bu tüm psikiyatristlerin yapabildiği bir şey zaten. yeni bir yöntem bulunmuş gibi yazmışsınız. ayrıca okb ile anksiyete farklı şeyler.

@alkamor

Teşekkür ederim. Elbetteki paylaşabilirim. Bende kaygı bozukluğu vardı. Yani herşeyin en kötüsünü, en kötü ihtimali düşünmek gibi bir takıntı mevcuttu. Mesala örneğin babanız hasta ve hastanede ise ilk aklınıza gelen şey kanser mi acaba? yoksa ölümcül bir hastalığa mı yakalandı? gibi en kötü ihtimalleri düşünmek ve bu düşünceden kaynaklı kaygılanma stress e girme gibi bir bozukluk vardı. ilaç ve terapi ki özellikle terapi bu düşüncelerinizin gerçekciliği üzerine eğilmenizi sağlıyor ve bu düşüncelerin ne kadar mantıksız olduğunun farkına vardıkça bu tip düşünceleri düşünmeyen ya da gerektiği ölçüde düşünen bir adam haline geliyorsunuz. Bugün dönüp baktığımda ne kadar komik ve gereksiz kaygılara büründüğümü görüyorum. :)

@beyaz zambak ve mezar

Çok bilmiş arkadaşım benim birincisi tüm pskiyatrisler bunu yapabiliyor ama bu durumu yaşayanlar sanki hayatı boyunca bu sorundan kurtulamayacakmış gibi hissederler. Dolayısıyla ben yaşayan bir tecrübe olarak bunu söylemeye çalıştım. ikincisi bir insanda hem okb hem de anksiyete bozukluğu ikisi farklı şeyler olsa dahi bir insanda her iki sorun mevcut olabilir.

okb ruh kanseridir ve ne yaparsanız yapın tamamen kaybolmaz, en küçük hücresinden yeniden çoğalır ve yeniden.. hep yeniden.. hep ama.. hep..

@eromero111

işte bu kişiler gibiler yüzünden bu yazıyı yazma ihtiyacı duydum. :) Bu hastalık geçer geçiyor geçti. daha üzerine yorum katmanın anlamı var mı?:)

ilaçlar insanın düşünce mekanizmasını ya da sistematiğini değiştir(e)mez, sadece geçici rahatlama verir o kadar, alkol gibi, ümitsizliğe sevk etmem istemem ama, zevk almaya bakın..

bu konuya dahil olmak istemezdim ama gercekten senin rahatsizligin obsesif kompulsif bozukluk degilmis, eger sana oyle dedilerse para kazanmak amacli eni kandirmis olabilirler, senin sadece normal duzeyde bir anksiyete bozuklugun soz konusu imis. umarim bu konuyu daha fazla buyutmezsin, sayet hayal kirikligina ugra istemem ama ben 2001 yilindan beri tedavi goruyorum senin soylediklerinden farkli onlarca teshiste bulundular. oyle zannettigin gibi cabuk ve kolay gecmiyor bu hastaliklar.

"bu yöntemle kurtuldum" ibaresi yeni bir yöntemmiş gibi algılanabilir, bunu anlatmaya çalışıyorum. ayrıca okb ile anksiyete aynı anda olabilir ama bunu anlatmak için araya "ve" bağlacı koymanız gerekiyordu. okb ve anksiyete. ok?

obsesif kompulsif bozukluk bir kaygı (anksiyete) bozukluğudur.
obsesif kompulsif kişilik bozukluğu ise, bir kişilik bozukluğu, kişilik yapısıdır.

bu iki şeyin ayrımını bilmek önemli.

---

ben de çok ağır bir okb hastasıydım, yani kaygı bozukluğum vardı. bu yüzden çok büyük acılar yaşadım.
ve yalnızca bir yıllık ilaç tedavisi ile bu rahatsızlıktan %98 kurtuldum. elbette ufak tefek şeyler kaldı ama onların hiçbir önemi yok benim için. takıntılarım olsa da onları görmezden gelmek benim için artık çocuk oyuncağı, farkına varmam yeterli oluyor. mesela ışığı kapattıktan sonra tekrar açıp kapayasım gelebilir. o an, hayır bunu yapma dersem kendime kaygım yükselmiyor ve hemen unutuyorum.

bununla birlikte burada sözünü etmeyeceğim bir kişilik bozukluğunu da psikoterapi ile atlattım.

ruhsal rahatsızlıklar konusunda lütfen kimse endişeli olmasın.
umutlu olun, yeneceğinize inanın, içgörünüz yüksek ise ve emek verirseniz aşarsınız.

ahahaha cevap yazan arkadaşlar destek olmak yerine insanların moralini bozmak için ellerinden geleni yapmışlar. "hayatta kurtulamazsın, biz kurtulamadık sen de kurtulamazsın, ilaçlar bir işe yaramaz" vs vs... adam kurtulmuş işte ya da kurtulmaya başlamış burda gelip paylaşmak istemiş. sadece ilaç kullandım da dememiş; terapi de gördüm demiş. hemen "hayatta olmaz, çözümü yok" diye saldırmışsınız. bu ne öfke, bu ne çekememezlik???
bu tür hastalıklarda herkes sadece kendi başına geldiğini ve ömür boyunca o şekilde yaşayacağını düşünür. "tedavisi var" denen şeylerde bile kendisine tedavinin fayda etmeyeceğini dolayısıyla denemeye bile değer olmadığını düşünür. ancak başka birinin de aynı hastalıkla savaştığını ve çözüm bulduğunu öğrenirse en azından tedavi olmak için bir çaba harcar. business da gelip benzer durumda olanlara bir örnek olmak istemiş, ne kötülük var ki bunda?

@ business, güzel bir duyuru olmuş +rep

Bendede aileden gelen obsesif kompulsif bozukluk var.Bundan 2 sene öncesinde baya bir rahatsız etti beni.Beraberinde anksiyete bozukluğuda getirdi.
Bendeki sadece düşünsel bile değildi.Fiziksel olarak el yıkama, temizlik olarak gösterdi kendini.Hele o kötü düşüncelerin sürekli kanser gibi beyninizi rahatsız etmesi.Bunu hiçbir insan istemez gerçekten kanser olsan ölür kurtulurum dersin çaresi var.Ama onun yoktu.

Sonuç olarak iyi bir psikiyatra gittim.Teşhisi doğru koydu.Doğru ilaçları verdi.Beni bir denek olarak değilde hasta olarak gördü.Bir sene boyunca vermiş olduğu ilaçları kullandım.Hiç aksatmadım.Antidepresan kullananlar bilir, bu ilaçların yan etkileri insanı iyice hayattan bezdirir.Sabrettim ilaçlara ara vermedim.Zamanı geldiğinde bıraktım.Psikoterapi görmedim.

Şimdi eskisine göre çok iyiyim.Sıkıntılı zamanlarım olmuyor mu elbetteki oluyor.Biliyorum bu hastalık ömür boyu benimle birlikte yaşayacak.Şu an dışardan eve geldiğimde yine hemen lavaboya gidip elimi yıkıyorum.Yine temizlikle ilgili ve ölümle ilgili takıntılarım var.Ama eskisine göre çok çok az.

Birde bu hastalığı yaşayan arkadaşlara tavsiyem.Sürekli bir şeylerle meşgul olun.Boş zamanınız hiç olmasın.Eğer meşgul olursanız kötü düşünceler için zaman kalmıyor.
Benim şu an korktuğum tek şey var askerlik.Askere gidersem oranın ortamıyla tekrar hastalanırım düşüncesi var.

Neyse fazla uzattım.Sonuç olarak ne zaman hastalanacak gibi olsam.O aldığım ilaçların yan etkilerini düşünüyorum ve şimdiki halime şükrediyorum

konu hakkinda direk bir sey demeyecegim ama yukarida "ilaclar insanin dusunce seklini degistiremez" gibi seyler yazanlar var.

"dusunce" dediginiz sey beyindeki kimyasal reaksiyonlardan baska bir sey degildir. ve ilaclar bu mekanizma ile etkilesime girip dusunce patternlerinizi degistirebilirler.

@kurukafa aynı şeyi bana doktorumda söylemişti.
Antidepresanlar direk beyindeki reseptörlere etki ediyormuş.

kurukafa hakli. dagilin!!!