jhg
öylesine soracağım bir soru. çok bir önemi yok. düşüncelerinizi merak ettim sadece. kendim hakkımda bilgi vereyim: 27 m istevlilik bir başlangıçtan ziyade bir sonmuş gibi geliyor bana. bakın gerçekten abartmadan söylüyorum evli insanlara, yeni evlenmiş insanlara acıma hissiyle bakarım çoğu zaman, iç
öylesine soracağım bir soru. çok bir önemi yok. düşüncelerinizi merak ettim sadece. kendim hakkımda bilgi vereyim: 27 m ist
evlilik bir başlangıçtan ziyade bir sonmuş gibi geliyor bana. bakın gerçekten abartmadan söylüyorum evli insanlara, yeni evlenmiş insanlara acıma hissiyle bakarım çoğu zaman, içten içe.
bu yaşıma kadar 1 ciddi ilişkim oldu. sonra olmadı ve ayrıldık. şu an bir ilişkim yok. olması için bir çaba harcamıyorum, hatta yine samimi bir şekilde yazıyorum: aslında bir ilişkiye başlamamak için çaba harcıyorum zaman zaman. yani bir ilişkiye başlama niyeti olan karşımdaki kişiyle aramı soğutmaya çalışıyorum. sebebi şu: bu yaştan sonra çıkacağım kişiyle kesinlikle evliliği düşünerek çıkmam gerekir ama ben evliliğe soğuk olduğum için bu ilişkinin hiç başlamamasından yanayım.
yani kısaca denklemim: ilişki = evlilik = 0 (sıfır)
ne zamana kadar gidecek böyle bilmiyorum. ama bir 30'u görücem sanırım. bu yaklaşımımın beni en düşündüren tarafı, çevrenin de sık sık bahsettiği "geç çoçuğun olursa, yaş farkınız büyük olursa kötü olur". biraz katııyorum aslında ama kesinlikle genç yaşta çoçuğum olsun fikriyle de insan evlenmez diye düşünüyorum.
evlilik benim özgürlüğümü alacak diye korkuyorum, ben yapamam diyorum. bu zamana kadar hep tektim, hayatımı paylaşmak çok zor olur diyorum. hareket alanım daralır diyorum. yapmak istediğim bir şeyi evli olduğum için yapamazsam içten içe üzülürüm, yıpranırım diyorum.
siz nasıl bakıyorsunuz?
evlilik bir başlangıçtan ziyade bir sonmuş gibi geliyor bana. bakın gerçekten abartmadan söylüyorum evli insanlara, yeni evlenmiş insanlara acıma hissiyle bakarım çoğu zaman, içten içe.
bu yaşıma kadar 1 ciddi ilişkim oldu. sonra olmadı ve ayrıldık. şu an bir ilişkim yok. olması için bir çaba harcamıyorum, hatta yine samimi bir şekilde yazıyorum: aslında bir ilişkiye başlamamak için çaba harcıyorum zaman zaman. yani bir ilişkiye başlama niyeti olan karşımdaki kişiyle aramı soğutmaya çalışıyorum. sebebi şu: bu yaştan sonra çıkacağım kişiyle kesinlikle evliliği düşünerek çıkmam gerekir ama ben evliliğe soğuk olduğum için bu ilişkinin hiç başlamamasından yanayım.
yani kısaca denklemim: ilişki = evlilik = 0 (sıfır)
ne zamana kadar gidecek böyle bilmiyorum. ama bir 30'u görücem sanırım. bu yaklaşımımın beni en düşündüren tarafı, çevrenin de sık sık bahsettiği "geç çoçuğun olursa, yaş farkınız büyük olursa kötü olur". biraz katııyorum aslında ama kesinlikle genç yaşta çoçuğum olsun fikriyle de insan evlenmez diye düşünüyorum.
evlilik benim özgürlüğümü alacak diye korkuyorum, ben yapamam diyorum. bu zamana kadar hep tektim, hayatımı paylaşmak çok zor olur diyorum. hareket alanım daralır diyorum. yapmak istediğim bir şeyi evli olduğum için yapamazsam içten içe üzülürüm, yıpranırım diyorum.
siz nasıl bakıyorsunuz?
0
Sen aramayı seviyorsun.
öyle bir eş bulmalısın, üzülmemeli, yıpranmamalısın.
ben güzel bakıyorum evliliğe. Benim de yaşım yirmi küsur, ama müstakbel eşimi arıyorum ben, buldum da sayılırı. o ve yine müstakbel çocuklarım için adım atıyorum falan filan. Sevdiceğimle çocukların isimlerini bile bulduk. zaten birisi bende vardı, diğerini de o getirdi, iki ismimiz oldu. evli değil sadece birlikteyiz.
öyle bir eş bulmalısın, üzülmemeli, yıpranmamalısın.
ben güzel bakıyorum evliliğe. Benim de yaşım yirmi küsur, ama müstakbel eşimi arıyorum ben, buldum da sayılırı. o ve yine müstakbel çocuklarım için adım atıyorum falan filan. Sevdiceğimle çocukların isimlerini bile bulduk. zaten birisi bende vardı, diğerini de o getirdi, iki ismimiz oldu. evli değil sadece birlikteyiz.
0
yapmak istediğim şeyleri engellemeyecek bi evlilik isterim ki zaten (sabaha kadar karı kız peşinde mi koşacan derdin nedir?) höt/zöt edecek her dakika neredesin diyecek bi eş kimse istemez herhalde.
ben senden farklı olarak evlilik iki insanın birbirine olan güven ve sevgisinin bir göstergesidir diye düşünüyorum evlilik yürütmek ilişki yürütmekten daha kolay olurmuş gibi geliyor.belki ailemi işlerime karıştırmamayı şu yaşa kadar iyi becerdiğim için öyle geliyor olabilir. evlilikte ülke şartlarında en zorlu işlerden biri aileleri idare etmek bence.
genç yaşta cocugum olsun fikriyle evlenilmez ama bu insanla cocuk yapılır ne de güzel olur diye evlenilebilir.
ben senden farklı olarak evlilik iki insanın birbirine olan güven ve sevgisinin bir göstergesidir diye düşünüyorum evlilik yürütmek ilişki yürütmekten daha kolay olurmuş gibi geliyor.belki ailemi işlerime karıştırmamayı şu yaşa kadar iyi becerdiğim için öyle geliyor olabilir. evlilikte ülke şartlarında en zorlu işlerden biri aileleri idare etmek bence.
genç yaşta cocugum olsun fikriyle evlenilmez ama bu insanla cocuk yapılır ne de güzel olur diye evlenilebilir.
0
ben sıcak bakıyorum. yalnız yaşamaya tahammül edebilecek bir insan değilim, yalnız yaşarsam çok mutsuz olurum. erkek arkadaşım öğrenci olmasaydı hemen gider bir yüzük alır ve bugün evlenme teklif ederdim kendisine.
0
yapmak istediklerimi engellemeyecek biri bulmak bence imkansız.
tut ki kafam esti japonyaya yerleşip kendimi vakıf-hayır işlerine vericem. hangi eşle yapılabilir bu?
mutlaka vardır kafa dengi ama olayın içine aileler filan da girecek. neyse bu örnekti zaten.
he bi de olay cinsellik açısından sınırlanacak olmam da değil evlendiğimde. hali hazırda zaten gözü çok cinsel aktivitede olan biri de değilim, olsa iyi olur ama :P
tut ki kafam esti japonyaya yerleşip kendimi vakıf-hayır işlerine vericem. hangi eşle yapılabilir bu?
mutlaka vardır kafa dengi ama olayın içine aileler filan da girecek. neyse bu örnekti zaten.
he bi de olay cinsellik açısından sınırlanacak olmam da değil evlendiğimde. hali hazırda zaten gözü çok cinsel aktivitede olan biri de değilim, olsa iyi olur ama :P
0
benzer sebepten dolayı evlenmeyi falan düşünmüyorum. sevgili konumundayken iyi kötü kişisel alanın var olduğunu hissediyor insan ama evlilikte bi müddet sonra bazı tavizler vermek gerekicek, ki evlilik sürsün diye ama bu da kişisel alanı, özgürlüğü daraltıcak. Bu durumdan hiç hoşlanıcağımı zannetmiyorum.
0
denemeden bilemezsin. evlilik artık eskisi gibi geri dönüşsüz bir şey değil. baktın olmuyor. boşanabiliyorsun. atla deve değil bunlar. ben bu evlilik korkusunu özgürlük kısıtlanması değil de yetişkin olma korkusu olarak görüyorum çoğu kişide. hayır, özgürlüğünden taviz vermek istemeyen adam ona göre hayat yaşar. bu onun ilişkiye girmesine engel değil ki? ne istediğini bildikten sonra ilişkilerde evlilik mevzusu aşılması mümkün olmayan bir şey değil.
önce nasıl bi hayat yaşamak istediğini kafasında oturtacak insan. hayatını anlamlı kılan şeyler neler kendine soracak. bunlara cevabı olana yetişkin deniyor zaten. evlilik, çocuk, şu bu teferruat, korkulacak şeyler değil.
önce nasıl bi hayat yaşamak istediğini kafasında oturtacak insan. hayatını anlamlı kılan şeyler neler kendine soracak. bunlara cevabı olana yetişkin deniyor zaten. evlilik, çocuk, şu bu teferruat, korkulacak şeyler değil.
0
Dün gece sarhoşken ben mi yazdım la bu duyuruyu? Gerçi yaş ve şehir tutmuyor ama geri kalanına tamamen katılıyorum, siktiret evlenme, koyim dünyanın götüne.
0
bir çocuk sahibi olmak istemiyorsan evlenmek çok aptalca. ama istiyorsan durduğun kabahat.
imza (aynı durumdaki adam)
imza (aynı durumdaki adam)
0
keşke sendeki bu akıl bende de olaydı evlenmeden önce diyorum başka da bir şey demiyorum.
0
bu bence daha çok erkeklerde olan bir durum, bunun nedeni de etraflarındaki manyak kızlar. sürekli soru soran (daha doğrusu hesap soran), hep yapışık ikiz gibi beraber olmak isteyen, evlenir evlenmez çoluk çocuk hayalleri kuran kızlar. tabii bir de bu kızların uzayıp giden ihtiyaçlar listesi var. bütün bu beklentiler erkekler üzerinde baskı yaratıyor. hadi sıkılırsam, bunalırsam, isteklerine cevap veremezsem, bir gün vazgeçersem, istemezsem... tüm bunlar olunca da çekiniyorlar evlilikten.
bence sizin sorununuz, daha önce de söylenmiş gerçi, aradığınız gibi kafanıza göre birini bulamamak ya da bulsanız bile o kişiden zamanla vazgeçme ihtimaliniz. herkes sıradan bir evlilik hayatı yaşayacak diye birşey yok ki. gerçekten beraberken vakit geçirmekten hoşlandığınız, genel olarak benzer zevklerinizin olduğu, ama en önemlisi gerçekten sevdiğiniz bir insanla evlenmek sizi sıkıp bunaltmaz tam tersine hayatınızı güzelleştirir. daha sonrasında çocuk filan zaten o birliğin kreması olur.
bence sizin sorununuz, daha önce de söylenmiş gerçi, aradığınız gibi kafanıza göre birini bulamamak ya da bulsanız bile o kişiden zamanla vazgeçme ihtimaliniz. herkes sıradan bir evlilik hayatı yaşayacak diye birşey yok ki. gerçekten beraberken vakit geçirmekten hoşlandığınız, genel olarak benzer zevklerinizin olduğu, ama en önemlisi gerçekten sevdiğiniz bir insanla evlenmek sizi sıkıp bunaltmaz tam tersine hayatınızı güzelleştirir. daha sonrasında çocuk filan zaten o birliğin kreması olur.
0
tabii ki özgürlüğünü alacak. birine bağlı olarak yaşayacaksın bundan sonra. ne kadar senin gibi olan birisini bulup onunla da evlensen, evlilik bu. sorumluluğunu kaldıramayacağını düşünüyorsan hiç evlenme.
kısmen ben de senin gibi düşünüyorum, ama çocuklar, aile olabilmek, birliktelik duygusu gibi şeyler hoş görünmüyo da değil. uygun birisiyle neden olmasın? son değil, başlangıç da olabilir.
kısmen ben de senin gibi düşünüyorum, ama çocuklar, aile olabilmek, birliktelik duygusu gibi şeyler hoş görünmüyo da değil. uygun birisiyle neden olmasın? son değil, başlangıç da olabilir.
0
senden 2 yaş büyük benzer düşüncelere ve duruma sahip birisi olarak;
evlilik bana da feci ürkütücü geliyor.
benden 6 yaş küçük kardeşim evlendi, ona bakınca 5 yıl sonra bezmiş bir insan zihnimde canlanıyor, mutluluk canlanmıyor.
+ olarak karşı cinse acayip bir güvensizlik var bende,
kız annelerinin evliliği ticari bir anlaşma gibi görmeleri,
kızların;
erkeğin hayatında tüm alanlara egemen olma ve yayılma isteği,
huzurdan ziyade en güzel koltuk takımına/mutfak dolabına yönelmeleri,
hiç bir şeyi oluruna bırakmayarak sürekli yönlendirme çabaları,
yine bayanların aile içinde bile olsa karmaşık insan ilişkileri geliştirmeleri,
gibi bazı sebepler beni bırak evliliği hayattan soğutuyor.
bekarım kafa rahat,
kimseleri idare etmek zorunda değilim,
eş ile anne arasında maymun olmak gibi dert de yok. ohh miss.
evlilik bana da feci ürkütücü geliyor.
benden 6 yaş küçük kardeşim evlendi, ona bakınca 5 yıl sonra bezmiş bir insan zihnimde canlanıyor, mutluluk canlanmıyor.
+ olarak karşı cinse acayip bir güvensizlik var bende,
kız annelerinin evliliği ticari bir anlaşma gibi görmeleri,
kızların;
erkeğin hayatında tüm alanlara egemen olma ve yayılma isteği,
huzurdan ziyade en güzel koltuk takımına/mutfak dolabına yönelmeleri,
hiç bir şeyi oluruna bırakmayarak sürekli yönlendirme çabaları,
yine bayanların aile içinde bile olsa karmaşık insan ilişkileri geliştirmeleri,
gibi bazı sebepler beni bırak evliliği hayattan soğutuyor.
bekarım kafa rahat,
kimseleri idare etmek zorunda değilim,
eş ile anne arasında maymun olmak gibi dert de yok. ohh miss.
0
yaşın evlenmek için çok küçük. bu bir genelleme değil yani herkesin evlilik yaşı farklıdır. kimisi 18 inde evlenip mutlu olabilecek cinsten olur, kimisi 34 ünde, kimisi de asla. hiç evlenmemek de bir evlilik yaşıdır ve bu gayet normal. aslında olay şu; onunla evlendiğinde yalnız yaşıyor gibi olabileceksen hem de 2 kişi olmanıza rağmen ve ilişkiden bekledikleri, senden isteyip istemedikleri aynı ya da çok yakınsa işte o kişiyle, rastladığın zaman, hayatla kendin aranda huzuru bulduğun zamandır evlilik yaşı, o yüzden kişiden kişiye değişir.
hep şunu derim; o kişiyle evlenip evlenmemenin bir önemi olmadığında, onunla evlenebilirsin demektir. öyle biri ki, onunla evli olsan da olur, olmasan da.. bir şeyi değiştirmiyorsa, taraflardan biri istiyorsa evlenirsin gider. yani evliliği saçmalaştıran aslında evliliğin kendisi değil, onun çatısı, tanımlamaları altına giren o 2 kişi. kimisi çatıyı 4 duvar istiyor, kimisi yarısı açık, cam tavanlı olsun istiyor. ( benzetme saçma oldu, bu aralar kafamda böyle bir çatısı olan ev projesi var da :s )
hep şunu derim; o kişiyle evlenip evlenmemenin bir önemi olmadığında, onunla evlenebilirsin demektir. öyle biri ki, onunla evli olsan da olur, olmasan da.. bir şeyi değiştirmiyorsa, taraflardan biri istiyorsa evlenirsin gider. yani evliliği saçmalaştıran aslında evliliğin kendisi değil, onun çatısı, tanımlamaları altına giren o 2 kişi. kimisi çatıyı 4 duvar istiyor, kimisi yarısı açık, cam tavanlı olsun istiyor. ( benzetme saçma oldu, bu aralar kafamda böyle bir çatısı olan ev projesi var da :s )
0
ya Allah aşkın nolur evlenmeyin. kim zorluyor sizi anlamıyorum ki? silah mı dayadılar alnınıza.
evlenmeyin, haşa çocuk filan yapıp kesinlikle çoğalmayın siz.
ne kadar değerli, erişilmez, mikemmel insanlarmışsınız ki kızlar, kız anneleri, babaları, dedeleri, halaları, nineleri hepsi birden peşinize düşmüş.
aman aman aman nazar değmesin.
evlenmeyin, haşa çocuk filan yapıp kesinlikle çoğalmayın siz.
ne kadar değerli, erişilmez, mikemmel insanlarmışsınız ki kızlar, kız anneleri, babaları, dedeleri, halaları, nineleri hepsi birden peşinize düşmüş.
aman aman aman nazar değmesin.
0
