[]
yolunacak kaz gibi hissetmek...
çok uzun ama gerçekten ne yapmalıyım bilmiyorum. okuyan cevap veren herkese teşekkürlerimi sunarım.
dört kişilik bir ailenin büyük çocuğuyum. 28 yaşında ve bekarım. hep ailemle yaşadım, hiç ayrı kalmadım. okulum bile şehir içindeydi. bir süre de evlenmeyi düşünmüyor olsam da iyi bir talip karşısında yarın olsa hayır demem. ayrıca annemler hiç giyim kıyafet arkadaş harçlık geliş gidiş saatlerime karışmazlar. kardeşim lise sonda. annem ev hanımı babam işçi emeklisi.
iyi bir işim ve ortalamanın biraz üstünde maaşım var. iki yıl önce 15 senedir arabamız yok, ayağımızı yerden kessin, bizi ele muhtaç etmesin diye iyi kötü bir araba aldım. araba benim üstüme. şükür sağlam da bir araba. ben bu arabayla aynı zamanda işe de gidip geliyorum ama annemlerin işi varsa onların kullanmasını da sağlıyorum. eve getirdiğim maaş kuruşu kuruşuna bilinir ve hesaplamalarım da bilinir. araba ve maaşım konusunda hiç ayrı gayrı yapmadım. eve gelmeden önce mutlaka annemi arar bi ihtiyacın var mı diye sorarım. markete giderken hem anneme hem babama ihtiyaçlarını sorarım. babamın sigarası varsa ek bir tane daha alırım, kendi parasından almasın diye. aylık mutfak vs masraflarını ben karşılarım.
şimdi bu koşullar içinde son zamanlarda artan bir şekilde annem "kızım evlenmeden bari doğalgazı döşet de öyle git, evleneceksen bir yıl sonra evlen de şunu da yaptıralım öyle git" gibi söylemlerde bulunmaya başladı. evlilik kısmına hiç takılmıyorum çünkü her anne bir yaşta çocuğunun evlenmesini ister. fakat benim iyice evde kalacağımı beynine çok yanlış bir şekilde yerleştirmiş annem evlenirsen "bu arabayı bize bırak da git" diyor. ayrıca ben daha üst model daha iyi bir araba alacağım dediğimde "bu da bizim olsun" demeye başladı. artık bunun önünü alamadığımı düşünüyorum.
ama babam öyle mi? adamın gönlünde vardır belki arabayı bırakayım, eve 6 bin liralık doğalgaz döşeteyim, onlara yardım edeyim.. ama babam hiç bir zaman da kızım şuna şöle yardım et demedi. çünkü elimden geldiğince yardım edeceğimi biliyor. sorun ise annem!
gerçekten onlardan hiç bir şeyimi esirgemem, evlenir gidersem ben kendim arabayı falan bırakır giderim ama konusu olduğunda annemin her seferinde bunu söylemesi beni rahatsız ediyor. gerçekten hiç bunların muhabbetini yapmam. ama kızgınlıkla benim param benim arabam deyince de nankör oluyorum. duygu sömürüsü yapıyorsun diyorum, bu sefer de alınıp küsüp ortamı terkediyor. çok sinir oluyorum. kendimi yolunacak kaz gibi hissediyorum.
çok çaresiz hissediyorum kendimi. ben bunun önünü nasıl alırım? nasıl başa çıkarım a dostlar?
utancımdan fake hesaptan yazıyorum.
edit: ayrı eve çıkmak istemiyorum. oraya yeni masraflar, yeni ev düzensizliği vs.. olmaz o. annemler de karşı çıkar. ben de istemem zaten. yeni eve vereceğim masrafı ben zaten annemlere yapıyorum. o konuda problem yok. sorun büyük harcamalar: doğalgaz, araba, gibi büyük ve taksitli masraflar.
dört kişilik bir ailenin büyük çocuğuyum. 28 yaşında ve bekarım. hep ailemle yaşadım, hiç ayrı kalmadım. okulum bile şehir içindeydi. bir süre de evlenmeyi düşünmüyor olsam da iyi bir talip karşısında yarın olsa hayır demem. ayrıca annemler hiç giyim kıyafet arkadaş harçlık geliş gidiş saatlerime karışmazlar. kardeşim lise sonda. annem ev hanımı babam işçi emeklisi.
iyi bir işim ve ortalamanın biraz üstünde maaşım var. iki yıl önce 15 senedir arabamız yok, ayağımızı yerden kessin, bizi ele muhtaç etmesin diye iyi kötü bir araba aldım. araba benim üstüme. şükür sağlam da bir araba. ben bu arabayla aynı zamanda işe de gidip geliyorum ama annemlerin işi varsa onların kullanmasını da sağlıyorum. eve getirdiğim maaş kuruşu kuruşuna bilinir ve hesaplamalarım da bilinir. araba ve maaşım konusunda hiç ayrı gayrı yapmadım. eve gelmeden önce mutlaka annemi arar bi ihtiyacın var mı diye sorarım. markete giderken hem anneme hem babama ihtiyaçlarını sorarım. babamın sigarası varsa ek bir tane daha alırım, kendi parasından almasın diye. aylık mutfak vs masraflarını ben karşılarım.
şimdi bu koşullar içinde son zamanlarda artan bir şekilde annem "kızım evlenmeden bari doğalgazı döşet de öyle git, evleneceksen bir yıl sonra evlen de şunu da yaptıralım öyle git" gibi söylemlerde bulunmaya başladı. evlilik kısmına hiç takılmıyorum çünkü her anne bir yaşta çocuğunun evlenmesini ister. fakat benim iyice evde kalacağımı beynine çok yanlış bir şekilde yerleştirmiş annem evlenirsen "bu arabayı bize bırak da git" diyor. ayrıca ben daha üst model daha iyi bir araba alacağım dediğimde "bu da bizim olsun" demeye başladı. artık bunun önünü alamadığımı düşünüyorum.
ama babam öyle mi? adamın gönlünde vardır belki arabayı bırakayım, eve 6 bin liralık doğalgaz döşeteyim, onlara yardım edeyim.. ama babam hiç bir zaman da kızım şuna şöle yardım et demedi. çünkü elimden geldiğince yardım edeceğimi biliyor. sorun ise annem!
gerçekten onlardan hiç bir şeyimi esirgemem, evlenir gidersem ben kendim arabayı falan bırakır giderim ama konusu olduğunda annemin her seferinde bunu söylemesi beni rahatsız ediyor. gerçekten hiç bunların muhabbetini yapmam. ama kızgınlıkla benim param benim arabam deyince de nankör oluyorum. duygu sömürüsü yapıyorsun diyorum, bu sefer de alınıp küsüp ortamı terkediyor. çok sinir oluyorum. kendimi yolunacak kaz gibi hissediyorum.
çok çaresiz hissediyorum kendimi. ben bunun önünü nasıl alırım? nasıl başa çıkarım a dostlar?
utancımdan fake hesaptan yazıyorum.
edit: ayrı eve çıkmak istemiyorum. oraya yeni masraflar, yeni ev düzensizliği vs.. olmaz o. annemler de karşı çıkar. ben de istemem zaten. yeni eve vereceğim masrafı ben zaten annemlere yapıyorum. o konuda problem yok. sorun büyük harcamalar: doğalgaz, araba, gibi büyük ve taksitli masraflar.
ayrı eve çık. babanla iletişimini aynen koru. annene ise maddi konularda mesafe koy. yani ben olsam öyle yaparım. ama tabi bu benim tarzım. herkesinki farklı olabilir.
- kedili madam
(01.07.11 17:13:09)
iki genç kız filmi vardı vildan atasever ve hlya avşar ın oynadığı.onu hatırladım.evlen ya da başka eve yerleş.
www.indirmedenfilmizle.net
www.indirmedenfilmizle.net
- hari
(01.07.11 17:15:26 ~ 17:18:53)
annede problem var, evet. arabayı isteyerek babana bırakabilirsin ama doğalgazı döşemeye kalksan ardından annen başka bişeyi yaptır öyle evlen diyebilir. bi sınırı olmalı. 28 yaşıma geldim, biraz da kendim için birikim vs. yapmak istiyorum diyebilirsin. annenin tavrı baban tarafından bastırılacaktır.
- elorelia (01.07.11 17:20:21)
ailene bağlı birisin belli ki ben olsam annemle ayrı konuşur babamla ayrı konuşur ne durumda olduğumu anlatırdım.
- ramazanali (01.07.11 17:23:30)
kendime araba dışında birikimim olmadı. bir kaç taksidi var daha. ayrıca öğrenim kredisi, benzini, arkadaşlarla bir yerlerde dilediğince oturamama, eve gerekli ihtiyaçları al... hiç nakit beş kuruşum yok bi kenarda. çok da para harcayan birisi değilim. gerektiği yerde gerektiği kadar harcarım. o konuda problem yok. eve çıksam çok zor olur çünkü işim yorucu. eve gelince yemek hazır, soğuk kış günlerinde ev sıcacık... bir de şimdilik bir evin sorumluluğunu kaldırmak istmeiyorum. yani eve vereceğim kirayı, elektrik suyu annemlere veriyorum daha iyi oluyor. ama annemin bu extradan istekleri artık batmaya başladı bana.
- thunderbird (01.07.11 17:25:20)
bence ayrı eve çık. 28 olmuşsun artık. annene de birikim yapmak istediğini sıkışık olduğunu söyle. herkesin bütçesi kendine değil mi ama?
- groove salad (01.07.11 17:26:57)
bi yere kadar okurken erkek olduğunu düşündüm,sonra dank etti. valla evin reisi gibi olmuşun. annenin kalbini de kırmadan güzelce konuşmak belki bi nebze çare olabilir. başa kakma gibi değil de, yaptıklarının zaten ortada olduğunu bi şekilde ifade edebilsen belki anlar. annen biraz otoriter gibi evde,babanın demeyip de annenin şunu yap bunu yap demesi onu gösteriyor. yuvayı dişi kuş yapar bi arada tutar da annen fazla kaptırmış. hep içi içe olduğunuz için de senin kendi hayatının olabileceğini düşünecek olgunlukta da değil. kısaca ilk başvurulacak yol, eğitimde ve bir çok alanda kullanılan, sandwich metoduyla, annenin güzel şeylerinden bahsedip, arada ama anne şöyle şöyle yapmasan bu beni bunaltıyor,ben biraz kendime kalayım gibi derdini anlatıp,sonrasında gene güzelce anneni ballandır sulandır. çare olmazsa, ki bi süre olacağına inanıyorum, belki ev değişikliği yada herşeye rağmen kulakları tıkama gibi şeyler düşünülebilir. kolay gelsin
- akruban (01.07.11 17:38:06)
dertli arkadaşım...
ailenin böyle davranmasının birinci sebebi sensin. onlar istemeden, sormadan ettiğin yardımlarla "ay ne olacak ben vereyim"lerle buralara kadar getirmişsin olayı. baban ve kardeşin sorun değil ama anneni inceden işlemeye başlasan iyi olur. ayrı eve çıkmana da gerek yok. para muhabbetleri açıldığında hayırlı bir kısmet olursa evlenmeyi düşünüyorum muhabbetini öncelikle annene ciddi olarak aç. sana hayırlı kısmetler bulacaktır. sallama. kendi gönlüne göre birini bulana kadar bekleyebilirsin, geçiştirebilirsin sonuçta...
araba ve eve yapacağın yatırımlara gelince de annene şöyle söyleyebilirsin "annecim sana çaktırmamaya çalışıyordum ama o araba benim nişanım ve çeyizim için yapabildiğim tek birikim. arabayı yükseltme sebebim ise her ay belli bir yere ödeme yapamazsam para biriktiremiyor oluşum. uçuyor gidiyor para. arabayı yenileyeyim ki para biriktirebileyim. bunu bir araba değil yatırım olarak gör. arabayı size bırakırsam ya da eve 5-6000tl yatırım yaparsam zaten kenara koyamadığım para daha da eriyecek. allaha şükür sizin hiçbir şeyinizi eksik etmemeye çalışıyorum ancak bunları yaparsam zamanı geldiğinde benim yüzümü ele güne karşı öne eğdirirsin. ben düşünmüyorum mu sanıyorsun? size bunları yapmayı tabi ki isterim ama durumum belli. size bunları verirsem eğer evlenirken kredi çekmek zorunda kalırım ve ciddi borçların altına girerim. evliliğim için nişandı düğündü çeyizdi derken kredi borçlarıyla evlenir, evliliğimin ilk yıllarında sadece banka için çalışırım. sanıyorum benim için kenara koyduğunuz bir para da yok. "ben borçla evlenmek istemiyorum" (burayı iyi vurgulamalısın) dolayısıyla lütfen bunları da düşün". diyebilirseniz anneniniz anlayacağına ve bundan sonra daha ince davranacağına inanıyorum.
iletişim her şeydir.
ailenin böyle davranmasının birinci sebebi sensin. onlar istemeden, sormadan ettiğin yardımlarla "ay ne olacak ben vereyim"lerle buralara kadar getirmişsin olayı. baban ve kardeşin sorun değil ama anneni inceden işlemeye başlasan iyi olur. ayrı eve çıkmana da gerek yok. para muhabbetleri açıldığında hayırlı bir kısmet olursa evlenmeyi düşünüyorum muhabbetini öncelikle annene ciddi olarak aç. sana hayırlı kısmetler bulacaktır. sallama. kendi gönlüne göre birini bulana kadar bekleyebilirsin, geçiştirebilirsin sonuçta...
araba ve eve yapacağın yatırımlara gelince de annene şöyle söyleyebilirsin "annecim sana çaktırmamaya çalışıyordum ama o araba benim nişanım ve çeyizim için yapabildiğim tek birikim. arabayı yükseltme sebebim ise her ay belli bir yere ödeme yapamazsam para biriktiremiyor oluşum. uçuyor gidiyor para. arabayı yenileyeyim ki para biriktirebileyim. bunu bir araba değil yatırım olarak gör. arabayı size bırakırsam ya da eve 5-6000tl yatırım yaparsam zaten kenara koyamadığım para daha da eriyecek. allaha şükür sizin hiçbir şeyinizi eksik etmemeye çalışıyorum ancak bunları yaparsam zamanı geldiğinde benim yüzümü ele güne karşı öne eğdirirsin. ben düşünmüyorum mu sanıyorsun? size bunları yapmayı tabi ki isterim ama durumum belli. size bunları verirsem eğer evlenirken kredi çekmek zorunda kalırım ve ciddi borçların altına girerim. evliliğim için nişandı düğündü çeyizdi derken kredi borçlarıyla evlenir, evliliğimin ilk yıllarında sadece banka için çalışırım. sanıyorum benim için kenara koyduğunuz bir para da yok. "ben borçla evlenmek istemiyorum" (burayı iyi vurgulamalısın) dolayısıyla lütfen bunları da düşün". diyebilirseniz anneniniz anlayacağına ve bundan sonra daha ince davranacağına inanıyorum.
iletişim her şeydir.
- atrin (01.07.11 17:40:04 ~ 17:42:47)
@atrin annemlerden ilk bu işe girdiğimde bir kaç ay paramı gönlümce harcayayım üst baş alayım gezeyim diye ellemediler. sonra baktım böle olmaz, zaten hevesimi aldım paradan en iyisi para biriktireyim dedim. o sırada zaten annem e kızım eve şu lazım alalım dedi ufaktan ufaktan ben de her seferinde bişiler almaktansa gidelim aylık ne istiyorsan ne eksik görüyorsan al dedim. şimdi herkes farklı yapabilir ama ben orada böyle davranmamın uygun olduğunu düşündüm. derken her ay böyle giderken araba aldık. onun borcu harcı ama bir yılın sonunda evlilik muhabbetleriyle ve son zamanlardaki mahallemize doğalgaszın geliyor oluşuyla iyice bu istekler tavan yapmaya başladı. bunlar çok sık dile gelmeye başladı. evde olduğum müddetçe ben ailemin mutfak temizlik vs masrafını çekerim. hiç önemli değil. ama artık ihtiyaçtan biraz daha lükse doğru yönelmeye başladı.
örneğin;
tatile gidelim dedik annem çadırda kalmak yerine (yorulduğu için ki biz de yoruluyoruz) pansiyon ya da apartta kalmayı ama üç gün tatil yapmayı istiyor. bizse çadırda kalalım hem eğlenceli hem maceralı hem de pansiyona vereceğimiz parayı gezmeye eğlenceye veririz ayrıca çok daha uzun süreli tatil yapabiliriz diyoruz.
bu örnekte daha iyi anlatabildim mi bilmiyorum.
örneğin;
tatile gidelim dedik annem çadırda kalmak yerine (yorulduğu için ki biz de yoruluyoruz) pansiyon ya da apartta kalmayı ama üç gün tatil yapmayı istiyor. bizse çadırda kalalım hem eğlenceli hem maceralı hem de pansiyona vereceğimiz parayı gezmeye eğlenceye veririz ayrıca çok daha uzun süreli tatil yapabiliriz diyoruz.
bu örnekte daha iyi anlatabildim mi bilmiyorum.
- thunderbird (01.07.11 17:56:58)
parayla ilişkili şeyleri babanın değilde annenin söylüyor olması bana hiç garip gelmedi. cünkü babalar kızlarına böyle şeylerden bahsederken kendilerini kötü hissediyor olabilirler. o yüzden bu durum, annenen seni yolmaya çalışırken, baban aslında hiç para harcamanı istemiyor anlamına gelmez.
belki annene,'anne peki ben yarın evleniyorum desem o zaman o masrafları nasıl karşılayacaksınız? sonuçta sende biliyorsun ki benim bir birikimim yok, sencede doğalgazdan önce, biraz kenara para atsak daha iyi olmaz mı' diye muhabbete girebilirsin. sonra da neler düşündüğünü güzel güzel anlat. eminim o da senin mutsuz olmanı istemez.
belki annene,'anne peki ben yarın evleniyorum desem o zaman o masrafları nasıl karşılayacaksınız? sonuçta sende biliyorsun ki benim bir birikimim yok, sencede doğalgazdan önce, biraz kenara para atsak daha iyi olmaz mı' diye muhabbete girebilirsin. sonra da neler düşündüğünü güzel güzel anlat. eminim o da senin mutsuz olmanı istemez.
- pufizm (01.07.11 17:59:57)
@vam damme haklısın fakat araba da görünmez gözüme veririm hiç önemli değil ben kendime yeni araba alır iki yıla toparlarım kendimi emme hem bu tarz söylemleri yüzünden vermemeyi düşünüyorum hem de ben de artık çeşitli borçlardan kenara para atamadığımdan yakınıyorum. bu yaşa gelmişim bu maaşla kendime dünyayı kurardım. yani annem böyle demese ben de bunları düşünmem. artık her ay kendime yeni bir hesap açtırıp annemlere maaşta kısıtlama yapıldı deyip para biriktirmeyi düşündüm şimdi. ben dürüstken hiç bir şeyimi esirgememişken onun böyle söylemleri altında artık daha fesat bir yaklaşım içine girdiğini düşünmek istemiyorum.
- thunderbird (01.07.11 18:02:53)
çok güzel anlattın tabi ki... o da bir tanecik kızım var o yapar modunda düşünüyor. ancak o kızın yuvadan uçabileceğini falan unutmuş gibi =). bu durumda kırmak istemiyorsan annene son harcama olarak bunları yapıp sonrasında kendi geleceğin için yatırım yapacağını söyleyebilirsin. eğer bunları da yapmak istemiyorsan dediğim gibi farklı bir yöntem izlemelisin. sonuçta seni büyütüp bu hale gelmeni sağlayan kişiler onlar ancak kendi ayaklarının üzerinde durduğunu görmeden bunu idrak edemeyecekler. annene sormadan araba modeli yükseltsen "ne gereği vardı keşke eve doğalgaz döşeseydin o parayla" diyecekler. bence sen eve doğalgazı döşet, borcu bittiği anda da ayrı bir eve çık. ha o parayı da birikim yapacağım diyorsan eğer annenin hislerini bir süreliğine düşünmeyi bırak ve hemen harekete geç. seninle aynı durumda olan çok yakın bir kız arkadaşımız var... içinde bulunduğun durumu neredeyse birebir olarak yaşamış gibiyiz. can sıkıcı biraz evet, ama halledilmeyecek bir şey değil. buradan detay vermek canını sıkıyorsa mesajla da sorabilirsin. eşimle beraber yardımcı olmaya çalışırız. saygılar.
- atrin (01.07.11 18:08:16)
anne baba sonuçta bu, anladığım kadarıyla yıllarca yememiş yedirtmiş, okul harcalamalarında yardımcı olmuşlar. doğalgazdı arabaydı diye şuraya bunu yazıp sormanız bile bence ayıp. anneciğindize tek tek verdiği emekleri ve karşılıklarını kağıda dökseydi emin olunuz ki arada epey bir açık çıkardı. eminimki anneniz hala kirli çamaşırlarınızı yıkayıp ütülüyor, önünüze sıcak yemek koyuyor, evi temiz tutuyordur. bunların gündelik ücret üzerinden 12 ay ve 28 yılla çarpın, karşınıza eminim ki araba ve doğalgazdan çok daha yüksek bir fatura çıkacaktır. bazı şeyler vicdanen yapılmalı tabii ki... geleceğe dair maddi korkularınız varsa da her ay belli bir meblayı biriktirin derim. ama elbette ki yaşadığınız eve para veriyor olmanız sizin iyiliğiniz değil, zaten yapmanız gerekendir. saygılar.
- kalinixta agapi mou (01.07.11 18:36:04)
iyi de sorun masraftan kaçınması değil. kaçınmadığı halde, şunu da yapda git, bunu da yap, bunu bize bırak vs denmesi. sahiden ben de kendimi kötü hissederdim. anne yıllarca bana verdiğin emeğin karşılığını gitmeden çıkarmaya mı çalışıyorsun, zaten ben bunları yaparım, istemen yeterli diye konuşun bence.
- girl in a coma (01.07.11 18:47:16)
o zaman başlığa bakınız. "yolunacak kaz gibi" hissedilen bir durum var. "işçilik" yaparak aile geçindiren babanın ve o aileyi ayakta tutan annenin kendilerini "ne?" gibi hissetmeleri gerekir bu durumda sizce? gençliklerini, emekleri, umutlarını koymuş anneler babalar, azcık ekonomik feraha çıkma durumunu arzu edip dile getirdiklerinde "yolunacak kaz" gibi mi hissetmeli çocuklar?
- kalinixta agapi mou (01.07.11 18:53:53)
annenin bu tutum ve davranışı kesinlikle yanlış.
daha farklı mekanlarda daha farklı bir frekanstan konuşmayı dene
nasıl diyeyim al bir gün yemeğe falan götür yemekte konuşmayı dene.
gerçekten çok rahatsız edici bir durum.
ama benim annemde başka bazı arkadaşlarımında annesi de genelde bu ruh haline sahip.
her maaş zamanı benim anneminde yaklaşımı bu tarz olur;
-200 tl ver eve şunu alacam.
- 100 tl ver şuraya gezmeye gideyim
- bundan sonra her ay bana maaşından 300 tl ver gibi
yani hep para hep yakınma durumunda.
babam bir dediğini iki etmez,
maddi durum gayet iyi
ama annem bir türlü rahat etmiyor arkadaş.
bir ev varsa 1 tane daha olsun, araba varsa satalım en iyisini alalım mantığında.
bayanlar hep mi böyle bilmiyorum ama benim kanaatim bu yönde.
umarım sorununu bir şekilde çözebilirsin.
kolaylıklar dilerim.
not: bende epey dertliymişim meğer :)
daha farklı mekanlarda daha farklı bir frekanstan konuşmayı dene
nasıl diyeyim al bir gün yemeğe falan götür yemekte konuşmayı dene.
gerçekten çok rahatsız edici bir durum.
ama benim annemde başka bazı arkadaşlarımında annesi de genelde bu ruh haline sahip.
her maaş zamanı benim anneminde yaklaşımı bu tarz olur;
-200 tl ver eve şunu alacam.
- 100 tl ver şuraya gezmeye gideyim
- bundan sonra her ay bana maaşından 300 tl ver gibi
yani hep para hep yakınma durumunda.
babam bir dediğini iki etmez,
maddi durum gayet iyi
ama annem bir türlü rahat etmiyor arkadaş.
bir ev varsa 1 tane daha olsun, araba varsa satalım en iyisini alalım mantığında.
bayanlar hep mi böyle bilmiyorum ama benim kanaatim bu yönde.
umarım sorununu bir şekilde çözebilirsin.
kolaylıklar dilerim.
not: bende epey dertliymişim meğer :)
- seyduna6687 (01.07.11 19:03:52)
@kalinixta agapi mou
ben masraftan kaçınmıyorum. hiç de kaçınmadım. hesabını da yapmadım şimdiyte kadar. bunların çetelesini tutmam. ufak bir yanlış anlama mevcut bence. ben annemin beni sömürdüğünü düşünmeye başladım. dese ki kızım doğalgaz yaptırcaz ben zaten yardım edicem bu kesin. onların yardım et demesine kalmam ki ben kendim de evin tahta pencerelerini pimapen yapalım da kışın soğuk yazın sıcak girmesin dedim. sorun evlenmeden yani tamamen bizden uzaklaşmadan şunu da yap bunu da yap demesi. sen gitmeden her şeyi hallet demesi. yani tamamen sen yap gibi oluyor. bunun içinde de hiç biz de beş lira koyarız yok. hiç koymasın istemem ama biz yapalım yok, sen yaptır var. ben onlara hiç bir zaman benim param senin paran yapmadım. harcamadım arkadaşlarla iki fazla gezmedim eve alışveriş yaptım.
ben masraftan kaçınmıyorum. hiç de kaçınmadım. hesabını da yapmadım şimdiyte kadar. bunların çetelesini tutmam. ufak bir yanlış anlama mevcut bence. ben annemin beni sömürdüğünü düşünmeye başladım. dese ki kızım doğalgaz yaptırcaz ben zaten yardım edicem bu kesin. onların yardım et demesine kalmam ki ben kendim de evin tahta pencerelerini pimapen yapalım da kışın soğuk yazın sıcak girmesin dedim. sorun evlenmeden yani tamamen bizden uzaklaşmadan şunu da yap bunu da yap demesi. sen gitmeden her şeyi hallet demesi. yani tamamen sen yap gibi oluyor. bunun içinde de hiç biz de beş lira koyarız yok. hiç koymasın istemem ama biz yapalım yok, sen yaptır var. ben onlara hiç bir zaman benim param senin paran yapmadım. harcamadım arkadaşlarla iki fazla gezmedim eve alışveriş yaptım.
- thunderbird (01.07.11 19:08:27)
bu olayın erkek versiyonunda yaşanan olayların çok daha vahim olduğunu söylemeliyim.
bir süre sonra özellikle anneler erkek çocuklarına karşı (kızlar konusunu o kadar bilemiyorum ama bence daha farklıdır) çok ciddi bir sahiplenmeye giriyorlar. dışarıdan böyle gözükmese bile hissedilen erkek çocuğun tüm varlığının ve kazancının anne yönüne doğru akması beklentisi. bunun mantıksızlığını anne de biliyor ama mantıkla duygular kontrol edilemiyor işte.
artık kendinize ait bir hayatınız olması gerektiği, kendi hayatınızı kurmanız gerektiği konusunda istikrarlı bir duruş çözüm olabilir. zor olan karşınızda sevdiğiniz bir insan varken bunu yapmak. ama işte üzülecek, kırılacak korkusu ile hareket ederseniz bu olay asla çözümlenmeyecek.
kırmadan, sert olmadan, mantıklı açıklamalarla desteklenen bir tavır sizi bu durumdan kurtarabilir.
son olarak "yolunacak kaz gibi hissetmek" biraz yanlış anlaşılıyor. benim yazıdan anladığım hissiyat sürekli insanların isteklerini tatmin etmeye çalışmaktan yorulmuş bir insanın kendine biraz nefes alabilecek ve önünü görebileceği ortam yaratmaya çalışması gibi geldi.
bir süre sonra özellikle anneler erkek çocuklarına karşı (kızlar konusunu o kadar bilemiyorum ama bence daha farklıdır) çok ciddi bir sahiplenmeye giriyorlar. dışarıdan böyle gözükmese bile hissedilen erkek çocuğun tüm varlığının ve kazancının anne yönüne doğru akması beklentisi. bunun mantıksızlığını anne de biliyor ama mantıkla duygular kontrol edilemiyor işte.
artık kendinize ait bir hayatınız olması gerektiği, kendi hayatınızı kurmanız gerektiği konusunda istikrarlı bir duruş çözüm olabilir. zor olan karşınızda sevdiğiniz bir insan varken bunu yapmak. ama işte üzülecek, kırılacak korkusu ile hareket ederseniz bu olay asla çözümlenmeyecek.
kırmadan, sert olmadan, mantıklı açıklamalarla desteklenen bir tavır sizi bu durumdan kurtarabilir.
son olarak "yolunacak kaz gibi hissetmek" biraz yanlış anlaşılıyor. benim yazıdan anladığım hissiyat sürekli insanların isteklerini tatmin etmeye çalışmaktan yorulmuş bir insanın kendine biraz nefes alabilecek ve önünü görebileceği ortam yaratmaya çalışması gibi geldi.
- orpheus (01.07.11 19:16:36 ~ 19:21:07)
üzülerek şunu da ilave etmek istiyorum, bu size bir egzersiz gibi gelecektir; çünkü evlendiğinizde, aynı şeyi, bir ihtimal eşinizinden de (özellikle erkek tarafında daha sık çünkü) kendi ailesinden görecektir. maalesef anneler böyle bir hak görebiliyor; kendi tarafımda yaşamadım, hep uzaktaydım (şehir dışı, yurt dışı) eşim de öyle--ancak hepimiz şu ya da bu şekilde maddi müdahale görebiliyoruz, toplumun yapısı gereği. Kimse fiili olarak istemese bile, oturduğunuz yere, ödediğiniz kiraya, yaptığınız harcamalara karışıp, sonra da "bana vermiyorsun, kiraya veriyorsun"u duymuşluğumuz var, ki, ben 41'im, eşim 50...Ötesi var mı :)
- cedilla (01.07.11 19:23:01)
ben diyeceğimi dedim, kalbinizden nasıl geçiyorsa öyle yapın, kimse ailenizle olan geçmişiniz, neler yaşadığınız ve ailenizin maddi manevi iç dinamiklerini bilemez, kimisi çıkar anne problemli mesafe koy der, (o annenin böyle birşeye bu sebepten maruz kaldığında geçireceği ruhsal çöküntüyi hesaba katmaz), kimisi çıkar vicdanınızın yön verdiği şekilde davranın der. bunlar hassas konular. iyi günler, saygılar.
- kalinixta agapi mou (01.07.11 19:40:33)
öncelikle yazdıklarınızı dehşet içinde okudum . Maaşınız ortalamanın üstünde ise 6000tl + araba sizi fazla zorlamaz. Böyle birşey hissetmeniz gerçekten ilginç . Ben elime böyle bir fırsat geçse mislisini yaparım ailem için . bence Sakin kafayla 28 yaşında olgun biri olarak yeniden düşünün..
- vh1 (01.07.11 20:04:48)
@vh1
evet 28 yaşındayım ve kenarda beş kuruşum yok. geleceği düşünmek lazım. tekrar söylüyorum. bunlar beni kasmaz. araba da onların olsun 6bin de. hiç ama hiç lafını etmem ama güzel arkadaşım annemin tutumu beni rahatsız ediyor. son bir yıldır bunlar çok sık dile geliyor. hani yardım ederken iyi ama araba kendi üstüme, ileride ayrı eve çıksam vs ya da evlensem kocam ne düşünür? paragöz annesi var demez mi? hem niye arabayı vereyim ki? yine söylüyorum araba ve 6bin lira hiç önemli değil. normalde ben bunların lafını etmem. üç yıldır benim sayemde tatil yapıyoruz ve ben onlara kuruş harcatmıyorum. en iyi yerlerde en iyi şeyler yediriyorum. her şeyin en iyisini alıyor, aldırıyorum. sonuçta aynı evde benim de standartlarımdır eve alınan yapılan. ama her şeyimi eve harcayıp da kendime bir kuruş biriktirmemiş olmam nasıl bir şeydir? benim tek birikimim arabadır. ona da göz koydu (öyle algılıyorum artık). ileride satmamı istemediğinden bize ver diyor. ben bunu anlayamıyorum. 30 yaşıma gelmiş ve bu maaşla kendime hiç bir şey yapmamış mı olayım? her şeyimi veririm, tekrar toparlarım kendimi, yeter ki sağlıklı olayım ama hangi anne çocuğuna "evlenmek istersen bir yıl daha ertele de şunu da yaptıralım, arabayı da bize bırak giderken, vs.." der? hani duyan da milyarlar kazanıyorum sanır! biraz sosyal hayattan kısıp tutumluluğum işe yarıyor, hepsi bu. ben kendime iki yıldır hiç kot almıyorum ve kardeşimin dersanesini ödüyorum, aylık en az 200 lira masraf yapıyorum, kardeşim dışarı çıkarken (annem yönlendiriyor olabilir) harçlığını ben veriyorum, yeri geliyor elektrik su telefon kontorlerini ben alıyorum, onlarda da olmadığı için almak zorunda kalıyorum. annem yeri gelir pazar parasını benden ister. olmayınca bende de yok diyorum, biliyorlar ama sıkıldım artık.
hayat da çok pahalı artık. bunun da bilincindeyim. bence olgunluğum onlara da hak vermemle ortada. sadece inanılmaz canım sıkılıyor artık bu durumdan. bu yüzden anlık bir sıkıntıyla açtım bu duyuruyu. çoğu kez de böyle bir durum olduğu halde yazmadıysam bu olayları farketmiyor oluşumdan değil onlara da hak verdiğimdendir. sadece gereksiz lükslere ve gitmeden şunu bunu da yap demesini sindiremiyorum.
bi kaç aylık borcum bitince ev mi alsam dedim, annem evin üstüne kat çık dedi. babam bişi demedi yine her zaman olduğu gibi. o kararlarımı bana bırakıyor ve sadece şöyle yapsan daha iyi olur diyor. evin üstüne kat çıksam ne olacak? ben altta onlar üstte mi yaşayacak? hayır. yine aynı evde yaşayacağız. ileride evden ayrılsam bir şekilde kirası bana mı kalacak? yine hayır! cefası bana, sefası anneme gibi oluyor. yine de haksız bulursan azıcık daha empati rica edeceğim.
evet 28 yaşındayım ve kenarda beş kuruşum yok. geleceği düşünmek lazım. tekrar söylüyorum. bunlar beni kasmaz. araba da onların olsun 6bin de. hiç ama hiç lafını etmem ama güzel arkadaşım annemin tutumu beni rahatsız ediyor. son bir yıldır bunlar çok sık dile geliyor. hani yardım ederken iyi ama araba kendi üstüme, ileride ayrı eve çıksam vs ya da evlensem kocam ne düşünür? paragöz annesi var demez mi? hem niye arabayı vereyim ki? yine söylüyorum araba ve 6bin lira hiç önemli değil. normalde ben bunların lafını etmem. üç yıldır benim sayemde tatil yapıyoruz ve ben onlara kuruş harcatmıyorum. en iyi yerlerde en iyi şeyler yediriyorum. her şeyin en iyisini alıyor, aldırıyorum. sonuçta aynı evde benim de standartlarımdır eve alınan yapılan. ama her şeyimi eve harcayıp da kendime bir kuruş biriktirmemiş olmam nasıl bir şeydir? benim tek birikimim arabadır. ona da göz koydu (öyle algılıyorum artık). ileride satmamı istemediğinden bize ver diyor. ben bunu anlayamıyorum. 30 yaşıma gelmiş ve bu maaşla kendime hiç bir şey yapmamış mı olayım? her şeyimi veririm, tekrar toparlarım kendimi, yeter ki sağlıklı olayım ama hangi anne çocuğuna "evlenmek istersen bir yıl daha ertele de şunu da yaptıralım, arabayı da bize bırak giderken, vs.." der? hani duyan da milyarlar kazanıyorum sanır! biraz sosyal hayattan kısıp tutumluluğum işe yarıyor, hepsi bu. ben kendime iki yıldır hiç kot almıyorum ve kardeşimin dersanesini ödüyorum, aylık en az 200 lira masraf yapıyorum, kardeşim dışarı çıkarken (annem yönlendiriyor olabilir) harçlığını ben veriyorum, yeri geliyor elektrik su telefon kontorlerini ben alıyorum, onlarda da olmadığı için almak zorunda kalıyorum. annem yeri gelir pazar parasını benden ister. olmayınca bende de yok diyorum, biliyorlar ama sıkıldım artık.
hayat da çok pahalı artık. bunun da bilincindeyim. bence olgunluğum onlara da hak vermemle ortada. sadece inanılmaz canım sıkılıyor artık bu durumdan. bu yüzden anlık bir sıkıntıyla açtım bu duyuruyu. çoğu kez de böyle bir durum olduğu halde yazmadıysam bu olayları farketmiyor oluşumdan değil onlara da hak verdiğimdendir. sadece gereksiz lükslere ve gitmeden şunu bunu da yap demesini sindiremiyorum.
bi kaç aylık borcum bitince ev mi alsam dedim, annem evin üstüne kat çık dedi. babam bişi demedi yine her zaman olduğu gibi. o kararlarımı bana bırakıyor ve sadece şöyle yapsan daha iyi olur diyor. evin üstüne kat çıksam ne olacak? ben altta onlar üstte mi yaşayacak? hayır. yine aynı evde yaşayacağız. ileride evden ayrılsam bir şekilde kirası bana mı kalacak? yine hayır! cefası bana, sefası anneme gibi oluyor. yine de haksız bulursan azıcık daha empati rica edeceğim.
- thunderbird (01.07.11 20:35:45)
sanırım yanlış anladın beni. ben annenin tavrını hoşgörü ile karşılamıyorum. Ancak araba+para nın da ailen ile ilişkini zora sokması beni biraz düşündürdü.Çünkü söylediğin harcamalar artık lüks değil ihtiyaç haline dönüştü. bu arada Eğer geleceğe dair planların varsa bunu annen ile konuşarak halletmeye çalış. Ancak ayrı ev çık yada annene rest çek vb. ifadelere ben katılmıyorum sadece. bu konuda bence biraz da suç senin. Eğer geleceğin ile ilgili planların varsa - ki bununla ilgili para biriktirmek vb. planlıyorsun bunu ailenin de onaylayacağı biçimde eylemlerinle somutlaştır.
sonuç olarak git evlen yada bankada bir tasarruf hesabın olsun demiyorum.
sonuç olarak git evlen yada bankada bir tasarruf hesabın olsun demiyorum.
- vh1 (01.07.11 23:33:59)
1
