Ekşi Duyuru

Merhaba duyuru,

Ergenler gibi gözükmek istemiyorum ama hani insanın dipte olduğu dönemler vardır ya, ilk defa o kadar dipteyim şu anda ve her türlü saçmalığı yapabilirim sanıyorum... Acayip karışık ve boktan bir duruma soktum kendimi. Beni tanımayan tarafsız birilerinin fikrine ihtiyacım var. Okumaya sabrınız varsa size aşk ve entrika yüklü uzun bir hikaye anlatacağım... Şimdiden teşekkür ederim sabrınız için.

En baştan alırsam, yaklaşık 6 yıl önce üniversitenin başında bir çocuğa baya aşık oldum. Açıkça söylemediysem de belli ettim, yüz vermedi. Neyse kapandı gitti, aklımı kurcalamaz oldu, ama hep bir zaafım kaldı çocuğa. Aynı arkadaş ortamındaydık üniversite boyunca, görünce etkileniyordum ne olursa olsun.

Bundan 1 yıl sonra biriyle ilişkiye başladım, aşık oldum 2. kez, ama arada uzaklık vardı (otobüsle 10 saat). O yürütemedi, 1 ay sonra beni terketti, uzaklığı ve 6 ay önce ayrıldığı eski sevgilisini sevmese de hala etkisinde olduğunu, bizim ilişkimizden de erken olmasına rağmen aynısını beklediğini söyleyerek. Bir ilişkiye henüz hazır olmadığını anladığını söyleyerek. Ama ayrıldıktan 4 ay sonra tekrar arayıp birleşmek istediğini söyledi. Başladık tekrar, 2.5 yılı uzaktan, 4 yıl sürdü, son 1.5 yılında birlikte yurtdışındaydık, 1 yıl boyunca birlikte yaşadık. Ama bu beni terketmesi yüzünden genelde hep ilişkiyi sırtlayan, alttan alan, çaba harcayan o oldu. El üstünde tuttu hep beni, şımarttı çok. Ta ki yurtdışına birlikte gidene kadar, orada işler değişti, birden bana soğuk ilgisiz davranmaya başladı, çok sık kavga eder olduk, hemen her gün ağlıyordum filan. Bana sevgisinin azaldığını söylüyordu, ama ayrılamıyorduk da aynı yerde çalıştığımız için. Galiba beni tümüyle elde ettiğini düşündü ve bunun rahatlığıyla böyle davrandı. 1 yıl böyle sürdü, en sonunda artık katlanamayacağımı söyleyip kendisini düzeltmezse hiçbir şeyi umursamayıp ayrılacağımı söyleyince tekrar eskiye döndü. Ama bu 1 yıllık süreç beni baya hırpaladı, yurtdışına gitmişsin yalnızsın, birdenbire değişen erkek arkadaşın, sürekli kavgalar.. Sonrasında toplayamadım, seviyordum ama mutsuzdum, ayrılık fikri vardı hep aklımın bir köşesinde. Ama o evlenmek istiyordu, korktum.. Henüz 23 yaşındayım, evlilik için erken, ama 4 yıldır birlikteydik... Emin değildim.

Bunun üstüne, gecen yaz tatilinde 6 yıl önce aşık olduğum, hep zaafım olan çocuğu gördüm yine. Yakınlaştık, öpüştük. Açıldı bana. 4 yıldır beni düşündüğünü, bana çok pis aşık olduğunu, ama sevgilim olduğu için şimdiye kadar söyleyemediğini söyledi. Tanıştığı herkesi benimle karşılaştırdığını, beni takıntı haline getirdiğini söyledi. Beni unutmak için bir kızla çıktığını ama yürütemediğini, başka da kimseyle birlikte olmadığını söyledi. Doğru olduğunu biliyorum. Etkilendim. Mail adreslerimizi aldık. Sonra ben evime, sevgilimin yanına... 2 gün sonra mailleşmeye başladık. Aşık oldum tekrar. Uluslarası bir ilişki beklentim yoktu ama tabi ki sevgilimi aldatmak gibi bir niyetim de yoktu. Başka birine aşık olabiliyorsam, birşeyler yolunda gitmiyor demektir, ilişki giderek ciddiye gidiyor diye düşünüp 3. gün sevgilimden ayrılmak istedim. Çok üzüldü, istemedi, evleri ayırmayı önerdi. Yüzük almış bana, evlenme teklifi etmeyi planlıyormuş Pariste gelecek ay, gösterdi... Dayanamadım, yumuşadım... Kabul ettim evleri ayırıp ayrılmamayı, sonrasında ayrılmak daha kolay olur diye düşündüm, ay sonunda taşınacaktı, 10 gün sonra. Ama o 10 günde mailleri gördü.. Yıkıldı. üzülmesin diye yalan söyledim, sadece bir hoşlanmaydı, başka bir şey değil, görüşmeyi kesecektim, bunalımdayım, heyecan aradım dedim. Inandı, beni affetmek, tekrar birleşmek istedi. Ama ben istemedim, duygularımdan emin olmadığımı ve biraz zaamn istediğimi söyledim. 1 ay boyunca uğraştı beni ikna etmeye, ayaklarıma bile kapandı. Çok üstüme geldi, zaman verelim dedikçe ısrar etti.. İstemedim, tümüyle bitti dedim, onu kendimden soğutmak için elimden geleni yaptım, beni unutsun acı çekmesin diye. Aşıktım çünkü diğerine işte... Sonra başka bir kızla görüşmeye başladı. Kızla görüştüğü ilk ay boyunca beni ikna etmeye çalışmaya devam etti. Bu arada, diğeri 2 kez beni görmeye yanıma geldi. İkinci gelişinden önce geleceğini ayrıldığım sevgilime söyledim, beni aldattığın adamı şimdi benim evime mi getiriyorsun diyerek 2. bir yıkım yaşadı, ve bundan sonra benden uzaklaştı. Diğer görüştüğü kıza yöneldi, onunla çıkmaya başladı, benim yeninin geldiği haftasonu o kıza aşık olduğunu söylemeye başladı.

Güzel değil mi, o mutlu ben mutlu artık, ama öyle değil işte.. İşte bundan sonra kendimi anlayamıyorum sözlük. Ben birlikte zaman geçirdikçe, yıllardır gözümde büyüttüğüm, aklımın bir köşesinde hep olan insanın aslında beklediğim gibi olmadığını farkettim, gittikçe soğudum. Pişmanlık içimi kemirmeye başladı. Eski sevgilime haksızlık ettiğimi düşünmeye başladım. Tamam, içimi yıllardır kemiren bir soru işaretinden kurtuldum bu insanla deneyerek. Eski sevgilimle evlenmek istediğimden emin değildim, o yüzden bir süre ayrı kalmamız iyi oldu benim onu gerçekten sevdiğimi ve istediğimi anlayabilmem için, ama onu tümüyle kaybettim.

Ben bunları farkettiğimde onun yeni ilişkisi 2 haftalıktı henüz. Başlangıçta kızla beni kıskandırmak için birlikte olduğunu, takıldığını, onun sevgilisi olabiliecek seviyede olmadığını söylüyordu.. Benim yeninin geldiğini duyup kızla çıkmaya başladıktan sonraysa aşık olduğunu.. Hala da kızla uyuşmadıkları birçok nokta olduğunu söylüyor. İnanmadım bu yüzden, gidip pişman olduğumu ve bir şans daha istediğimi söylemeye karar verdim. Allak bullak oldu, hiç beklemiyordu, kafası karıştı. 2 hafta boyunca gelgitler yaşadı, sonrasında bana beni istemediğini, affedemeyeceğini ve bu kıza şans vermek istediğini söyledi. Kabullendim, ama gelgitler yaşamaya devam etti, gelip ağladı zaman zaman, beni suçladı, hakaretler etti.. Sürekli tartıştık, kavga ettik.. İlişkimizin bitmesine çok üzüldüğünü, benim herşeyi mahvettiğimi ama beni affetmeyeceğini söyledi. Sonra bir ara bana geri dönmek istediğini söyledi, birleşir gibi olduk... Bu süreç 2 ay sürdü, çok yıpratıcıydı, baya bir depresyona girdim, 7 kilo verdim, sürekli yalvardım filan.. En son beni hala sevdiğini ama o kıza aşık olduğunu, kafasının karışık olduğunu ama duygularından emin olduğunu, ama yaşadıklarımız yüzünden hala mutlu olmadığını söyledi.. Beni affettiğini, ama o kıza karşı olan duyguları yüzünden bana geri dönmeyeceğini söyledi.

Aynı işyerindeyiz hergün birbirimizi görüyoruz, bu çok zor oluyor. Ve bu 3 yıl daha böyle olmak zorunda. Ayrılalı 5 ay oluyor şimdi, onun kızla görüşmeye başlayalı 4 ay, çıkmaya başlayalı 2.5 ay filan. 1 aydır tatiller yüzünden görmüyoruz birbirimizi, ama bu sürede beni birkaç kez aradı, merak ediyormuş ben çok üzüldüğüm için. Eğer bana geri dönmeyecekse aramamasını, bunun beni daha çok üzdüğünü söyledim. Ev arkadaşımı arayıp benim iyi olup olmadığımı soruyormuş sürekli, arkadaşlarıma dönüp dolaşıp beni soruyormuş. Ama o kızdan da şu an ayrılmayı düşünmediğini söylüyormuş. Benim tatilimin bitmesine 2 hafta var daha. Onu çok özledim, 4 yıldır ilk defa bu kadar ayrı kalıyoruz, ve onu geri istediğimden eminim. Gidicem yine ve hergün onu görücem yine işte, kız arkadaşını görücem arada, düşündükçe içim daralıyor.

Pembe dizinin bir özeti işte.. Durum böyle.. Ben kıza aşık filan olduğunu düşünmüyorum, aşık olan biri böyle gelgitler yaşar mı.. veya hala mutsuz olduğunu, içinin acıdığını söyler mi.. Ama sanıyorum beni unutmak istediği için kendini buna inandırmaya çalışıyor. Sizce hala onu geri kazanma olasılığım var mı? Ne yapsam bilemiyorum, kendimi çok kötü hissediyorum, ama her an doğru olanı yapmaya ve dürüst davranmaya çalıştım, onu hiçbir zaman üzmek istemedim.. Bu yüzden bu hale getirdim işleri zaten, biraz olsun stratejik davranabilseydim onun sevgisini tüketmemiş olurdum.. Biraz daha üstüne gidip ilgimi sevgimi göstermeli miyim (ilgiyi sever kendisi), yoksa artık tümüyle uzaklaşıp onu kendi haline mi bırakmalıyım... Yoksa unut artık, bu ilişkiden bir hayır gelmez mi diyorsunuz... Ama şu anda öyle hissediyorum ki, ben artık başka kimseyle yapamam, hayatımın en çok sevebileceğim, en uyumlu olabileceğim insanını kaçırdım bir sürelik ruhsal çöküntü yüzünden... 4 yıllık emeği harcadım... Off duyuru, hayatımda böyle şeyler yazacağımı ummazdım, aşk acısı ne boktan birşeymiş... Bir insan ne kadar aptalca şeyler yapabiliyormuş... 2.5 ayda 5 yıl yaşlandım...