bir anımı anlatayım, ilgili gibi geldi.
yıllar önce lisedeyken, din dersi esnasında satranç oynuyoruz. (aslında diğerleri öss'ye hazırlanırken biz hergün 5-6 ders boyunca, ders esnasında oynardık. hocalar da ses etmezdi. ha test, ha satranç.) Bu dinci salağı (salak kelimesinin altı çizili) bizim satranç oynadığımızı gördü, kalktı, yanımıza geldi, "ben dersimde kumar oynatmam" gibi birşeyler saçmaladı ve tahtayı almaya çalıştı. ben engel oldum, ki mıknatıslı satranç tahtası yaklaşık 3. saatine giren oyunun heba olmasını da engelledi. (hoş olmayan bir geçmişimiz vardı hoca efendiyle. hayır, serseri değildim.)
buradan çıkarılacak 3 şey var.
1) bazı insanlar içerisinde mücadele olan her şeyi kumar olarak görebiliyor.
2) para karşılığı satranç oynamışlığım var ve zerre haz etmesem de o gerizekalı hocanın önyargısında tecrübe ve doğruluk payı olduğunu söyleyebilirim.
3) haklısınız; herşey kumara dönüştürülebilir, lakin bu sebebe dayanarak herşeyi yasaklayamazsınız.
doğal olarak sadece "genel olarak kumar için kullanılan oyunlar" yasaklanıyor.
0