde bulabildim. Aynı şekilde onun da bir akrep erkeği olarak bana çok benzemesi her şeyi daha da güzelleştirdi.
Yalnız, aramızda bazı statüsel farklar var. Ben çok iyi bir üniversiteden mezun stajını tamamlamış bir avukatım. Şu anda sadece yüksek lisans yapıyorum, o ise bir devlet üniversitesinden mezun bir iktisatçı ve 2009'da 24 yaşında mezun olduğundan beri iş arıyor. Hiç bir yerde bir "dayı"sı falan da yok. Son 1 yıldır part time çalışarak zaten maddi anlamda zor durumda olan ailesine yük olmamaya çalışıyor ve bir yandan da 4 aydır kpss kursuna gidiyor. Haftanın 7 günü yoğun bir tempoda ve ben elimden geldiğince ona destek olmaya çalışıyorum. Belki ileride ailem statü farkını sorun edebilir ama onu o kadar çok seviyorum ki bu benim umrumda bile değil.
Son haftalarda üstünde aşırı bir baskı hissettiğini, ailemin onu beğenmeyeceğini düşündüğünü (bunun bazı haklı gerekçeleri var), temmuzda kpss'yi hakkıyla atlatamazsa bizim olamayacağımızı, hatta onun da artık bir daha iflah olmayacağını söylüyor. İşten ayrılmak istiyor, çünkü çok zamanını ve enerjisini alıyor ama o durumda da evde tek maaşla geçimini sağlamaya çalışan ailesine yük olacağından korkuyor. Hayattan tiksinmiş durumda adeta. Eskiden hayatındaki tek güzel şeyin ben olduğumu düşünürken şimdi beni de kendinden uzaklaştırıyor. Eskiden 100 tane mesaj atarken, günü 5 mesajla falan tamamlıyoruz. Çok üstüne gitmememi söylüyor. Ben de bu değişimi kaldıramıyorum. Her yolu denedim, suyuna gittim düzelmedi, agresif davrandım olmadı, ayrılmak istedim "seni istiyorum" dedi ama benden de eskisi gibi olmak için "süresiz" zaman istedi. Bana bu kadar kayıtsız kalmasına katlanamıyorum. Çok değişti, agresif biri haline geldi, her şeye kızıyor, bir şey söylemeye, mesaj atmaya korkar oldum.
Ne yapacağımı bilmez bir haldeyim. Ailemden uzakta yaşıyorum, benim de farklı sıkıntılarım var ve bu durumu kaldıramıyorum artık. Mideme 3-4 gündür bir yumru oturdu, gitmiyor. Yapmam gereken bir sürü şeyi sürekli erteleyip boş boş evde oturuyorum.
Sonuna kadar sabredip de okuyan herkese teşekkür ederim. Birileriyle paylaşmam gerekiyordu, artık dayanamıyorum! "Dayanamayıp da ne yapıyorsun?" diye soranlarınız varsa, evde oturup depresyonumun katmerlenmesini seyrediyorum, kendimden nefret ediyorum, hayattan nefret ediyorum, midemdeki yumru her geçen gün büyüyor, engel olamıyorum.