wtf sermaye ?

katılıyorum.
türkiye'nin şartları gereği gençler risk alamıyorlar. korkuyorlar. zaten çoğumuz orta-alt sınıf ailelerin çocuğuyuz. bunun için garantiye oynuyorlar.
ben onlardan olmayacağım. en azından bir süre.

Sermaye bence bahane degil... Problem aliskanliklarda ve geleneklerde. Zira o kadar cok insan taniyorum ki 100 lirasi dahi olmadan oteller diken, dukkan ustune dukkan acan. Memurun cocugu memur, iscinin cocugu yine memur, tuccarin cocugu da tuccar oluyor...

Eger 100 liradan baska kaybedecek bir seyin yoksa neden denemeyesin ki :)

ticaret; şans, rızk ve tecrübe ile ilerleyebilen bir sektör.

ailesinde ticaretle uğraşan biri olmadan ve sürekli olarak, ilk iş deneyimini ticarete atılarak denemiş biri olarak bu üç unsurun derinliğini savunuyorum.

son durumum ne mi oldu :=) avucumu yaladım. gerek o dönem içerisinde bulunduğumuz teğet geçen ekonomik kriz gerek 'her işletme bir çalışan alırsa, sorun çözülür' zamanlarında çıkartmak zorunda kaldığım işçilerin yarattığı ruhsal sıkıntısı vs oldu da bitti maşallah. ardından özel sektörde, kendi işime nazaran daha rahat bir kafayla ve daha az bir sorumlulukla daha çok kazanarak çalışmaya devam ettim. not: memuriyeti de denemek istiyorum.

şimdi ben sana soruyorum serkan temiz arkadaşım :=)) bu deneyimleri yaşamak isteyen kaç aklı havada, maceraperest ya da sermayesini gözden çıkartabilecek insan çıkar ya da çıkmalı?

Cevaplayayim :) arkadas cevremdekilerin -doktor, ogretmen ve avukatlari cikarirsam- yuzde doksan besi dedigim garanti islerde calismayi tercih ediyor. Sanirim sadece benim cevrem boyle degildir... Cok degisik fikirlerim oluyor zaman zaman, ama tartismaya actigimda yaa kim yapacak onu, coktan parsellendi o sektor biz mi yapicaz cevaplari aliyorum. Sanki kurulabilecek tum isler 50li yillarda bitmis. Arkadas, bugun, yarinin dunu degil midir? Yani 50 sene sonra belki bugun su zaman araliginda fikir tohumlari atilmis buyuk sirketler olmayacak mi? Cevabi siz de biliyorsunuz pekala...

Buna maceraperestlik denebilir elbette ama bakin yolunuzu tutturmussunuz yine bir sekilde. Kazanciniz var... Denediginize pisman misiniz? Bence degilsinizdir :) peki ben de size sorayim o halde, ya istediginiz, planladiginiz gibi olsaydi? O zaman muhtemelen burada vakit geciriyor olmayacaktiniz belki ama cevrenizdeki gencleri buna yonlendirir miydiniz?

:=)) bu akla gelen fikirlerin değerlendirilmesi için munferit girişimlerden ziyade fikir yarışmaları, girişimcilerin desteklendiği fonlar, ticaret odalarının destek havuzları vs değerlendirebilirsiniz. eğer ciddi manada düşünüyor ve atılımda bulunmak isterseniz diye söylüyorum :=) tabi fikirlerin proje aşamasına ulaşması da şart.

bazı özel durumlar içerisinde ticaretle uğraştığım dönemin kesinlikle kendim ve ailem için faydalı olduğunu düşünüyorum. fakat, aynı koşullar ve zaman dahilinde yine bulunmuş olsam, tekrar ticareti denerdim. bu sefer daha yavaş hareket ederek ve daha yatkın olabileceğim bir sektörde. aynı zamanda bu süre öncesi, başkası yanında çalışma tecrübesi edinmenin şart olduğunu göz ardı etmezdim. bu pişmek denilen hadise yüzünden.

he bir de, özel sektörde de istifa mı verdim, çıktım. bu da tamamiyle hayat duruşumun firma ile uyuşmaması ve dini gösterişin iş performansına ve maaşa yansımasını hazmetmemem.

bir de şu var, garantili meslekler genel olarak standart düşürücü ve köhneleştirici işler olmasına rağmen, günümüz şartlarında dediğin gibi aşırı garantici oluşumuz ve fazla sorun istemememizden tercih sebebi oluyor. azıcık aşım ağrısız sözünde ki durumun vucut bulmuş hali işte :=)

ee, insanlar var oldukça tüketecek ve daha iyisini,rahatını, ulaşılabilirini isteyeceğine göre daha çok ekmek kapısı üretilecek, yeni işler çıkacak ve bugünlerde tohumları atılan işletmeler dünya devleri arasında yer alacak. ama bunlar kaçta kaç ticaretciye nasip olacak, orası muamma.

son olarak, sanıyorum ki sözlüklerle tanıştığım günlerden itibaren kimi zaman çok kimi zaman az vakit geçirsem de hiç bakınmadığım zamanım olmuyor. haliyle öncesi,şimdisi ve sonrası da sadece yazmak için değil okunması için dahi sözlüğü vb siteleri her daim öneririm diye düşünüyorum.

:=) fazla özele girerek cevaplamışım duyuruyu fakat bende durumlar böyle.

bu soruyu ben de cok dusundum..
1. ogrenilmis caresizlik.. Insanlar hep negatif yaklasiyo.. Turkiyeden hiiiiiiiiiiic bisey olmaz diyen cok adam gordum.. Tr kendi capinda orta sira bir ulkedir. Biseyler olmasi icin bitileri olmasi lazim
2. Teknik bilgi teknik bilgi gerektirmeyen ticaret isleri de cok ancak ben teknik bilgi ( ya da alan bilgisi) nin cok onemli olduguna inaniyorum Basarili insan profillerini inceledigimde (extremleri saymiyorum) genelde kaliteli bi okuldan mezun olmus alanda baya tecrube edinmis sonra da birkac girisimci ile sirket baslatmis. Tr de devlet sektorunde cok fazla insan istihdam edilmis ve ne yazik ki korelen arkadaslarimiz var.

türk gençliği yeteri kadar girişken bence

TR'de ticaret özellikle fazla riskli. Tahsilat en büyük risk. Piyasa çek-senet, açık hesap düzeninde yürüyor. Eğer bir şekilde güçlü değilseniz para batırmanız an meselesi. Dünyanın başka hangi ülkesinde böyle bir düzen var bilmiyorum. Bildiğim tüm ülkelerde çek demek nakit demektir oysa.
Eşim bir iş kurdu zamanında tahsilata harcadığı enerjiden yorulup bıraktı sonunda. Olayın psikolojik bir boyutu da var tabii. Rahmetli dedem de tahsil edemediği alacaklarıyla birlikte rahmetli oldu.
Maalesef yasalar da bu anlamda alacaklının haklarını korumuyor.