[]
Sokaktaki canlılara takıntı...
Sokak çocuklarıyla başlayıp, sokaktaki yavru hayvanlara kadar uzanan bir yelpazede aşırı duyarlılık-tepki gösteriyorum. Çoğu zaman yardım edemediğim için de bunu kendime sorun yapıyorum, tabiri caizse takıyorum. Az önce de yine bir yavru kedi gördüm ve eve getiremeyeceğim için kendimi suçlu hissediyorum; biliyorum sokakta yüzlerce hayvan var. Bir sokak çocuğuna yemek yediyorum ama ertesi gün aynı şeyi bulamaz belki diye düşünüp kendi kendime rahatsızlık veriyorum.
evet psikoloğa mı gitmeliyim? teşekkürler.
evet psikoloğa mı gitmeliyim? teşekkürler.
takinti yapmak yerine bi sokak cocuguna yemek yedirdigin zaman: belki ben olmasam bugun yemek yiyemeyecekti diye dusun.. yapamadiklarina degil de yaptiklarina odaklanmaya calis.. cunku yapamadigin seyler gorduklerinle sınırlı degil sadece ne yazik ki..
- buzzlightyear
(24.08.11 00:27:40)
bence senin dışındaki herkes psikoloğa gitmeli.
- jangbogo (24.08.11 00:33:55)
aynen ben de öyleyim. hatta bazen kendi hayatımda olan güzel şeylere sevinemiyorum bu yüzden. ben de hayvanlara, yaşlılara ve çocuklara karşı öyleyim. sokakta dilenen biri gördüğümde o günüm çoğunlukla üzüntülü geçiyor. bir kitapta şöyle bir şey okumuştum "aynaya baktığınızda hala vicdan azabı çekmiyorsanız hiçbir şey farkıda değilsiniz" gibi bir şeydi. aslında keşke diğerleri de bu kadar soyutlamasa kendini etrafından. çözüm yolu öneremeyeceğim sanırım sana ama en azından senin gibi insanlar var bunu bilmeni istedim.
- jupri
(24.08.11 00:59:47)
senin disindaki herkes degil, sen problemlisin.
oncelikle, sosyal sorumluluk duygusu cok hos bir sey. sokak cocuklari, insanlari, hayvanlari icin birseyler yapmak hepimizin gorevi. ama siz elinizden geleni yaptiktan sonrasi icin kaygilanmaniz normal degil. yeryuzundeki her seye mudahale edemiyeceginiz gercegini unutmamaniz gerekiyor. baska insanlarin problemlerine uzulup cozum aramak, elinden geldigince yardimci olmak digergamliktir, mukkemmel birseydir. ama acima hissinizi kontrol altina alamazsaniz (ki o acima hissi degildir artik o zaman, obsesyondur) cektiginiz uzuntu yasam kalitenizi ciddi anlamda dusurur. hatta kedi kopek gormemek icin sokaga cikmamaya kadar varir is...
sizin tanrisal bir varlik olmadiginizi, aciz bir insanoglu oldugunuzu hatirlamaniz lazim. psikyatr bu noktadan girmisti ben ayni sorunumdan yakinirken. sikinti dayanilmaz oluyorsa psikolojik yardim alin derim.
oncelikle, sosyal sorumluluk duygusu cok hos bir sey. sokak cocuklari, insanlari, hayvanlari icin birseyler yapmak hepimizin gorevi. ama siz elinizden geleni yaptiktan sonrasi icin kaygilanmaniz normal degil. yeryuzundeki her seye mudahale edemiyeceginiz gercegini unutmamaniz gerekiyor. baska insanlarin problemlerine uzulup cozum aramak, elinden geldigince yardimci olmak digergamliktir, mukkemmel birseydir. ama acima hissinizi kontrol altina alamazsaniz (ki o acima hissi degildir artik o zaman, obsesyondur) cektiginiz uzuntu yasam kalitenizi ciddi anlamda dusurur. hatta kedi kopek gormemek icin sokaga cikmamaya kadar varir is...
sizin tanrisal bir varlik olmadiginizi, aciz bir insanoglu oldugunuzu hatirlamaniz lazim. psikyatr bu noktadan girmisti ben ayni sorunumdan yakinirken. sikinti dayanilmaz oluyorsa psikolojik yardim alin derim.
- thunder thunder thunder thundercats (24.08.11 01:16:36)
1
