şöyle mi? "yasanın (davanın diye de çevrilmiş olabilir) önünde bir kapıcı durmaktadır. Taşralı bir adam bu kapıcıya gelerek yasaya kabul edilme ricasında bulunur." diye başlayan, bekleyen adamın yaşamının sonuna kadar devam eden ve nihayetinde kapıcının "bu kapı senin için yapılmıştı" gibi bir lafıyla biten kısım mı? hani bir türlü adam kapıdan giremez (yoksa girmez mi, girmek mi istemez, gireceğini mi düşünmez yoksa?).
"Senden başka kimse kabul edilemezdi bu kapıdan, çünkü bu kapı yalnızca senin için yapılmıştı. Artık şimdi kapatacağım onu."
Eğer öyleyse, ahlaken kesinlikle yorum yapmam, ancak, şunu tavsiye edebilirim, yasa ve adalet ikiliği, doğal hukuk ve pozitif hukuk ile ilgili düşünmenizi tavsiye ederim. Hatta bu konuda Zeynep Direk'in Defter'in 40. sayısında yayımlanan "Yasanın Kaynağı Üzerine" adlı bir makalesi vardır; tam da bu hikaye ile başlar. Benden bu kadar...
0