[]
Kedileri birbirine alıştırmak
Merhaba duyuru ahalisi. Yakın zamanda 1,5 aylık dişi bir kedi evlat edinmiştik. Dün sabah da 3 aylık (tüyleri siyah ve yaşı küçük olduğu için cisiyetinden tam olarak emin olamadığımız) muhtemel erkek kedicik aramıza katıldı. 1,5 aylık dişi böceğimiz çok sevecen, aşırı hareketli, dost canlısı bir tip. Sokakta bakılırken büyük kedilerle tanışmak istemiş fakat patilenmiş. Böyle bir anısı var, sanıyorum ki bu sebeple ilk etapta diğer kediye karşı çok çekingen davrandı.
Yeni kedicik ise bir köpek tarafından parçalanmak üzereyken bulunmuş. Sırtını eğerek yürüyor. Güvensiz, evi kolaçan ediyor, yanından geçtiğimizde korku dolu bakışlar atıyor. Ama sallanan bir yumak görünce dayanamayacak kadar da oyun oynamak istiyor. Ve yanımızda karnını açıp uyuyabilecek kadarlık güveni var sanırım. Dün gece baya sevdik keratayı, ama bugün daha önce hiç tanışmamış gibiyiz. Merhaba merhaba yani.
Neyse yeni üyemizi taşıma kabında eve getirdik ve bir süre çıkmadıktan sonra her kedi evladı gibi evi kolaçan etmeye başladı. Bu sırada bizim ufaklık da ona ait yeni eşyaları kokladı durdu.
Tuvalet kaplarına yeni gelen bıdığın kokusunu içeren örnek kumundan da koyduk.
İlk karşılaştıklarında yeni gelen kedimiz çok meraklı bir şekilde tanışmak istedi ama bizim ufaklık tıslayarak bu girişimleri bertaraf etti. Bir süre birbirlerine belli bir mesafeden fazla yaklaşmadıkar ve tısladılar. Şimdi yaklaşıp birbirlerini patiliyorlar. İş kavgaya dönüştü gibi. Biri diğeriyle ilgilenmese bile sürekli takip halindeler. Birbirlerinin peşinden gidiyorlar. Bir süre odalarını ayırdık ama ikisi de miyavlayıp duruyor. Ne yapacağız bilemedik. İlk önce doğalarına karışmayalım diye düşünerek bakışıp tıslamalarına hiç karışmadık. Ama artık patileşmeleri gördüğümüz için tıslamadan önce çıkardıkları guburtuyu duyar duymaz sesli bir şekilde ikaz ediyoruz. (örn. el çırpmak gibi.)
Ne yapmalıyız? Gündüz vakti ikisini de yalnız bırakmak zorundayız çünkü. Henüz böyle bir şey olmadı ama birbirlerini yaralamalarından korkuyoruz. Tecrübesi olan beri gelsin :(
Yeni kedicik ise bir köpek tarafından parçalanmak üzereyken bulunmuş. Sırtını eğerek yürüyor. Güvensiz, evi kolaçan ediyor, yanından geçtiğimizde korku dolu bakışlar atıyor. Ama sallanan bir yumak görünce dayanamayacak kadar da oyun oynamak istiyor. Ve yanımızda karnını açıp uyuyabilecek kadarlık güveni var sanırım. Dün gece baya sevdik keratayı, ama bugün daha önce hiç tanışmamış gibiyiz. Merhaba merhaba yani.
Neyse yeni üyemizi taşıma kabında eve getirdik ve bir süre çıkmadıktan sonra her kedi evladı gibi evi kolaçan etmeye başladı. Bu sırada bizim ufaklık da ona ait yeni eşyaları kokladı durdu.
Tuvalet kaplarına yeni gelen bıdığın kokusunu içeren örnek kumundan da koyduk.
İlk karşılaştıklarında yeni gelen kedimiz çok meraklı bir şekilde tanışmak istedi ama bizim ufaklık tıslayarak bu girişimleri bertaraf etti. Bir süre birbirlerine belli bir mesafeden fazla yaklaşmadıkar ve tısladılar. Şimdi yaklaşıp birbirlerini patiliyorlar. İş kavgaya dönüştü gibi. Biri diğeriyle ilgilenmese bile sürekli takip halindeler. Birbirlerinin peşinden gidiyorlar. Bir süre odalarını ayırdık ama ikisi de miyavlayıp duruyor. Ne yapacağız bilemedik. İlk önce doğalarına karışmayalım diye düşünerek bakışıp tıslamalarına hiç karışmadık. Ama artık patileşmeleri gördüğümüz için tıslamadan önce çıkardıkları guburtuyu duyar duymaz sesli bir şekilde ikaz ediyoruz. (örn. el çırpmak gibi.)
Ne yapmalıyız? Gündüz vakti ikisini de yalnız bırakmak zorundayız çünkü. Henüz böyle bir şey olmadı ama birbirlerini yaralamalarından korkuyoruz. Tecrübesi olan beri gelsin :(
ben 7 aylık kedimin yanına 1 aylık kedi getirdim. getirdiğim kedinin bir ayağı sakat, acayip tırsak ufacık bir şey. başlarda hem bana hem büyük kediye tısladı durdu. hatta büyük kedi buna pata küte girişti. uyarma etme işe yaramadı çünkü benim büyük kedi hakkaten psikopat. bir kaç gün sonra ufak kedinin tıslamalar durdu. mecbur dışarı çıkarken yalnız bırakıyordum kedileri. ufak kedi sadece kendinin sığabileceği bir dolap aralığında yaşadı bir süre. şimdi ufaklık hafif byümeye başladı ve birlikte uyuyorlar, oyun oynuyorlar. hatta büyük olan yatarken ufaklık gidio bunu ısırmaya başlıyor. daha sonra büyük bunu ısırmaya başlayınca da ciyak ciyak bağırıo :D
eğer kan gövdeyi götürmüyorsa bırakın kendi hallerine derim ben.
eğer kan gövdeyi götürmüyorsa bırakın kendi hallerine derim ben.
- emrag
(30.10.11 09:37:20 ~ 09:37:46)
çok kavga gürültü kan revan boyutuna gelmezse bişi olmaz. ayrı ayrı kapatınca hiç alışamazlar birbirlerine. salın gitsin. tepişip tepişip birbirlerinin bölgesine girmemeyi öğrenirler. ya da kanka olup benim eşşoooolu beş kulaklar gibi evi size dar ederler. veliefendi'de günlük hayat isimli belgesele konu olursunuz.
- kedili madam (30.10.11 09:54:24)
unutmamanız gereken şey bunların (kedi de olsa) çocuk olduğu. birbirlerini tanımıyorlar. en iyi tanıştırma anı (biberonla besliyorsanız biri emerken diğerini ona yakın tutup kokularına alıştırmak olabilir. ya da uyurken yanyana koyabilirsiniz. ikisi de ufak olduğu için iş o tıslamayı kesmekten ibaret. bir kez beraber oynadılar mı gerisi gelir.
- tururo (30.10.11 10:03:06)
1,5 aylık kedi ile 3 aylık kedinin anlaşamaması diye bişi olmaz. kanka olur onlar yakında.
kavga zannettiğiniz şeyler oyundur. gerçek kavga olsa inanın siz de sağ kalmazdınız arada :))
kavga zannettiğiniz şeyler oyundur. gerçek kavga olsa inanın siz de sağ kalmazdınız arada :))
- mea maxima culpa (30.10.11 10:48:52)
Aslında o kadar da küçük değiller, katı mamayla besleniyorlar. Biz de sabırla birbirlerine alışmalarını bekliyoruz. Ama oyun oynamadıkları açık, çünkü kulaklar aşağıda, "meuuu, pıhh hıss" modunda birbirlerini ölçüyorlar. Arada patiler havada uçuşuyor ama en azından mesafeyi koruyorlar şimdilik. İkisinin de katıldığı oyunlar oynatmaya çalışıyorum ama çok temkinliler. Tek korkum biz evde yokken birbirlerini yaralayabilecek olmaları. Ne olur ne olmaz diye tırnakları kırpmayı deneyeceğim.
- lotesse (30.10.11 11:19:05)
siz gergin olmazsanız onlar da birbirine alışır. genelde hayvanlar işi en az kavga ve yaralanmayla atlatma yanlısı. ama sizin gerginliğinizi hissederlerse özellikle eski kediniz korumacı yaklaşabilir. bir süre daha böyle kendi alanlarını belirlerler sonra sakin otururlar. canlıların herhalde en büyük yeteneği adaptasyon :D
tırnaklarını keserseniz ve ciddi kavga ederlerse birbirlerini daha çok yaralarlar küt tırnaklar fena yara yapıyo.
bi de daha dün bir bugün iki, bahsettiğinize göre iki kedi de belli travmalar yaşamış. biraz daha uzun sabretmeniz lazım :D
tırnaklarını keserseniz ve ciddi kavga ederlerse birbirlerini daha çok yaralarlar küt tırnaklar fena yara yapıyo.
bi de daha dün bir bugün iki, bahsettiğinize göre iki kedi de belli travmalar yaşamış. biraz daha uzun sabretmeniz lazım :D
- kediebesi
(30.10.11 13:05:56 ~ 13:07:47)
Evet galiba benim tedirgin enerjim onları da olumsuz etkiliyor. Sabır konusunda bir problem yok gerçekten ikisi de çok zeki ve anlayışla yaklaşılması gereken kediler. Tek korkum bu patileşmelerin ciddileşmesi. Ben yine de onları doğalarıyla baş başa bırakayım en iyisi. Teşekkür ederim kedi dostları.
- lotesse (30.10.11 13:22:41)
patileşme, birbirini takip başladıysa sorun yoktur :))) sadece gözünüz üzerlerinde olsun ve kıskançlığa mahal verecek durum yaratmayın yeter :) bir kaç gün daha evde kimse yokken ayrı odaya devam edilebilir ama çok da uzatmaya gerek yok sanırım.
- mayalilithowsky (30.10.11 17:01:16)
o zaman yapacağınız en iyi şey ikisini de sıkıca tutup birbirlerine koklatmak. birbirlerinin kokusuna alıştıkları an pıslamalar filan biter. sorun biraz da bu ikilinin geçmişinde yatıyor. ikisi de sokakta dayak yemiş.haliyle biraz korkuları var.o o korkuyu da bunları beraber tutup birbirlerine alıştırarak yenebilirsiniz.
- tururo (30.10.11 17:13:06)
1
