dışarı değil de içine doğru baktıkça ne çıkıyo bi de onu incele. sonuçta 'içindeki' sıkıntı anlattıklarına bakılırsa pek 'dışarıdan' kaynaklanmıyor. cevapları dışarıda arama.
bir de tahminen kendini beğenmeme gibi bir durum var yani resim yapıyosun beğenmediğin, hayalindeki gibi olmadığı için kendini küçümseyip devam etmiyosun. halbuki neysek oyuz işte, elimizden çıkan da bu diyip sonuca değil de, resmi aktarırken aldığın keyfe, kafa rahatlamasına filan odaklansan, resmin nasıl olduğu, ne kadar para edeceği, sana ne kadar ün yapacağı pek umrunda olmaz. o çok ünlü ressamların, resimlerin çoğu sadece resim yapmak arzusundan kaynaklanmış, belki para, şöhret de arzulamışlardır ama çoğu ucundan bile yaklaşamamış. yani sonuçta mutluluk dışarıdan bakıldığında ne olduğunla pek ilgili değil, senin içerde nasıl hissettiğinle ilişkili :) diyelim ki ileride çok önemli iş adamı veya çok mesleki biri oldun, sen kendini rahat hissetmiyosan o başarını da küçümsersin, daha başka bişiler mi olaydım diyebilirsin vs. illa herkes bişi olacak, bir amaçla yaşayacak diye bi şart da yok bence. neysen onun iyisi olmaya çalışmak daha mantıklı. gibi geliyor bana ama hislerini de anlıyorum. genel bi varoluş sıkıntısı olduğunu düşünüyorum bunun, herkes bi noktada varoluşunu illa ki sorguluyor. burada günde 5 duyuru çıkıyor böyle.
0