ben de ilk başlarda çok korkuyordum uçağa binmekten. 3 saatlik yolda sürekli nabız 150 atıyordu, baktım bu iş böyle olmayacak. sık sık uçağa binmem gerekiyor. başladım uçak nasıl çalışır, ne durumlarda kaza olur vs araştırmaya. özellikle geçmişte yaşanan kazaların sebeplerini falan okumaya başladım. hani hangi şartlarda kaza olur.. açıkçasın araştırıp öğrendikten sonra daha rahat bir şekilde uçağa binmeye başladım. bir nevi ikna oldum yani uçağın kolay kolay düşmeyeceğine.
bir de ilk başlarda korkudan hep koridor kenarı isterdim görmeyeyim diye sonra kendimi cam kenarında otumaya alıştırdım ve taa o kadar yüksekten dünyaya bakmanın ne kadar güzel bir şey olduğunu farkettim.
ve sonunda hiç yapamayacağımı düşündüğüm uçuşu başarıyla tamamladım, taa vancouver'a uçtum okyanus aşarak. hatta uçuşun ortasında pilot anons yaptı öndeki uçaktan haber geldi kötü türbülansa düşmüşler haberiniz olsun yerinizden kıpırdamayın diye bu bile beni germedi.
söylemek istediğim şu ki, uçuş korkumu bir anda yemedim tabi ki ama uçuşun mantığını kavramak, kazaların nasıl gerçekleştiğini öğrenmek bana yardımcı oldu.
0