komik olan anlatış biçimi. mimikleri, sesi. insanların eğlenmesi neden bu kadar rahatsız etti ayrıca senin komik bulmadığın bir şeye gülen insanlara aptal yığını demek nedir?

kıskanma. adam bir anda böyle olmadı ki. kaç yıldır komikliğini oturttu sonuçta, öyle bir geçmişi var, artık suratına baksak gülüyoruz.
bak mesela biz little britain adlı diziye anırarak güldük. ama kime gösterdiysek bu ne diyip suratını ekşitti. bu adamlar ödüllü, çok ünlü komedyenler. yani yapıcak bişi yok, kimine komik, kimine değil.

Cem Yılmaz'ın hayranı değilim. Ama iyi tespitler yapıp bunları pazarlayabilme yeteneği de yok değil.

Düzeltmeyle karışık kaynak yapma: Bu arada kendimi tutamıyorum ve yazıyorum, evet. Sayın ''mori'' her duyuruda bu kadar olumsuz olmanın öğrenilmiş depresyon ile bir ilgisi var mı, hayata bakışın gerçekten hep böyle mi?

kimisi osuruğa güler, bazısı Woody Allen'a güler, ya da Cem yılmaz'a..
burada mühim olan gülmeleri... neye güldükleri değilki
gülmek gibisi var mı ya!

bir arkadaşının dünyadan haberi yok diye, algısı kapalı ama herkes güldüğü için gülüyor diye bütün cem yılmaz hayranlarını aşağılamak neyin nesi?

bana arkadaşını söyle sana kim olduğunu söyleyeyim.

kaldı ki daha iyisi gelene kadar en iyi cem yılmaz'dır. alternatifi yoktur. tektir.

"Espri anlayışı" diye bir şey var. Hatta ingilizce konuşan ecnebiler buna "humor" derler. İş burada bitiyor. Espri anlayışınız uyuşmuyorsa, değil Türkiye'ni,n; dünyanın taptığı komedyen dahi olsa hava-cıvadır sizin için. Öncelikle sizin güldüğünüz espri türü ne ise, o tarz espri yapan kişiler doğal olarak size daha komik gelecektir.

Cem Yılmaz'ın olayına gelince;
Sizin "öğrenilmiş çaresizlik" diye adlandırdığınız olgu, Cem Yılmaz'ın kendi rüşdünü ıspatlamış olmasından başka birşey değildir. Cem Yılmaz'ın yorumlarında ne kadar ciddiyet olursa olsun, insanlar gülmeye devam edecektir. Çünkü adam bugüne kadar yaptıklarıyla çıtasını belli bir seviyeye çekmeyi başarmıştır. Onu sevip sevmemek, sizin hoşunuza gidecek komiklikleri yapıp yapmamasından değil, tamamen 'Cem Yılmaz' kişiliğinin sizin değer yargılarınız karşısındaki seviyesiyle doğru orantılıdır. Farz-ı misal, ben çok sevmeme ve takip etmeme rağmen annem ısrarla nefret eder Cem Yılmaz'dan. Ancak bazı esprilerini beğendiğini hatta güldüğünü de gizlemez. Ne zaman biri bir hastalıktan bahsetse "amaan, benim kaynımda da var ayyynı!" demeyi ihmal etmez.

Sözün özü; çoğunluğun güldüğünü sizin komik bulmamanız kadar doğal bir şey olamaz. Bu durumda sorunu çoğunlukta ya da kendinizde aramanız ise yersizdir, vakit kaybıdır. O yüzden bu konuya çok fazla takılmayınız bence...

Kesinlikle espri anlayışı diye bir şey var. Çocukluğumdan beri Hıbır-HBR, Gırgır, Limon-Leman sonraları Lombak, Uykusuz vb. okuyan ve bu espri anlayışı ile yetişmiş biri olarak Cem Yılmaz'ın tespitli esprileri bana feci komik geliyor. Bakın, Cem Yılmaz fazla taklit yapmaz, tespitleri vardır. Umut Sarıkaya gibi. Benim kuzenim ise tam tersi doğal gelişen şeylere, kamera şakalarına, anlık mimiklere daha çok güler. Şu aralar beni dumurlara uğratan program olan Şanslı Masa ile kopuyor ama Cem Yılmaz da ise sıkılıyor. Kimisine de Ata Demirer'in Bülent Ersoy, Faatih Terim şu bu taklidi komik geliyor. Yani, medyada en çok görünen, en çok üreten Cem Yılmaz olduğu için bu kadar öne çıkıyor ve sevenleri takip ediyor. Çaresizlikle, öğrenmeyle, öğrenmemeyke ilgisi yok :D